Уільям Стайран

Уільям Стайран
англ.: William Styron
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 11 чэрвеня 1925(1925-06-11)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 1 лістапада 2006(2006-11-01)[3][1][…] (81 год)
Месца смерці
Грамадзянства
Дзеці Susanna Styron[d] і Alexandra Styron[d]
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, ваенны, раманіст
Гады творчасці 19512006
Жанр драма, аўтабіяграфія, літаратурная крытыка, script[d][7][8] і эсэ
Мова твораў англійская
Грамадская дзейнасць
Член у
Прэміі
Узнагароды
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уільям Ста́йран[9] (англ.: William Styron, 11 чэрвеня 1925 — 1 лістапада 2006) — амерыканскі пісьменнік і публіцыст. Лаўрэат Пулітцэраўскай прэміі 1968 года. Член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук, Амерыканскай акадэміі мастацтваў і літаратуры.

Нарадзіўся ў горадзе Ньюпарт-Ньюс (штат Вірджынія, ЗША). Скончыў Дэвідсан-каледж у Дарэме (Паўночная Караліна). У 1943—1945 гадах служыў у марской пяхоце ЗША на Ціхім акіяне. У 1947 годзе скончыў Універсітэт Дзьюка і атрымаў ступень бакалаўра мастацтваў па англійскай мове.

У 1950-х гадах быў у складзе супольнасці амерыканскіх эмігрантаў у Парыжы. У 1953 годзе стаў рэдактарам-кансультантам часопіса Paris Review.

Памёр ад пнеўманіі на востраве Мартас-Він’ярд (штат Масачусетс).

Дэбютаваў у друку як пісьменнік у 1945 годзе. На яго творчасць паўплывалі Уільям Фолкнер і экзістэнцыялісты (раман «І падпаліў гэты дом», 1960)[9]. У 1967 годзе выйшаў гістарычны раман «Прызнанні Ната Тэрнера» (The Confessions of Nat Turner). Сярод твораў Уільяма Стайрана маральна-філасофскі раман «Выбар Сафі», 1979, экранізаваны ў 1982 годзе), аповесці «Знікаю ў цемры» (1951), «Доўгі марш» (1952), зборнікі эсэ і публіцыстыкі.

Зноскі