Леанід Аляксандравіч Квініхідзэ

Леанід Аляксандравіч Квініхідзэ
руск.: Леонид Александрович Квинихидзе
Дата нараджэння 21 снежня 1937(1937-12-21)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 13 сакавіка 2018(2018-03-13)[1] (80 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Бацька Аляксандр Міхайлавіч Файнцымер
Жонка Наталля Раманаўна Макарава
Адукацыя
Прафесія кінарэжысёр, сцэнарыст, тэатральны рэжысёр
Кірунак музычны фільм[d]
Узнагароды
Заслужаны дзеяч мастацтваў Расійскай Федэрацыі Залатая маска Заслужаны дзеяч мастацтваў Аўтаномнай Рэспублікі Крым
IMDb ID 0476990

Леанід Аляксандравіч Квініхідзэ (Файнцымер) (руск.: Леони́д Алекса́ндрович Квинихи́дзе (Файнциммер); 21 снежня 1937, Ленінград, СССР — 13 сакавіка 2018, Санкт-Пецярбург, Расія) — савецкі і расійскі кінарэжысёр і сцэнарыст, заслужаны дзеяч мастацтваў Расійскай Федэрацыі (1993).

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 21 снежня 1937 года ў Ленінградзе, у сям’і кінарэжысёра Аляксандра Файнцымера, вядомага па такіх фільмах, як «Паручнік Кіжэ», «Танкер „Дэрбент“», «Катоўскі», «Авадзень», «Дзяўчына з гітарай», «Тракцір на Пятніцкай». « і інш. Пры паступленні ва УДІК Леанід змяніў прозвішча бацькі на прозвішча маці — Квініхідзэ. У 1962 годзе скончыў рэжысёрскі факультэт УДІКа (майстэрня Ільі Капаліна і Рыгора Козінцава).

У 1960—1963 гадах працаваў на Цэнтральнай і Ленінградскай студыях дакументальных фільмаў, здымаў хранікальныя стужкі, сярод якіх „Біп застаецца ў Ленінградзе“ пра французскага акцёра-міма Марселя Марсо, „Бені Гудмэн і яго джаз“ пра амерыканскі джазавы кларнест і дэ Філіпа» пра знакамітага італьянскага драматурга. Прызнанне атрымаў дакументальны фільм «Марыніна жыццё». У 1963 годзе Квініхідзэ стаў рэжысёрам кінастудыі «Ленфільм», а з 1977 года працаваў на «Масфільме».

У мастацкім кіно рэжысёр дэбютаваў у 1965 годзе фільмам «Першы наведвальнік». У 1973 годзе зняў шматсерыйны мастацкі фільм «Крах інжынера Гарына» паводле рамана А. М. Талстога «Гіпербалоід інжынера Гарына». Карціна падвергнулася крытыцы, і рэжысёр змяніў амплуа, перайшоўшы да пастаноўкі мюзіклаў. Найбольшую вядомасць яму прынеслі такія музычныя фільмы, як «Саламяны капялюшык», «Нябесныя ластаўкі», «31 чэрвеня», «Капялюшык» і «Мэры Попінс, да пабачэння».

У 1992 годзе паставіў фільм «Белыя ночы», перанёсшы дзеянне аднайменнай аповесці Ф. М. Дастаеўскага ў 90-я гады XX стагоддзя.

Квініхідзэ быў галоўным рэжысёрам і мастацкім кіраўніком Маскоўскага дзяржаўнага тэатра «Мюзік-хол», рэжысёрам Адэскага тэатра музычнай камедыі, а ў 1999—2001 — таксама мастацкім кіраўніком і галоўным рэжысёрам Крымскага акадэмічнага ўкраінскага музычнага тэатра (УАМТ). У 2000 годзе яму было прысвоена званне заслужанага дзеяча мастацтваў АРК.

З 2003 па 2006 год быў рэжысёрам у Новасібірскім тэатры музычнай камедыі, а з 2006 па 2008 год — галоўным рэжысёрам Санкт-Пецярбургскага дзяржаўнага музычнага тэатра «Карамболь».

Зноскі

  1. ↑ а б в г д http://www.interfax.ru/culture/603571