Мястэчка
| ||||||||||||||||||||
Жама́йчу Калвары́я (літ.: Žemaičių Kalvarija), традыцыйная беларуская назва — Кальва́рыя Жамо́йцкая — мястэчка ў Плунгскім раёне Цяльшэйскага павета Літвы, на рацэ Вардува. Адміністрацыйны цэнтр Жамайчу-Калварыйскай сянюніі. Насельніцтва 798 чал. (2001). Знаходзіцца на паўночным захадзе краіны, за 26 км ад Плунге. Згодна з сучаснай афіцыйнай літоўскай класіфікацыяй мястэчка належыць да этнаграфічнага рэгіёна Жамойць.
Кальварыя Жамойцкая — адзін з галоўных культурных і рэлігійных цэнтраў Жамойці.
Да сярядзіны XVII стагоддзя мела назву Горды (вядомыя з 1253 года), у складзе Жамойці[1]. У сярэдзіне XVI стагоддзі тут збудавалі касцёл.
У 1637 годзе жамойцкі біскуп Юрый Тышкевіч заснаваў у Гордах кляштар дамініканцаў (з 1644 года дзейнічала школа). У 1639—1642 гадах збудаваў новы касцёл і крыжовы шлях даўжынёй 7 км з 19 стацыямі, які ішоў дадолу праз 7 гораў: Бярозавую, Жвіравую, Св. Яна, Шатрыйскую, Піўнічную, Крыжовую і Св. Алены.
У 1642 годзе Тышкевіч заснаваў мястэчка Кальварыя Жамойцкая. У 1750 годзе тут збудавалі новы мураваны касцёл. Станам на 1789 год у мястэчку было 74 дымы.
У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795) апынулася ў складзе Расійскай імперыі.
З 1918 года — у складзе Літвы.