калонія Францыі | |||
Французскае Тога | |||
---|---|---|---|
фр.: Togo français | |||
|
|||
|
|||
1916 — 1960
|
|||
Сталіца | Ламэ | ||
Мова(ы) | Эвэ, французская | ||
Афіцыйная мова | Ewe[d] | ||
Рэлігія | Каталіцтва | ||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Французскае Тога, Французскі Тагаленд (фр.: Togo francais) — французская падмандатная тэрыторыя ў Заходняй Афрыцы, пасля абвяшчэння незалежнасці пераназвана ў Тагалезскую Рэспубліку.
26 жніўня 1914 года ў нямецкі пратэктарат Тогаленд увайшлі французскія і брытанскія войскі і акупавалі яго праз пяць дзён пасля кароткага супраціўлення.[1] У 1916 годзе Тога было падзелена на французскую і брытанскую адміністрацыйныя зоны, а пасля вайны афіцыйна перададзена Лігай Нацый як мандатная тэрыторыя пад кіраваннем Францыі і Вялікабрытаніі.[1]
Пасля Другой сусветнай вайны мандат быў падоўжаны ўжо пад назвай падапечнай тэрыторыі ААН, як і раней, пад уладай Францыі.
У 1955 годзе[2] быў зменены статус — краіна ператварылася ў аўтаномную рэспубліку ў складзе Французскага Саюза, хоць і захавала статус апекі ААН. Заканадаўчы сход абіраўся агульным галасаваннем дарослага насельніцтва, мела значную ўладу над унутранымі справамі. Гэтыя змены былі адлюстраваны ў Канстытуцыі, зацверджанай рэферэндумам у 1956 годзе.[1] 10 верасня 1956 года Нікаля Груніцкі стаў прэм'ер-міністрам Аўтаномнай Рэспублікі Тога.[1] Аднак з-за парушэнняў падчас плебісцыту і некантралюемых усеагульных выбараў, праведзеных у 1958 годзе, на іх перамог Сільванус Алімпіа. 27 красавіка 1960 года Тога разарвала свае канстытуцыйныя сувязі з Францыяй, пазбавілася апекі ААН і стала цалкам незалежнай дзяржавай, якая жыла па часовай канстытуцыі.