Палац спорту (Мінск)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Палац спорту.

Палац спорту
Месцазнаходжанне	Мінск
Пабудаваны	1966
Архітэктар	Сяргей Дзмітрыевіч Філімонаў і Валянцін Мікалаевіч Малышаў
Хатняя каманда	МХК «Мінскія зубры»
Умяшчальнасць	3 311
Памеры поля	61х30
Сайт	sportpalace.by
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мінскі палац спорту — шматфункцыянальны спартыўна-канцэртны комплекс у Мінску, размешчаны па праспекце Пераможцаў, 4, каля ракі Свіслач. Палац можа прымаць спаборніцтвы па 22 відах спорту, а таксама канцэрты і іншыя відовішчныя мерапрыемствы. Умяшчальнасць у спартыўным варыянце складае 3311 гледачоў, у канцэртнай — 4500.

Гісторыя

Палац спорту ў 1981 годзе

Праект Рэспубліканскага Палаца спорту быў распрацаваны аўтарскім калектывам інстытута «Белдзяржпраект» у складзе галоўнага архітэктара С. Д. Філімонава, архітэктара Малышава В. М. і галоўнага інжынера праекта Каржэўскага В. У. Будаўніцтва вялося з верасня 1963 да мая 1966 года з жалезабетону і стальных канструкцый. У свой час было найбольшым у рэспубліцы закрытым спартыўным збудаваннем шматмэтавага прызначэння і першым у краіне, створаным па новай асіметрычнай планіровачна-тэхналагічнай схеме. Асаблівасцю праекта было асіметрычнае размяшчэнне гледачоў на стацыянарных трыбунах і сцэна на процілеглым боку спартыўнай пляцоўкі. Дадзенае рашэнне ў спалучэнні з выкарыстаннем зборных трыбун у партэры, дазваляла ператвараць арэну ў канцэртную залу. Праект стаў тыпавых і быў паўторна рэалізаваны ў Чалябінску^[ru], Днепрапятроўску, Валгаградзе^[ru] і Вільнюсе. У 1984 годзе Палац спорту уключаны ў Пералік помнікаў гісторыі і культуры БССР.

Архітэктура

Амаль квадратны ў плане (82×78 м) будынак пастаўлены на подыум з каскадам лесвіц, вырашаны ў лаканічных формах. Кампазіцыя галоўнага фасада заснавана на рытме магутных нахіленых жалезабетонных пілонаў, якія падтрымліваюць навісаючы аб’ём глядзельнай залы, вылучанай суцэльнай на ўсю шырыню фасада агароджай балкона. Рытм бакавых фасадаў вырашаны чаргаваннем высокіх праёмаў з шклаблочным запаўненнем і вузкіх пілонаў. Да бакавых фасадаў прылягаюць нізкія выцягнутыя крылы.

Планіровачная і функцыянальная арганізацыя будынка простая і выразная. Глядзельная зала (па 4 тыс. месцаў, пры трансфармацыі залы і арэны — да 6 тыс. месцаў) разлічана на правядзенне спаборніцтваў па 22 відах спорту, канцэртаў, тэатралізаваных відовішчаў, сходаў, мітынгаў, паказ кінафільмаў. Тэхнічнае абсталяванне дазваляе ствараць ледзяную пляцоўку для хакея, фігурнага катання на каньках, балета на лёдзе. Мае 2 спартыўныя залы, адміністрацыйныя і дапаможныя памяшканні. Стальныя фермы перакрыцця залы з сінтэтычным пакрыццём. У аздобе сцен выкарыстана дэкаратыўная драўляная шалёўка. Шырокае фае 1-га паверха (размешчаны гардэробы) мае суцэльнае зашкленне, падшыўную столь. Бакавыя двухмаршавыя лесвіцы аб’ядноўваюць фае з цокальным паверхам і фае 2-га паверха. У апрацоўцы інтэр’ераў выкарыстаны рыфлёныя пліты з белага мармуру, фанероўка, наборная мазаічная падлога.

Дырэктары

• Генадзь Паўлавіч Аляксеенка

Гл. таксама

• Мінск-Арэна

Літаратура

• 233б. Палац спорту // Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1988. — Мінск. — 333 с.: іл. — ISBN 5-85700-006-8.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Палац спорту (Мінск)
• Афіцыйны сайт «Палаца спорту» Архівавана 19 чэрвеня 2013.