Уладзімір Прэлаг | |
---|---|
басн.: Vladimir Prelog | |
Дата нараджэння | 23 ліпеня 1906[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 7 студзеня 1998[1][2][…] (91 год) |
Месца смерці |
|
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | хімік, выкладчык універсітэта, інжынер |
Навуковая сфера | арганічная хімія і біяхімія |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Эміль Вотачак[d] |
Член у |
|
Узнагароды |
прэмія Марселя Бенуа[d] (1964) Прэмія стагоддзя[d] (1949) медаль Дэві[d] (1967) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (3 мая 1962) Paracelsus Prize[d] (1976) Robert Robinson Award[d] (1968) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Уладзімір Прэлаг (басн.: Vladimir Prelog; 23 ліпеня 1906, Сараева, Боснія — 7 студзеня 1998, Цюрых) — швейцарскі хімік-арганік.
Пасля заканчэння хімічнага факультэта Чэшскага тэхнічнага ўніверсітэта ў 1928 годзе (цяпер Вышэйшая школа хімічнай тэхналогіі) працаваў у Празе ў Лабараторыі сінтэзу тонкіх хімічных рэчываў. У 1935 вярнуўся ў Югаславію, дзе выкладаў арганічную хімію ў Заграбскім універсітэце. У 1941 пасля акупацыі Югаславіі фашысцкімі войскамі Прэлаг пераехаў у Швейцарыю. Працаваў у Канфедэратыўнай вышэйшай тэхнічнай школе ў Цюрыху; там у 1957 прыняў ад Л. Ружычка яго Лабараторыю арганічнай хіміі — адзін з буйных цэнтраў вывучэння хіміі прыродных злучэнняў і фізіялагічна актыўных рэчываў.
Уладзіміру Прэлагу належаць працы па стэрэахіміі і распрацоўцы сучасных метадаў даследавання складаных арганічных злучэнняў, у тым ліку шэрагу практычна важных антыбіётыкаў.
Нобелеўская прэмія па хіміі (1975) за даследаванні ў галіне стэрэахіміі арганічных малекул і рэакцый.