Мікалай Мікалаевіч Багалюбаў |
---|
руск.: Николай Николаевич Боголюбов |
|
Дата нараджэння |
8 (21) жніўня 1909[1][2] |
Месца нараджэння |
|
Дата смерці |
13 лютага 1992(1992-02-13)[2][3] (82 гады) |
Месца смерці |
|
Месца пахавання |
|
Грамадзянства |
|
Бацька |
Nicholas Mikhailovich Bogolyubov[d] |
Дзеці |
Nikolay Bogolyubov Jr.[d] і Pavel Bogolyubov[d] |
Род дзейнасці |
матэматык, фізік-тэарэтык, вынаходнік, навуковы работнік, пісьменнік-дакументаліст, палітык |
Навуковая сфера |
матэматыка, фізіка |
Месца працы |
|
Навуковая ступень |
доктар фізіка-матэматычных навук (1930) |
Навуковае званне |
акадэмік АН БССР, акадэмік АН УССР |
Альма-матар |
|
Навуковы кіраўнік |
Мікалай Мітрафанавіч Крылоў[d] |
Вядомыя вучні |
Dmitry Zubarev[d], Selim Kreyn[d], Anatoly Logunov[d], Boris Medvedev[d], Yurii Mitropolskiy[d], Mikhail Polivanov[d], Sergei Tyablikov[d], Dmitry Shirkov[d] і Victor A. Matveev[d] |
Вядомы як |
заснавальнік навуковай школы па нелінейнай механіцы і тэарэтычнай фізіцы |
Член у |
|
Прэміі |
|
Узнагароды |
|
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам
Багалюбаў.
Мікалай Мікалаевіч Багалюбаў (21 жніўня 1909, г. Ніжні Ноўгарад, Расія — 13 лютага 1992) — рускі матэматык і фізік-тэарэтык, заснавальнік навуковай школы па нелінейнай механіцы і тэарэтычнай фізіцы. Акадэмік АН СССР (1953), АН УССР (1948).
3 1963 акадэмік-сакратар Аддзялення матэматыкі АН СССР, з 1965 дырэктар Аб'яднанага інстытута ядзерных даследаванняў.
Навуковыя працы па нелінейнай механіцы, статыстычнай фізіцы і квантавай тэорыі поля. Распрацаваў тэорыі звышцякучасці (1947) і звышправоднасці (1958).
Ленінская прэмія 1958, Дзяржаўныя прэміі СССР 1947, 1953, 1984. Двойчы Герой Сацыялістычнай Працы (1969, 1979). Залаты медаль імя Ламаносава АН СССР (1985).
Зноскі
| |
---|
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
---|
Генеалогія і некрапалістыка | |
---|
|