Жан Венсан Фелікс Ламуру | |
---|---|
фр.: Jean Vincent Félix Lamouroux | |
Дата нараджэння | 3 мая 1779[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 26 сакавіка 1825[1] (45 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | батанік, біёлаг, заолаг, натураліст |
Навуковая сфера | альголаг і заолаг |
Член у | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Сістэматык жывой прыроды | ||
---|---|---|
Аўтар найменняў шэрага батанічных таксонаў. У батанічнай (бінарнай) наменклатуры гэтыя назвы дапаўняюцца скарачэннем «J.V.Lamour.». Персанальная старонка на сайце IPNI Часам выкарыстоўваецца скарачэнне Lamour. Даследчык, які апісаў шэраг заалагічных таксонаў. Для ўказання аўтарства, назвы гэтых таксонаў суправаджаюць абазначэннем «Lamouroux».
|
Жан Венса́н Фелікс Ламуру́ (фр.: Jean Vincent Félix Lamouroux; 3 мая 1779, Ажэн — 26 сакавіка 1825) — французскі альголаг і заолаг.
У 1805 годзе абараніў дысертацыю, у 1807 г. прыехаў у Парыж, дзе быў абраны членам-карэспандэнтам Акадэміі навук. З 1808 г. прафесар прыродазнаўчай гісторыі ў Кане.
Ён унёс важны ўнёсак у альгалогію (вучэнне пра водарасці). У 1824 годзе Ламуру налічваў ужо 590 відаў водарасцей, тады як Лінгбі[2] яшчэ пяць гадоў назад (1819) — 342. Яму належыць лепшая спроба альгалагічнай сістэматызацыі ў першай траціне XIX стагоддзя, хоць ён дзіўным чынам адносіў каралінавыя (Corallinaceae ) з чырвоных водарасцей да жывёл (каралавых паліпаў) пад імем Polypiers calcifères. Памылка гэта трымалася даволі доўга і была выпраўлена спачатку Швейгерам, а потым Кютцынгам і Дэкенам.[3][4]