Горна-Бадахшанская аўтаномная вобласць

Горна-Бадахшанская аўтаномная вобласць
тадж.: Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон
Краіна	Таджыкістан
Статус	Аўтаномная вобласць
Уваходзіць у	Рэспубліку Таджыкістан
Уключае	1 горад, 7 раёнаў, 43 сельскіх абшчын
Адміністрацыйны цэнтр	Харог
Дата ўтварэння	2 студзеня 1925
Старшыня	Кадзір Касім
Афіцыйныя мовы	таджыкская, памірскія
Насельніцтва (2010)	220 600 (3 %, 5-е месца)
Шчыльнасць	3,4 чал./км² (5-е месца)
Нацыянальны склад	памірцы — 94,0 %, кіргізы — 5,8 %[1]
Канфесійны склад	ісмаіліты, суніты
Плошча	64 200 км² (44,9 %, 1-е месца)
Вышыня над узроўнем мора  • Найвышэйшы пункт	7496 м
Часавы пояс	UTC+6
Абрэвіятура	GB
Код ISO 3166-2	TJ-BG
Індэкс FIPS	TI01
Тэлефонны код	+992 3522
Паштовыя індэксы	736000
Код аўтам. нумароў	04РТ
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Горна-Бадахшанская аўтаномная вобласць (ГБАВ; тадж. Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон) — аўтаномная вобласць у складзе Рэспублікі Таджыкістан.

Утворана 2 студзеня 1925 указам ЦВК СССР. 4 жніўня 1967 года за поспехі, дасягнутыя ў гаспадарчым і культурным будаўніцтве ўзнагароджана Ордэнам Леніна.

ГБАВ мяжуе на поўначы з Кыргызстанам, на ўсходзе — з Кітаем, на поўдні і захадзе — з Афганістанам. Плошча 64,2 тыс. км² (44,9 % тэрыторыі Таджыкістана). Насельніцтва 220,6 тыс. чалавек (2010), 3% насельніцтва рэспублікі. У вобласці 7 раёнаў, 43 сельскія абшчыны, 1 горад — Харог.

Вялікую частку тэрыторыі ГБАВ займае высакагор’е Паміра (вышэйшы пункт — пік Ісмаіла Самані, былы пік Камунізму (7495 м)), з-за якога часам завецца «Дахам свету».

Зноскі

1. Міхаіл Тульскі Вынікі перапісу насельніцтва Таджыкістана 2000 года: нацыянальны, узроставы, палавы, сямейны і адукацыйны склады № 191 - 192 21 лютага - 6 сакавіка 2005 Демоскоп Weekly ISSN 1726-2887