Філіп Ленард | |
---|---|
Philipp Eduard Anton von Lenard | |
Дата нараджэння | 7 чэрвеня 1862[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 20 мая 1947[1][2][…] (84 гады) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Жонка | Katharina Lenard[d] |
Род дзейнасці | фізік, вынаходнік, выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | Фізіка |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктарская ступень[d][5] |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Роберт Бунзен |
Партыя | |
Член у | |
Узнагароды | Нобелеўская прэмія па фізіцы (1905) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Філіп Эдуард Антон фон Ленард (ням.: Philipp Eduard Anton von Lenard; 7 чэрвеня 1862, Прэсбург, Аўстра-Венгерская імперыя — 20 мая 1947, Месельхаўзен, Германія) — нямецкі фізік, аўтар шматлікіх выбітных работ у вобласці фізікі цвёрдага цела і атамнай фізікі. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (1905) «за даследчыя работы па катодных прамянях».
Вучыўся ў Будапешцкім, Венскім, Берлінскім і Гайдэльбергскім універсітэтах. У 1894—1930 прафесар розных ВНУ Германіі. 3 1909 кіраўнік Радыелагічнага інстытута ў Гайдэльбергу.
Навуковыя працы па оптыцы, атамнай і малекулярнай фізіцы. Правёў грунтоўныя даследаванні прыроды катодных прамянёў і іх уласцівасцей (1892), эксперыментальна пацвердзіў асноўныя заканамернасці фотаэфекту (1902). У 20-х гадах XX стагоддзя стаў супернікам «тэорыі адноснасці» і прапагандыстам т. зв. «Арыйскай фізікі». Актыўна падтрымліваў нацызм.