Эдуар Даладзье

Эдуар Даладзье
фр.: Édouard Daladier
Эдуар Даладье (у цэнтры) з Іаахімам фон Рыбентропам на сустрэчы па заключэнні Мюнхенскай дамовы ў 1938 г.
Эдуар Даладье (у цэнтры) з Іаахімам фон Рыбентропам на сустрэчы па заключэнні Мюнхенскай дамовы ў 1938 г.
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d]
16 лістапада 1919 — 31 мая 1942
мэр Авіньёна[d]
3 мая 1953 — 8 снежня 1958
старшыня Савета міністраў Францыі[d]
31 студзеня 1933 — 26 кастрычніка 1933
Папярэднік Жазеф Поль-Банкур[d]
Пераемнік Альбер Саро
старшыня Савета міністраў Францыі[d]
30 студзеня 1934 — 7 лютага 1934
Папярэднік Camille Chautemps[d]
Пераемнік Гастон Думерг
старшыня Савета міністраў Францыі[d]
10 красавіка 1938 — 20 сакавіка 1940
Папярэднік Léon Blum[d]
Пераемнік Paul Reynaud[d]
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d]
2 чэрвеня 1946 — 8 снежня 1958
прадстаўнік у Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d]
26 лістапада 1951 — 27 кастрычніка 1955
Нараджэнне 18 чэрвеня 1884(1884-06-18)[1][2][…]
Смерць 10 кастрычніка 1970(1970-10-10)[1][4][…] (86 гадоў)
Месца пахавання
Жонка Мадэлін Лафон[d]
Партыя
Член у
Навуковая ступень агрэжэ па гісторыі[d]
Аўтограф Выява аўтографа
Бітвы
Узнагароды
Ваенны крыж 1914—1918 гадоў кавалер ордэна Ганаровага Легіёна
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эдуар Даладзье (фр.: Édouard Daladier; 18 чэрвеня 1884 — 10 кастрычніка 1970) — французскі палітык, дзяржаўны дзеяч, прэм’ер-міністр Францыі ў 1933, 1934, 1938—1940 гадах.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

У 1924—1928 гадах пачаў сваю палітычную кар’еру на розных міністэрскіх пасадах. Пасля ўступлення ў партыю радыкальных сацыялістаў, становіцца адным з яе лідараў. На працягу 1933 і 1934 годаў упершыню становіцца кіраўніком урада. Яго праўленне адзначылася ўзброенымі сутыкненнямі паміж прадстаўнікамі вельмі правых і вельмі левых партый у Парыжы. 6 лютага 1934 года пасля няўдалага штурму будынка парламента Францыі баявікамі прафашысцкіх арганізацый Даладзье падаў у адстаўку.

У новым ўрадзе Народнага фронту 1936 года ўзначальвае ваеннае міністэрства. Пасля падзення Народнага фронту 10 красавіка 1938 года другі раз становіцца прэм’ер-міністрам. У 1938 годзе ўдзельнічаў у заключэнні Мюнхенскага пагаднення, адмовіўшыся ад саюзніцкіх абавязацельстваў у адносінах да Чэхаславакіі. У сакавіку 1940 года сышоў у адстаўку.

Зноскі

  1. ↑ а б Edouard Daladier // Sycomore / Assemblée nationale Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Edouard Daladier // Léonore database — ministère de la Culture. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #119022303 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 11 снежня 2014.
  4. ↑ Edouard Daladier // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  5. ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #119022303 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
commons: Эдуар Даладзье на Вікісховішчы