Фелікс Валатон | |
---|---|
Félix Édouard Vallotton | |
| |
Імя пры нараджэнні | фр.: Félix Édouard Vallotton[5] |
Дата нараджэння | 28 снежня 1865 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 29 снежня 1925 (60 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Жонка | Gabrielle Bernheim[d][8] |
Род дзейнасці | мастак, скульптар, мастацкі крытык, ксілограф, ілюстратар, раманіст, мастак-гравёр, пісьменнік, графік, дзеяч выяўленчага мастацтва, рэдактар газеты |
Жанр | партрэт[2], пейзаж[2], жанравы жывапіс[2], міфалагічны жывапіс[d][2], ню[2], аўтапартрэт[2] і нацюрморт[2] |
Вучоба | |
Мастацкі кірунак | рэалізм, Набі |
Уплыў | Жуль Лефеўр і Гюстаў Буланжэ |
Член у |
|
Подпіс | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Фелікс Валатон (28 снежня 1865, Лазана - 29 снежня 1925, Парыж) — швейцарскі графік і жывапісец, які працаваў у Францыі.
Вучыўся ў акадэміі Жуліяна ў Парыжы. У 1891-98 працаваў пераважна ў тэхніцы гравюры на дрэве. З 1899 усё больш займаўся жывапісам. Быў блізкі да групы «Набі» (Рэдон, Банар, Марыс Дэні і інш.) У 1900-х гадах яго выставы з трыумфам прайшлі ў Вене, Мюнхене, Цюрыху, Празе, Лондане, Стакгольме.