Даніэль Абер | |
---|---|
фр.: Daniel-François-Esprit Auber | |
Асноўная інфармацыя | |
Дата нараджэння | 29 студзеня 1782[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 12 мая 1871[3][4][…] (89 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Краіна | |
Месца працы | |
Музычная дзейнасць | |
Педагог | Jean-Blaise Martin[d] і Ignaz Ladurner[d] |
Прафесіі | кампазітар, харэограф, педагог, музыказнавец |
Жанры | grand opera[d], опера камік, опера і класічная музыка |
Выхаванцы | Hervé[d] |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Даніэль Франсуа Эспры Абе́р (фр.: Daniel-François-Esprit Auber; 29 студзеня 1782, г. Кан — 12 мая 1871) — французскі кампазітар. Член Інстытута Францыі (1829).
Вучыўся ў Л. Керубіні. 3 1842 года дырэктар Парыжскай кансерваторыі, з 1857 г. узначальваў і імператарскую капэлу. Стварыў новы тып камічнай оперы з авантурна-прыгодніцкім сюжэтам, імклівым дзеяннем: «Фра-Д’ябала» (1830), «Бронзавы конь» (1835), «Чорнае даміно» (1837) і інш. Адзін з заснавальнікаў жанру вялікай оперы («Нямая з Портычы» («Фенела»), 1828).