Мікалай Фрэдэрык Северын Грунтвіг

Мікалай Фрэдэрык Северын Грунтвіг
дацк.: Nikolaj Frederik Severin Grundtvig
Дата нараджэння 8 верасня 1783(1783-09-08)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 2 верасня 1872(1872-09-02)[1][2][…] (88 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Жонка Элізабэт Крысціна Маргрэтэ Блічар[d][7], Ганна Мары Эліз Тофт[d][7] і Аста Грунтвіг[d][7]
Дзеці Свен Грунтвіг[d], Johan Grundtvig[d], Asta Marie Elisabeth Frijs Grundtvig[d], Frederik Lange Grundtvig[d] і Meta Grundtvig[d]
Род дзейнасці паэт, гісторык, філосаф, багаслоў, пісьменнік, стваральнік гімнаў, пастар, палітык, тытулярны біскуп, філолаг
Навуковая сфера філасофія
Альма-матар
Вядомы як паэт, перакладчык
Узнагароды
Катэгорыя:Кавалеры ордэна Данеброг
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Грунтвіг.

Мікалай Фрэдэрык Северын Грунтвіг (дацк.: Nikolaj Frederik Severin Grundtvig; 8 верасня 1783 — 2 верасня 1872) — дацкі святар, пісьменнік і філосаф, адна з ключавых постацей у гісторыі Даніі.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Мікалай Фрэдэрык Северын Грунтвіг нарадзіўся 8 верасня 1783 года ў сям’і пастара. Скончыў Капенгагенскі ўніверсітэт, дзе спецыялізаваўся на вывучэнні ісландскай мовы. Апублікаваў некалькі тамоў арыгінальных вершаў, пераклад на дацкую мову англасаксонскага эпасу «Беавульф» (1820, першы з перакладаў «Беавульфа» на сучасную мову), шэраг кніг па сусветнай гісторыі, філалагічныя даследаванні старажытнаскандынаўскай літаратуры, вострыя артыкулы па рэлігійных і царкоўных пытаннях.

Быў святаром, а з 1861 года епіскапам (фактычным главой лютэран Даніі). У 1850—1858 гг. быў членам дацкага парламента, а ў 1866 г. у становішчы вострага крызісу ў грамадстве пасля паражэння Даніі ў вайне з Прусіяй вярнуўся ў парламент і ўзначаліў у ім левую апазіцыю.

Працы і пропаведзі Грунтвіга, пачынаючы з 1840-х гг., заклалі асновы сучаснай дацкай нацыянальнай самасвядомасці: у іх, у прыватнасці, разглядаецца праблема нацыянальнага гонару малога народа, заможнасць і паспяховасць дзяржавы ставіцца ў прамую залежнасць ад шчасця і дабрабыту яго грамадзян.

Грунтвіг быў ініцыятарам стварэння так званых «народных універсітэтаў» — школ для дарослых, дзе можна было атрымаць адукацыю па многіх галінах ведаў. Гэта спрыяла далейшаму павышэнню ўзроўню культуры ўсяго насельніцтва краіны. У вобласці адукацыі для дарослых Данія стала ўзорам, які потым пераймалі іншыя еўрапейскія дзяржавы[8].

У шэрагу чатырох найбольш знакамітых дацкіх аўтараў духоўных песень (Томас Хансен Кінга, Ганс Адольф Брорсан, Мікалай Фрэдэрык Северын Грунтвіг і Бернхард Северын Інгеман) ён займае вельмі ганаровае месца[9].

Гл. таксама

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ а б N.F.S. Grundtvig // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б Nikolaj Frederik Severin Grundtvig // Brockhaus Enzyklopädie
  3. ↑ Грундтвиг Николай Фредерик Северин // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. ↑ gravsted.dk
  5. ↑ Denmark famous native sons and daughters
  6. ↑ A Basket Case in North Carolina // The New York Times / J. Kahn — Manhattan: New York Times Company, A. G. Sulzberger, 2007. — ISSN 0362-4331; 1553-8095; 1542-667X
  7. ↑ а б в Dansk Biografisk Leksikon, 3. udgave — 3 — 1984.
  8. ↑ Скандинавия — волшебный край саг и фиордов(недаступная спасылка)
  9. ↑ Брорзон, Ганс-Адольф // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]