Махамад Наджыбула

Махамад Наджыбула
пушту: محمد نجيب الله
2-і Прэзідэнт Афганістана
24 лістапада 1986 — 16 красавіка 1992
Папярэднік Пасада адноўлена
Пераемнік Бурханудзін Рабані
Сцяг4-ы Старшыня Рэвалюцыйнага савета Афганістана
30 верасня 1987 — 30 лістапада 1987
Папярэднік Бабрак Кармаль
Хаджа Мухамед Цамкані (в.а.)
Пераемнік Пасада адменена
Сцяг4-ы Генеральны сакратар ЦК НДПА
4 мая 1986 — 16 красавіка 1992
Папярэднік Бабрак Кармаль
Пераемнік Пасада адменена
Сцяг1-ы Начальнік Службы дзяржаўнай інфармацыі Афганістана (ХАД)
студзень 1980 — май 1986
Папярэднік Пасада заснавана
Пераемнік Гулям Фарук Якубі
Нараджэнне 6 жніўня 1947(1947-08-06)
Смерць 27 верасня 1996(1996-09-27)[2][3] (49 гадоў)
Месца пахавання
Бацька Ахтар Махамад[1]
Жонка Fatana Najib[d]
Дзеці тры дачкі
Веравызнанне суніты
Партыя
Адукацыя
Месца працы
Прыналежнасць Рэспубліка Афганістан (1973—1978)
Род войскаў Afghan National Army[d]
Званне генерал і генерал-лейтэнант
Бітвы
Узнагароды
ордэн Дружбы народаў Нацыянальны ордэн Хасэ Марці
Hero of the Democratic Republic of Afghanistan
ордэн «Сонца Свабоды» Order of the Saur Revolution Ордэн Чырвонага Сцяга (Афганістан) Order of friendship of peoples
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Махамад Наджыбула́ (6 жніўня 1947, Гардэз — 27 верасня 1996, Кабул) — афганскі дзяржаўны і палітычны дзеяч, дыпламат, Старшыня Рэвалюцыйнага Савета (1986-1987) і Прэзідэнт Афганістана (1987-1992).

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Кабульскі ўніверсітэт (1975). 3 1965 член Народна-дэмакратычнай партыі Афганістана (НДПА), кіраваў нелегальным Дэмакратычным саюзам студэнтаў. Член ЦК НДПА з 1977, Палітбюро ЦК з 1981. Пасля прыходу НДПА да ўлады (красавік 1978) старшыня яе Кабульскага камітэта, пасол Афганістана ў Іране. У 1979—85 кіраўнік Службы дзяржаўнай інфармацыі (дзяржбяспекі). 3 лістапада 1985 сакратар ЦК, з мая 1986 генеральны сакратар ЦК НДПА, у 1990—92 — Партыі айчыны. У 1987—92 Прэзідэнт Афганістана. Праводзіў палітыку «нацыянальнага прымірэння», спрыяў пераўтварэнню палітычнага і сацыяльнага жыцця краіны. Пасля вываду савецкіх войск узначаліў Вышэйшы савет абароны айчыны (1989—92). У красавіку 1992 падаў у адстаўку, быў вымушаны хавацца ў прадстаўніцтве ААН у Кабуле. Пасля эахопу Кабула талібамі ў верасні 1996 пакараны смерцю.

Зноскі

  1. ↑ Слинкин М.Ф. (1999.). "Народно-демократическая партия Афганистана у власти. Время Тараки-Амина (1978-1979 гг.)" (PDF). Архівавана з арыгінала (PDF) 30 верасня 2007. Праверана 28 лістапада 2012. {{cite news}}: Праверце значэнне даты ў: |date= (даведка)
  2. ↑ Mohammed Najibullah // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Mohammad Nadschibullah Ahmadsai // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]

Наджыбула // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).