Нямецкамоўная супольнасць Бельгіі

Бельгія Нямецкамоўная супольнасць Бельгіі
Deutschsprachige Gemeinschaft Belgiens
Герб Нямецкамоўнай супольнасці Бельгіі
Сцяг Нямецкамоўнай супольнасці Бельгіі Герб Нямецкамоўнай супольнасці Бельгіі
Дзяржаўны гімн Нямецкамоўнай супольнасці Бельгіі
Заснавана 30 студзеня 1984
Афіцыйная мова Нямецкая
Сталіца Эйпен
Найбуйнейшыя гарады Эйпен
Форма кіравання Федэральны суб'ект парламентарнай манархіі
Міністр-прэзідэнт Олівер Паш
Плошча
• Усяго
853,65 км²
Насельніцтва
• Ацэнка (2013)
• Шчыльнасць
76.090 чал.
89 чал./км²
Валюта Еўра (€, EUR)
Інтэрнэт-дамены .be[1], .eu[2]
Часавыя паясы UTC+1
  1. ↑ Дамен Бельгіі
  2. ↑ Дамен Еўрапейскага саюза

Нямецкамоўная супольнасць Бельгіі (ням.: Deutschsprachige Gemeinschaft Belgiens) — самая маленькая з моўных супольнасцяў Бельгіі. Складаецца з дзевяці муніцыпалітэтаў, дзе кампактна пражываюць прадстаўнікі нямецкамоўнай меншасці. Агульнае насельніцтва гэтых муніцыпалітэтаў - 71300 жыхароў, большасць з іх нямецкамоўныя. Плошча - 854 км кв. Нямецкамоўная супольнасць размешчана на тэрыторыі правінцыі Льеж і мяжуе з Нідэрландамі, Германіяй і дзяржавай Люксембург. Сталіца (месца размяшчэння савета і ўрада супольнасці) - горад Эйпен.

Гісторыя

[правіць | правіць зыходнік]

Тэрыторыя цяперашняй нямецкамоўнай супольнасці — частка так званых Усходніх Кантонаў. Аж да канца XVIII стагоддзя яны былі незалежнымі, але ў 1795 годзе іх анексавала рэспубліканская Францыя. Па рашэнні Венскага кангрэса 1815 года Усходнія Кантоны былі перададзены Прусіі.

У 1920 годзе Усходнія Кантоны былі перададзены Бельгіі Германіяй у якасці кампенсавання за Першую сусветную вайну. Варта адзначыць, што ў склад Усходніх Кантонаў уваходзіць не толькі тэрыторыя цяперашняй нямецкамоўнай супольнасці, але і раёны з франкамоўным насельніцтвам.

Падчас Другой сусветнай вайны Усходнія Кантоны былі захоплены Германіяй і ўведзены ў склад Трэцяга рэйха. Большая частка нямецкамоўнага насельніцтва тады лічыла сябе немцамі, і вітала нямецкія войскі як вызваліцеляў. Пасля вайны тэрыторыя кантонаў была вернута Бельгіі. На працягу доўгага часу праводзілася палітыка дэгерманізацыі кантонаў.

У 1960 годзе быў здзейсненны падзел Бельгіі на тры тэрыторыі паводле моўнага прынцыпу (Галандскамоўная, Франкамоўная і Нямецкамоўная супольнасці). У 1973 на базе гэтых тэрыторый былі створаны акругі, якія маюць вялікую ўнутраную аўтаномію.

Да цяперашняга часу шматлікія жыхары супольнасці, асабліва маладое пакаленне, лічаць сябе не немцамі, а бельгійцамі.