Тымія мекленбургская

	Тымія мекленбургская
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Нададдзел:	Мохападобныя
Аддзел:	Імхі
Клас:	Лістасцябловыя імхі
Падклас:	Timmiidae
парадак:	Timmiales
Сямейства:	Тыміевыя
Род:	Тымія
Від:	Тымія мекленбургская
Міжнародная навуковая назва
	Timmia megapolitana Hedw., 1801
Сінонімы
	Гл. у тэксце
ITIS	16072
NCBI	115597
EOL	855991
IPNI	???
TPL	tro-35106139

Ты́мія мекленбургская^[1] (Timmia megapolitana) — від брыевых імхоў роду Тымія (Timmia) сямейства Тыміевыя (Timmiaceae). Тыпавы від роду^[2].

Батанічнае апісанне

Аднадомная лістасцябловая расліна. Утварае рыхлыя, жорсткія дзярнінкі зялёнага або бура-зялёнага колеру вышынёй да 3^[1] (5—8^[2]) см, з карычневым лямцам. Сцябло простае або разгалінаванае, густа пакрытае лісцем. Лісце похвеннае, лінейна-ланцэтнай формы, пілаватае па краі, з моцнай, простай, часта пілаватай зверху жылкай, якая заканчваецца не верхавінцы ліста. Каробачка (2,5—3 мм^[2]) авальна-выцягнутая, коса нахіленая, з кароткай шыйкай, бураватага колеру, на пурпуровай ножцы даўжынёй 2—2,5^[1] см. Перыстом падвойны. Вечка каробачкі нізкае, з маленькай бародавачкай. Каўпачок саламяна-жоўтага колеру, клабукападобнай формы. Споры 13-15 мкм^[2]. Спараносіць вясной^[1].

Распаўсюджанне

Від апісаны ў Германіі^[2]. Шырока распаўсюджаны у большасці лясных раёнаў Галарктыкі: у Цэнтральнай і Паўночнай Еўропе, на Каўказе, у Сярэдняй Азіі, Манголіі, на поўначы Кітая, у Гімалаях, на поўначы Японіі, у ЗША і Канадзе, але ў большасці раёнаў — нячасты від. На тэрыторыі Беларусі зрэдку трапляецца на балотах^[1].

Расце на вільготных, цяністых выхадах вапнякоў, алювіяльных наносах ў поймах і па стромкіх берагах невялікіх рэк (часта на глебе без прыкмет выхаду вапнякоў), таксама на камлях дрэў на такіх берагах.

Від знаходзіцца пад аховай у шэрагу рэгіёнаў^[3].

Сінонімы

Паводле сайта The World Flora Online (WFO)^[4]:

Grevilleanum serratum L.C.Beck & Emmons
Mnium megapolitanum (Hedw.) J.F.Gmel. ex P.Beauv.
Orthopyxis megapolitana (Hedw.) P.Beauv.
Timmia austriaca var. umbilicata Hartm.
Timmia bavarica var. cucullata (Michx.) Renauld & Cardot
Timmia cucullata Michx.
Timmia megapolitana f. cucullata (Michx.) Sayre
Timmia megapolitana subsp. megapolitana
Timmia megapolitana var. brevifolia I.G.Borshch. & G.G.Borshch.
Timmia megapolitana var. cucullata (Michx.) Renauld & Cardot
Timmia megapolitana var. megapolitana
Timmia megapolitana var. neglecta (Warnst.) Warnst.
Timmia megapolitana var. rosacea (Sapjegin) Podp.
Timmia neglecta Warnst.
Timmia polytrichoides Brid.
Timmia polytrichoides var. viridis Brid.
Timmia rosacea Sapjegin
Timmia schensiana Müll. Hal.

Крыніцы

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ЭПБ 1986.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д Игнатов М. С., Игнатова Е. А. ПОРЯДОК TIMMIALES Ochyra. Род 1. Timmia Hedw. — Тиммия // Arctoa (руск.)
↑ Тиммия мекленбургская: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
↑ The World Flora Online (англ.)

Літаратура

Млынарчык М. П. Ты́мія // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — С. 129. — 583 с., іл. — 10 000 экз.
Род Тиммия — Timmia Hedw. // Водоросли, лишайники и мохообразные СССР (руск.) / Л. В. Гарибова, Ю. К. Дундин, Т. Ф. Коптяева, В. Р. Филин; [Отв. ред. М. В. Горленко]. — Москва: Мысль, 1978. — С. 288—289. — 365 с. — (Справочники-определители географа и путешественника). — 80 000 экз.
Timmia megapolitana Hedw. — Тиммия мекленбургская // Рубцова А. В. Руководство по изучению мохообразных: учеб.-метод. пособие — Ижевск: Издательский центр «Удмуртский университет», 2018. — С. 97. — 104 с. — ISBN 978-5-4312-0602-3. (руск.)

Спасылкі

[FOOTNOTEЭПБ1986-1] а ^б ^в ^г ^д ЭПБ 1986.

[Arctoa-2] а ^б ^в ^г ^д Игнатов М. С., Игнатова Е. А. ПОРЯДОК TIMMIALES Ochyra. Род 1. Timmia Hedw. — Тиммия // Arctoa (руск.)

[плнт-3] Тиммия мекленбургская: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)

[WFO-4] The World Flora Online (англ.)

[1]

[2]

[3]

[4]