Пётр Пац

Пётр Пац
польск.: Piotr Pac
Герб «Газдава»
Ваявода троцкі 1640 — 19 ліпеня 1642
Папярэднік	Януш Тышкевіч
Пераемнік	Аляксандр Слушка
Падскарбі надворны літоўскі 1635 — 1640
Папярэднік	Ян Войцех Ракоўскі
Пераемнік	Антоні Ян Тышкевіч
Харунжы надворны літоўскі 1613 — 1635
Папярэднік	Мікалай Францкевіч-Радзімінскі
Пераемнік	Аляксандр Агінскі
Нараджэнне	каля 1570
Смерць	19 ліпеня 1642(1642-07-19)
Месца пахавання	Касцёл Святых Францыска і Бернарда
Род	Пацы
Бацька	Павел Пац
Маці	Раіна Валовіч
Жонка	Ядвіга Завіша Гальшка Шэмет
Дзеці	ад першага шлюбу: Ян, Соф'я ад другога шлюбу: Крыштаф, Вацлаў, Юрый, Фелікс Ян, Геранім Дамінік, Баніфацы Тэафіл, Міхал Казімір, Казімір, Ганна

Пётр Пац (каля 1570 — 19 ліпеня 1642) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.

Харунжы надворны літоўскі з 1613, падскарбі надворны літоўскі з 1635, ваявода троцкі з 1640, староста мсціслаўскі, радамскі і даўгялішскі.

Удзельнічаў у войнах Рэчы Паспалітай са Швецыяй 1600—1629, Расіяй 1609—1618, Турцыяй 1621. Пасол на соймы. Валодаў мястэчкам Відзы ў Ашмянскім павеце.

Сям'я

Сын Паўла Паца і Раіны Валовіч, брат Мікалая. Двойчы жанаты: першы раз з Ядвігай з Завішаў, ад якой меў сына Яна. Другі раз ажаніўся з Гальшкай, дачкой смаленскага кашталяна Вацлава Шэмета, з ёй меў дзяцей:

• Крыштафа (? — 1633), каралеўскага двараніна;
• Вацлава (памёр маладым), дваранін імператара Фердынанда;
• Юрыя, які стаў бернардынам;
• Фелікса Яна (? — пасля 1699), падкаморыя літоўскага;
• Гераніма Дамініка (? — 1662);
• Баніфацыя Тэафіла (? — 1678), абознага літоўскага;
• Міхала Казіміра (? — 1682), вялікага гетмана літоўскага;
• Казіміра (? — 1695), жамойцкага біскупа;
• Ганну, якая была замужам за Каралем Пятром Ісайкоўскім, лоўчым літоўскім, а пасля яго смерці выйшла за Тэадора Аляксандра Ляцкага, надворнага маршалка літоўскага;

Зноскі

Літаратура

• Грыцкевіч А. Пацы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 423. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.

Спасылкі

• Генеалогія Пацаў Архівавана 5 кастрычніка 2013.