Фрэдэрык Пухула-і-Валес

Фрэдэрык Пухула-і-Валес
Фрэдэрык Пухула-і-Валес
	катал.: Frederic Pujulà i Vallés
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	12 лістапада 1877
Месца нараджэння	Паламас[d], Баш-Эмпорда[d], правінцыя Жырона, Каталонія, Іспанія;
Дата смерці	14 лютага 1963 (85 гадоў)
Месца смерці	Баржэмон[d], Калас[d], Драгіньян[d], дэпартамент Вар, Provence-Côte d'Azur-Corse[d], Францыя;
Грамадзянства	Іспанія, Францыя
Жонка	Germaine Rebours[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	эсперантыст, драматург, перакладчык, пісьменнік навуковай фантастыкі, паэт
Гады творчасці	1900—1914
Жанр	паэзія, драма, проза
Мова твораў	каталанская, эсперанта
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Фрэдэрык Пухула-і-Валес (катал.: Frederic Pujulà i Vallès; 12 лістапада 1877, Паламас (руск.) (бел. — 14 лютага 1962, Баржэмон (руск.) (бел.) — іспанскі і французскі каталонскі журналіст, празаік і драматург; перакладчык з каталанскай мовы і на каталанскую, а таксама вядучы іспанскі эсперантыст.

Біяграфія

Пухула у маладосці шмат падарожнічаў па Еўропе і доўгі час жыў у Парыжы. З 1900 па 1906 гады публікаваўся ў часопісе «Joventut». Лічыцца аўтарам першага навукова-фантастычнага апавядання на каталанскай мове «Штучныя людзі» (катал.: Homes Artificials), упершыню апублікаванага ў 1912 годзе ў Бібліятэцы Joventut у Барселоне. Пухула быў удзельнікам IV і V сусветных кангрэсаў эсперантыстаў.

У 1914 годзе Пухула пражываў у Парыжы і арганізоўваў X сусветны кангрэс эсперантыстаў, які быў адменены ў сувязі з пачаткам Першай сусветнай вайны. Пухула быў прызваны ў армію і прызначаны сувязістам Арміі Францыі, паколькі валодаў азбукай Морзэ. У гады вайны ён быў таксама карэспандэнтам газеты «El Diluvio» і пісаў артыкулы на іспанскай мове аб ваенным жыцці. Пасля вяртання ў Барселону прызначаны галоўным рэдактарам выдання, якому сімпатызавалі рэспубліканцы.

У 1939 годзе Пухулу арыштавалі і кінулі ў турму прыхільнікі Франсіска Франка, якія абвінавацілі яго ў антыдзяржаўнай дзейнасці і антыдзяржаўнай прапагандзе газеты «El Diluvio». Яго прысудзілі да смяротнага пакарання, якое потым замянілі на 20 гадоў і 1 дзень турмы, але праз два гады і два месяцы па стану здароўя Пухула быў вызвалены. Ён з’ехаў у Францыю, дзе і пражыў астатак жыцця.

Працы

На каталанскай мове

Тэатр

El geni (1904)
El boig (1907, другая частка El geni)
Dintre la gàbia (1906, з Эмілі Цінторэ)
La veu del poble i El poble de la veu (1910, з Люісам Віа)

Апавяданні

Titelles febles (1902)
Creuant la plana morta (1903)
El metge nou (1903)
Homes artificials (1912, першае навукова-фантастычнае апавяданне на каталанскай мове; перавыдадзена ў 1986 Edicions Pleniluni, ISBN 84-85752-22-8)
Estudi Francesc Pi i Margall (1902, артыкулы часопіса Joventut)

Пераклады на катаолнский

Més enllà de las forsas («Звыш сіл», Бьёрнсцэрнэ Б’ёрнсан, 1904)
Kaatje («Кацье», Пол Спаак, 1914)
Апавяданні Жоржа Сіменона

На эсперанта

Апавяданні

Naivulo
Karabandolo la plugisto
Fiŝkaptisto kaj rigardanto
La grafo erarinta (1908)

Маналогі

La Rompantoj (1907)
Senhejmulo
La Pipamanto

Драмы

Aŭtunaj ventoj (1909)
Novelo (1908)

Зноскі

↑ ^а ^б Frederic Pujulà i Vallès // ISFDB — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2629164"></a>

Спасылкі

Профіль на сайце Асацыяцыі пісьменнікаў на каталонскай мове (ісп.) (катал.) (англ.)
Critics of Homes Artificials (англ.)
Crítica de Homes Artificials (ісп.)
Біяграфія ў часопісе Kataluna esperantisto, n° 327 Архівавана 5 студзеня 2004. (катал.)

[_7f8449df561459e9-1] а ^б Frederic Pujulà i Vallès // ISFDB — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2629164"></a>

[1]