П’етра II Арсеола

П’етра II Арсеола
італ.: Pietro II Orseolo
26-ы Венецыянскі дож[d]
991 — 1009
Папярэднік Tribuno Memmo[d]
Пераемнік Атон Арсеола

Нараджэнне 961
Смерць верасень 1009
Месца пахавання
Род Orseolo[d]
Бацька П'етра I Арсеола[d]
Маці Felicia Malipiero[d]
Жонка Марыя Кандзіяна[d]
Дзеці Джавані Арсеола[d], Атон Арсеола, Орса Арсеола[d], Вітале Арсеола[d], Hicela Orseolo[d] і Domenico Orseolo[d]
Веравызнанне Каталіцкая Царква
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

П'етра II Арсеола (9611009) — 26венецыянскі дож991 года).

Сын дожа П'етра I Арсеола.

Дож П'етра II Арсеола пачаў палітыку далучэння да Рэспублікі Святога Марка ўсходніх земляў, якая доўжылася больш за 500 гадоў. Ён распаўсюдзіў уплыў Венецыі на харватаў і славян Нерэтвы, вызваліў венецыянцаў ад 50-гадовай практыкі даніны славянскім піратам. Пачаў пашырэнне тэрыторыі Венецыянскай рэспублікі, разарыўшы пірацкія базы на астравах Ластава і Корчула, захапіў іх і горад Дуброўнік.

Перамога ў марской бітве з піратамі ў горада Задар у 1000 годзе, і атрыманне кантролю над усім Адрыятычным морам, паклалі пачатак шматвяковай цырымоніі «Свята заручын венецыянскага дожа з Адрыятычным морам».

У дожа было 11 дзяцей. Паводле некаторых даных, адна з дочак П'етра стала жонкай сына харвацкага караля Святласлава Суроньі, а адзін з сыноў, Іаан, быў жанаты з Марыяй, дачкой візантыйскага імператара Рамана III Аргіра. Іншы — Атоне — быў жанаты з сястрой венгерскага караля Іштвана I, ён жа стаў пераемнікам П'етра на пасадзе дожа. Сын Атоне — Пётр — пазней стаў каралём Венгрыі.

Зноскі