Джон Эрнст Уокер

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Уокер.
Джон Эрнст Уокер
англ.: John Ernest Walker
Дата нараджэння 7 студзеня 1941(1941-01-07)[1][2] (83 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці малекулярны біёлаг, хімік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера біяхімія
Месца працы
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Эдвард Абрахам[d]
Член у
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джон Эрнст Уокер (нар. 7 студзеня 1941(1941-01-07)[1][2], Галіфакс[d], Заходні Ёркшыр) — англійскі хімік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (1997). Дырэктар Данаўскага аддзела харчавання чалавека ў Медыцынскім даследчым савеце ў Кембрыджы.

Біяграфія і навуковая праца

[правіць | правіць зыходнік]

Джон Эрнст Уокер нарадзіўся ў Галіфаксе і правёў дзяцінства ў сельскай мясцовасці. У 1964 годзе ён скончыў Каледж Святой Кацярыны Оксфардскага ўніверсітэта, а ў 1969 годзе ў гэтым жа ўніверсітэце зрабіў дысертацыю па пептыдных антыбіётыках. Пасля гэтага Уокер працаваў за мяжой: у ЗША ў Вісконсінскім універсітэце ў Мадысане (1969—1971) і ў Францыі ў Жыў-сюр-Івет і ў Інстытуце Пастэра (1971—1974). Затым Джон Уокер вярнуўся ў Англію, дзе пачаў працаваць у лабараторыі малекулярнай біялогіі Медыцынскага даследчага савета, аднаго з найважнейшых даследчых цэнтраў Вялікабрытаніі. У 1978 годзе ён стаў даследаваць мітахандрыяльныя мембранныя бялкі (па сутнасці гэта была АТФ-сінтаза). Уокер раскрыў ферментатыўны характар сінтэзу АТФ у клетцы. У 1997 годзе Уокер атрымаў Нобелеўскую прэмію па хіміі за гэта адкрыццё разам з Полам Боерам.

Зноскі

  1. ↑ а б Sir John Walker // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б John E. Walker // Brockhaus Enzyklopädie
  3. ↑ NNDB — 2002.
  4. ↑ www.ae-info.org