Уільям Піт Малодшы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Піт.
Уільям Піт Малодшы
англ.: William Pitt the Younger
прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі
10 мая 1804 — 23 студзеня 1806
Папярэднік Генры Эдзінтан
Пераемнік Уільям Уіндам Грэнвіль
канцлер казначэйства[d]
10 мая 1804 — 23 студзеня 1806
Папярэднік Генры Эдзінтан
Пераемнік Henry Petty-Fitzmaurice, 3rd Marquess of Lansdowne[d]
прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі
19 снежня 1783 — 14 сакавіка 1801
Папярэднік Уільям Кэвендзіш-Бенцінк
Пераемнік Генры Эдзінтан
лідар Палаты абшчын Вялікабрытаніі[d]
19 снежня 1783 — 14 сакавіка 1801
Папярэднік Фрэдэрык Норт
Пераемнік Генры Эдзінтан
лідар Палаты абшчын Вялікабрытаніі[d]
10 мая 1804 — 23 студзеня 1806
Папярэднік Генры Эдзінтан
Пераемнік Charles James Fox[d]
Нараджэнне 28 мая 1759(1759-05-28)[1][2][…]
Смерць 23 студзеня 1806(1806-01-23)[1][3][…] (46 гадоў)
Месца пахавання
Бацька Уільям Піт[4]
Маці Hester Pitt, Countess of Chatham[d][4]
Веравызнанне англіканства
Партыя
Адукацыя
Аўтограф Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уільям Піт (малодшы) (28 мая 1759 — 23 студзеня 1806) — 16-ы, 18-ы прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі, быў брытанскім палітыкам у канцы 18 і пачатку 19 стагоддзяў. Належаў да партыі Торы.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Стаў самым маладым прэм’ер-міністрам у 1783 ва ўзросце 24 гадоў. Пакінуў свой пост у 1801, але зноў стаў прэм’ер-міністрам у 1804 да сваёй смерці ў 1806. Ён таксама быў канцлерам казначэйства на працягу свайго прэм’ерства. Ён вядомы як «малодшы», каб адрозніць яго ад свайго бацькі, Уільям Піт-старэйшага, які таксама займаў пасаду прэм’ер-міністра Вялікабрытаніі. У 1766 стаў графам, калі яго бацька атрымаў гэты тытул.

Першы тэрмін па пасадзе прэм’ер-міністра Піта прыпаў на час праўлення Георга III, калі ў Еўропе адбываліся буйныя падзеі, такія як Французская рэвалюцыя і напалеонаўскія войны. Піт, хоць часта згадваецца як торы, або «новым торы», называў сябе «незалежным вігам» і наогул быў супраць развіцця строгай партыйнай палітычнай сістэмы.

Піт найбольш вядомы як лідар Брытаніі ў вялікіх войнах з Францыяй і Напалеонам. Піт быў выдатным адміністратарам, які працаваў на эфектыўнасць і рэформы, у выніку чаго паўстала новае пакаленне выбітных адміністратараў. Ён падняў падаткі, каб заплаціць за вялікія вайны супраць Францыі, і расправіўся з радыкалізмам. Для прадухілення пагрозы з боку ірландскіх сепаратыстаў у падтрымку Францыі, ён распрацаваў акты аб Уніі 1800 і беспаспяхова спрабаваў у рамках Саюза надаць каталікам роўныя правы з пратэстантамі. Піт стварыў «новых Торы», што дазволіла адрадзіць партыю торы і дазволіў ім застацца ва ўладзе на бліжэйшыя чвэрць стагоддзя. Лічыцца, што здзякуючы Піту Брытанія ўступіла ў новы час без гваўтоўных пераменаў.

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ а б Arthur C.V.D. Aspinall William Pitt the Younger // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ William Pitt // Brockhaus Enzyklopädie
  3. ↑ Lundy D. R. Hon. William Pitt // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. ↑ а б Kindred Britain

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • «Correspondance between P. and Charles duke of Rutland» (Л., 1840);
  • Gifford «A history of the political life of W. P.» (Лонд., 1809);
  • Tomline, «Memoirs of the life of P.» (Лонд., 1821);
  • Lord Stanhope, «Life and times of W. P.» (4 изд., 1879);
  • Trauttwein v. Belle, «W. P. der jungere» (Б., 1870);
  • Walford, «Biography of W. P.» (Л. 1890);
  • Lord Roseberry, «P.» (Л., 1892).

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]