Максім Юр’евіч Недасекаў

Лёгкая атлетыка
Максім Недасекаў
Агульная інфармацыя
Пол мужчынскі
Поўнае імя Максім Юр’евіч Недасекаў
Спецыялізацыя скачкі ў вышыню
Клуб СК УС РБ, Дынама
Нарадзіўся 21 студзеня 1998(1998-01-21)[1] (27 гадоў)
Грамадзянства
Альма-матар
Гады кар’еры 2014 — цяперашні час
Трэнер Таццяна Фёдараўна Нарэйка, Уладзімір Мікалаевіч Полагаў
Рост 193 см
Вага 77 кг
Спартыўнае званне
IAAF 14650634
Асабістыя рэкорды
Вышыня 2,37 м (2021)
Узнагароды і медалі
Летнія Алімпійскія гульні
Бронза Токіа 2020 вышыня
Чэмпіянаты Еўропы
Золата Торунь 2021 вышыня
Золата Еўле 2019 вышыня
Золата Грасета 2017 вышыня
Серабро Берлін 2018 вышыня
Еўрапейскія гульні
Золата Мінск 2019 вышыня
Серабро Мінск 2019 камандны
Дзяржаўныя і ведамасныя ўзнагароды
Ордэн Пашаны, Беларусь
Ордэн Пашаны, Беларусь
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Максі́м Ю́р’евіч Недасе́каў (нар. 21 студзеня 1998, Віцебск) — беларускі лёгкаатлет, які спецыялізуецца ў скачках у вышыню. Майстар спорту Рэспублікі Беларусь міжнароднага класа[3].

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Бацькі Максіма Недасекава — спартсмены, майстры спорту: бацька — у бегу з бар’ерамі, маці — у скачках у даўжыню. У дзяцінстве займаўся плаваннем, потым боксам, але неўзабаве перайшоў у лёгкую атлетыку, дзе выступаў у бар’ерах, скачках у даўжыню і вышыню[4].

Першы трэнер — Сяргей Сяргеевіч Кахненка. У час вучобы ў Рэспубліканскім дзяржаўным вучылішчы алімпійскага рэзерву трэніраваўся пад кіраўніцтвам Юрыя Вікенцьевіча Маісіевіча. Пасля трэніраваўся ў Таццяны Фёдараўны Нарэйка[3] і Уладзіміра Мікалаевіча Полагава.

Навучаецца ў Беларускім дзяржаўным універсітэце фізічнай культуры і спорту. З ліпеня 2016 года з’яўляецца спартсменам-выхаванцам аддзялення лёгкай атлетыкі Віцебскага абласнога комплекснага цэнтра алімпійскага рэзерва. Спартсмен-інструктар Спартыўнага камітэта Узброеных сіл Рэспублікі Беларусь[5]. Член нацыянальнай зборнай Рэспублікі Беларусь па лёгкай атлетыцы[3].

Спартыўная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Пераможца першынства Беларусі 2016 года ў скачках у вышыню з вынікам 2,20 м[6]. На чэмпіянаце свету 2016 года заняў 8 месца ў скачках у вышыню з вынікам 2,18 м[6].

У 2017 годзе выйграў кантынентальны юніёрскі чэмпіянат па лёгкай атлетыцы з вынікам 2,33 м[4], пабіўшы рэкорд юніёрскіх чэмпіянатаў, які трымаўся 40 гадоў[7].

На чэмпіянаце Еўропы 2018 года выйграў срэбраны медаль з паказчыкам 2,33 м. Неўзабаве стаў бронзавым прызёрам Кантынентальнага кубка IAAF 2018 у Остраве з вынікам 2,27 м[7]. У тым жа годзе на чэмпіянаце свету ў памяшканні сярод дарослых у Бірмінгеме і на этапе Брыльянтавай лігі ў Лазане заняў 6-я месцы.

Удзельнік Еўрапейскіх гульняў 2019, на якіх узяў залаты медаль у індывідуальных спаборніцтвах (2,27 м) і срэбраны медаль у камандным заліку[8].

Пераможца чэмпіяната Еўропы сярод моладзі 2019 года ў Еўле з вынікам 2,29 м. Атрымаў перамогу ў легкаатлетычным матчы Еўропа—ЗША (2019) з паказчыкам 2,35 м, што стала лепшым вынікам сусветнага сезона[5]. Пры гэтым на чэмпіянаце свету 2019 года ў Досе паказаў вынік 2,33 м і заняў чацвёртае месца[3].

На чэмпіянаце Еўропы па лёгкай атлетыцы ў памяшканні 2021 года выйграў золата, усталяваўшы нацыянальны рэкорд з паказчыкам 2,37 м[9].

На XXXII летніх Алімпійскіх гульнях 2020 года ў Токіа заваяваў бронзавы медаль, паўтарыўшы свой нацыянальны рэкорд[10].

На беларускай паштовай марцы Максім Недасекаў — крайні справа

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]

Палітычныя погляды

[правіць | правіць зыходнік]

Падпісаў адкрыты ліст спартыўных дзеячаў краіны, якія падтрымліваюць Аляксандра Лукашэнку пасля падаўленняў народных пратэстаў у 2020 годзе[13]. Ёсць паслядоўным прыхільнікам палітыкі Аляксандра Лукашэнкі[14]. У відэадыскусіі з Аленай Леўчанка крытыкаваў стварэнне Свабоднага аб’яднання спартсменаў Беларусі, заявіў што «хоча выступаць пад чырвона-зялёным сцягам», адмоўна выказаўся пра пратэсты і заявіў, што пратэстоўцы правакуюць АМАП. У той жа дыскусіі Максім Недасекаў заявіў: «Я прадстаўляю не народ, а сцяг і гімн. Я прадстаўляю людзей, якія мяне рыхтавалі»[15]. Каментуючы сітуацыю з прымусовым зняццем з Алімпійскіх гульняў у Токіа беларускай бягухі Крысціны Ціманоўскай і спробай вывезці яе ў Мінск у пакаранне за публічную крытыку спартыўных функцыянераў, у інтэрв’ю аўстрыйскай журналістцы заявіў:

" Мне не падабаецца гэты чалавек. Яна вядзе сябе напышліва ў адносінах да каманды і кіраўніцтва. Лічу, з ёй паступілі правільна. Яна шмат гаворыць, але трэба і адказваць за свае словы. "

У красавіку 2023 года прэзідэнт Украіны Уладзімір Зяленскі ўвёў санкцыі супраць Недасекава[16].

Асабістае жыццё

[правіць | правіць зыходнік]

У 2021 годзе ажаніўся з лёгкаатлеткай, пераможцам і прызёрам рэспубліканскіх юніёрскіх чэмпіянатаў Дар’яй Батогавай[17].

Узнагароды і званні

[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны ордэнам Пашаны (2022)[18], Ганаровай граматай Міністэрства спорту і турызму Рэспублікі Беларусь (2019)[19]. Удастоены ганаровага звання Віцебскага аблвыканкама «Чалавек года Віцебшчыны-2018».

Зноскі

  1. ↑ World Athletics database
  2. ↑ http://noc.by/ii-evropeyskie-igry/team/ — Национальный олимпийский комитет Республики Беларусь.
  3. ↑ а б в г А. А. Лобец. Покоряя высоты — Максим Недосеков (руск.). Белорусская ассоциация студенческого спорта (24 мая 2021). Праверана 12 жніўня 2021.
  4. ↑ а б Дар’я Лабажэвіч.. Лёгкаатлет Максім Недасекаў: Лічу, што спартсмен павінен быць галодным . «Звязда» № 154 (28518) ад 12 жніўня 2017. Праверана 12 жніўня 2021.(недаступная спасылка)
  5. ↑ а б Максим Недосеков показал лучший результат сезона в мире, выиграв в прыжках в высоту в матче Европа — США (руск.)(недаступная спасылка). Министерство обороны Республики Беларусь (10 верасня 2019). Архівавана з першакрыніцы 12 жніўня 2021. Праверана 12 жніўня 2021.
  6. ↑ а б Списочный состав национальной и сборной команды Республики Беларусь по лёгкой атлетике на 2017 год(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 23 сакавіка 2018. Праверана 12 жніўня 2021.
  7. ↑ а б Инга Усенко.. Максим Недосеков: «После заключительной попытки меня увезли на скорой» (руск.). Спортtime № 2 (41) 2019. Праверана 12 жніўня 2021.
  8. ↑ Минск-2019. Максим Недосеков — чемпион II Европейских игр по прыжкам в высоту! (руск.). НОК Беларуси (23 чэрвеня 2019). Праверана 12 жніўня 2021.
  9. ↑ Максім Недасекаў — чэмпіён Еўропы ў скачках у вышыню ў памяшканні . Белтэлерадыёкампанія (7 сакавіка 2021). Праверана 12 жніўня 2021.
  10. ↑ Беларус Максім Недасекаў заваяваў алімпійскую бронзу ў скачках у вышыню (недаступная спасылка). БелТА (2 жніўня 2021). Архівавана з першакрыніцы 12 жніўня 2021. Праверана 11-8-2021.
  11. ↑ Лучшие легкоатлеты 2018 года определены в Минске. БелТА (8 студзеня 2019). Праверана 12 жніўня 2021.
  12. ↑ Недосеков и Холодович — лучшие легкоатлеты Беларуси в 2019 году. НОК Беларуси (10 студзеня 2020). Праверана 12 жніўня 2021.
  13. ↑ Подписи. Открытое обращение спортивной общественности Беларуси. Праверана 12 жніўня 2021.
  14. ↑ "По-людски общался" — белорусские спортсмены поделились впечатлениями от встречи с Лукашенко (руск.). БелТА (9 жніўня 2020). Праверана 12 жніўня 2021.
  15. ↑ Прессбол. Летние виды. Максим Недосеков: я представляю не народ, а флаг и гимн. И тех людей, которые меня готовят. Остальные меня не волнуют (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (19 снежня 2020). Архівавана з першакрыніцы 1 жніўня 2021. Праверана 1-8-2021.
  16. ↑ Зяленскі ўвёў санкцыі супраць міністра спорту Кавальчука, лёгкатлета Недасекава і Раманава з «Белай Русі». Новы Час (15 красавіка 2023).
  17. ↑ Бронзовый призер Олимпиады в Токио Максим Недосеков женился (руск.). Комсомольская правда в Беларуси (26 верасня 2021).(недаступная спасылка)
  18. ↑ Прадстаўнікі сферы спорту ўзнагароджаны ордэнамі і медалямі за дасягненне высокіх спартыўных вынікаў на летніх Алімпійскіх і Паралімпійскіх гульнях у Токіа // Афіцыйны інтэрнэт-партал Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь, 14 студзеня 2022.
  19. ↑ Студенты БГУФК удостоены Почетной грамоты Министерства спорта и туризма Республики Беларусь (руск.)(недаступная спасылка). БГУФК (17 ліпеня 2019). Праверана 12 жніўня 2021.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]