Украінская чыгунка | |
---|---|
укр.: Українська залізниця | |
Тып | Акцыянернае таварыства |
Заснаванне |
1991 2015 |
Заснавальнікі | дзяржава Украіна ў асобе Кабінета міністраў Украіны |
Краіна | |
Размяшчэнне | 03680, Украіна, Кіеў, вул. Ежы Гедройца, 5 |
Адрас | |
Ключавыя постаці | Яўген Паўлавіч Краўцоў, старшыня праўлення |
Галіна | Транспарт |
Аперацыйны прыбытак | |
Чысты прыбытак | |
Колькасць супрацоўнікаў |
|
Даччыныя кампаніі | Данецкая чыгунка[d], Львоўская чыгунка[d], Адэская чыгунка[d], Прыдняпроўская чыгунка[d], Паўднёва-Заходняя чыгунка і Паўднёвая чыгунка[d] |
Сайт | uz.gov.ua |
Публічнае акцыянернае таварыства «Украінская чыгунка» (укр.: акціонерне товариство «Українська залізниця»[4], скар. АТ «Укрзалізныця» (укр.: АТ «Укрзалізниця»)) — украінскае дзяржаўнае прадпрыемства, акцыянернае таварыства з 2018 года, асноўнай сферай дзейнасці якога з’яўляюцца перавозкі чыгуначным транспартам.
Дэ-факта з’яўляецца дзяржаўным прадпрыемствам-манапалістам у сферы чыгуначных перавозак.
Пасля атрымання ў 1991 годзе Украінай незалежнасці паўстала пытанне арганізацыі грузавых і пасажырскіх перавозак па тэрыторыі краіны. Для эфектыўнага кіравання чыгуначным транспартам і забеспячэння патрэбаў гаспадаркі і насельніцтва ў перавозках Кабінет Міністраў Украіны 14 снежня 1991 года выдаў пастанову «Аб стварэнні Дзяржаўнай адміністрацыі чыгуначнага транспарту Украіны»[5].
2002 год стаў пачаткам развіцця хуткаснага руху[6]. 11 ліпеня 2002 на маршруце Кіеў — Харкаў быў запушчаны «Сталічны экспрэс», вагоны якога былі выпрацаваны Крукіўскім вагонабудаўнічным заводам. Час экспрэса ў шляху склаў 05:00 45 хвілін, што амаль у два разы менш чым звычайна цягніка. На трасе хуткаснага руху было адрамантавана 60 вакзалаў і 190 прыпыначных платформаў.
У 2003 годзе аналагічны цягнік быў запушчаны па маршруце Кіеў — Днепрапятроўск, а праз 2 гады хуткасны экспрэс спалучаў Кіеў з Масквой. Паступова хуткаснае паведамленне ўкаранялася і на іншых участках. Па стане на 2006 год паскораныя цягніка курсавалі на 12 маршрутах[7].
У 2009 годзе чыгуначным транспартам скарысталіся 490 млн пасажыраў. Страты «Укрзалызныцы» ад пасажырскіх перавозак склалі больш 5,2 млрд грн, у тым ліку ад прыгарадных — 2,6 млрд грн. Адной з асноўных прычын стратнасці пасажырскіх перавозак з’яўляюцца льготныя перавозкі, якія недастаткова фінансуюцца з бюджэту.
У 2010 годзе «Укрзалызныця» ўводзіць прэміум-паслугу, паездкі ў вагонах-салонах, такое падарожжа каштуе як 11 квіткоў у спальным вагоне, а таксама розныя спадарожныя выдаткі дадаткова.
Напярэдадні Еўра-2012 парк Укрзалызныцы папоўніўся 10-ю 9-вагоннымі электрацягнікамі HRCS2 вытворчасці Hyundai Rotem коштам ў 307 млн даляраў[8]. Аднак, з надыходам зімовага часу пачасціліся паломкі гэтых цягнікоў. Па падліках СМІ, цягнікі Hyundai за паўгода ламаліся не менш за 100 разоў[9][10].
У рамках падрыхтоўкі да чэмпіянату Еўропы па футболе таксама было закуплена два двухпавярховых шасцівагонных электрацягніка EJ 675 вырабленых кампаніяй Škoda Vagonka. Іх кошт склала 39,9 млн еўра[11].
Важнай праблемай ўкраінскай чыгункі з’яўляецца электрыфікацыя, што дазваляе знізіць сабекошт перавозак. За перыяд з 1991 па 2013 гады было электрыфікавана каля 2500 км чыгуначных шляхоў, прычым кошт кіламетру электрыфікаванай ўчастка склаў 3-4 млн грыўняў, а сярэдні тэрмін акупнасці — больш за 8 гадоў. Усяго па стане на 2014 год было электрыфікавана 9878 км (45 % ад агульнай працягласці).
У 2016 годзе планавалася павелічэнне аб’ёмаў хуткасных перавозак.
17 студзеня 2018 года «Укрзалызныця» ўвяла новую функцыю замова квіткоў з перасадкамі.
Кабінет Міністраў Украіны на пасяджэнні 14 лютага 2018 года зацвердзіў кансалідаваны фінансавы план Укрзалызныцы на 2018 год з паказчыкам прыбытку ў суме 92,2 млрд грн і прыбытку — 0,7 млрд грн.
Радавы | Малодшы начальнік | Сярэдні начальнік | Старэйшы начальнік | Вышэйшы начальнік | Намеснік | Першы намеснік | Дырэктар | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Пагон |