Фухэн | |
---|---|
маньчж. ᡶᡠᡥᡝᠩ | |
Нараджэнне | 1720 |
Смерць |
1770 |
Род | Shaji Fuca[d] |
Бацька | Lirongbao[d] |
Дзеці | Fulong'an[d], Fuk'anggan[d] і Fuchang'an[d] |
Званне | генерал арміі[d] |
Фухэн (кіт. трад. 傅恒, спр. Fùhéng; маньчж. ᡶᡠᡥᡝᠩ, бірм.: ဖူဟင်း ; 1720 — ліпень 1770), Другое імя Чунхэ (春和) — дзяржаўны і ваенны дзеяч Імперыі Цын з маньчжурскага клану Фука Жоўтага сцяга з каймой . Быў малодшым братам імператрыцы Сяасяньчунь . Ён служыў старэйшым міністрам пры двары свайго швагра, імператара Цяньлуна з 1750-х да сваёй смерці ў 1770 годзе. Найбольш вядомы тым, што ўзначальваў войскі Цын падчас чацвёртага і апошняга ўварвання ў Бірму падчас Бірмана-кітайскіх вайнаў.
Да свайго прызначэння галоўнакамандуючым бірманскай кампаніяй Фухэн быў галоўным вялікім саветнікам імператара і адным з самых давераных дарадцаў імператара. Фухэн быў адным з нямногіх высокапастаўленых чыноўнікаў, якія цалкам падтрымалі рашэнне імператара Цяньлуна знішчыць джунгараў у 1750-х гадах, калі большасць пры двары лічыла вайну занадта рызыкоўнай. Яго пляменнік Мін Жуй быў зяцем імператара і кіраваў Бірманскай кампаніяй 1767—1768 гадах[1]. Яго сын Фукан’ань быў старэйшым генералам цынскай арміі.
Фухэн пацярпеў няўдачу ў Бірманскай кампаніі. У снежні 1769 года ён падпісаў з бірманцамі перамір’е, якое імператар не прыняў. Фухэн памёр ад малярыі, якой заразіўся падчас трохмесячнага ўварвання ў Бірму, калі вярнуўся ў Пекін[2].