Макс Фасмер | |
---|---|
ням.: Max Vasmer | |
Імя пры нараджэнні | ням.: Max Julius Friedrich Vasmer |
Род дзейнасці | мовазнавец, выкладчык універсітэта |
Дата нараджэння | 28 лютага 1886[1][2] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 30 лістапада 1962[3][1][…] (76 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Жонка | Цэзарыя Бадуэн дэ Куртэнэ[d] |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Член у |
|
Узнагароды і прэміі | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Макс Юліус Фрыдрых Фасмер (ням.: Max Julius Friedrich Vasmer, русіфікаваная форма — Максіміліян Раманавіч Фасмер; 28 лютага 1886, Санкт-Пецярбург — 30 лістапада 1962, Заходні Берлін) — рускі і нямецкі лінгвіст, лексікограф, славіст і балканіст. Замежны член-карэспандэнт АН СССР (1928). Брат расійскага і савецкага нумізмата-ўсходазнаўца Р. Р. Фасмера.
Асноўныя працы вучонага прысвечаны даследаванню славянскіх моў (моўныя кантакты славян з іншымі народамі: грэкамі, іранцамі, цюркамі, фіна-ўграмі і інш.); гісторыі рассялення славянскіх, балтыйскіх, іранскіх, фіна-вугорскіх народаў ва Усходняй Еўропе, вывучэнні ўсходнееўрапейскай антрапаніміі і тапаніміі, уплыву славянскіх моў на албанскую і інш. Вынікам яго шматгадовых даследаванняў з’явіўся этымалагічны слоўнік рускай мовы (т. 1-10 — самая вялікая па ахопе матэрыялу праца, якая асвятляе этымалогію рускай мовы).