Мястэчка
| ||||||||||||||||||||||
Таўра́гней[1] (літ.: Tauragnai; традыцыйная беларуская назва — Таўрагіны[2][3]) — мястэчка ў Літве, на возеры Таўрагнас. Цэнтр староства Уцянскага раёна Уцянскага павета. Насельніцтва на 2011 год — 473 чалавек. Знаходзяцца за 17 км на паўднёвы ўсход ад Уцяны.
Першы пісьмовы ўспамін пра Таўрагіны датуецца 1373 годам, калі тут існаваў драўляны замак. У 1387 годзе вялікі князь Ягайла перадаў іх Віленскаму біскупству. У 1433 годзе крыжакі спалілі замак. Пад 1498 годам упамінаецца першы касцёл.
Згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай 1565—1566 гадоў Таўрагіны ўвайшлі ў склад Браслаўскага павета Віленскага ваяводства. На 1669 год тут было 40 двароў, на 1775 год — 28.
У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе Таўрагіны апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, у Новааляксандраўскім павеце Ковенскай губерні. На 1859 год у мястэчку было 25 будынкаў, дзейнічаў касцёл, працавалі вінакурня і бровар.
У часы Першай сусветнай вайны ў 1915 годзе Таўрагіны занялі войскі Германскай імперыі.
Пасля польска-літоўскіх баёў і падпісання пагаднення паміж міжваеннай Польскай Рэспублікай і Літвой у 1919 годзе Таўрагіны апынуліся ў складзе Літвы. У часы Другой сусветнай вайны з чэрвеня 1941 да 1944 года мястэчка знаходзілася пад акупацыяй Трэцяга Рэйха.