Эрнст Аўгуст I Гановерскі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Ernst August I. | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Вільгельм IV | ||||||
Пераемнік | Георг V | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
5 чэрвеня 1771[1][2][…]
|
||||||
Смерць |
18 лістапада 1851[1][2][…] (80 гадоў) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Гановерская дынастыя | ||||||
Бацька | Георг III | ||||||
Маці | Шарлота Мекленбург-Стрэліцкая[d] | ||||||
Жонка | Фрыдэрыка Мекленбург-Стрэліцкая[d][5] | ||||||
Дзеці | Георг V, кароль Гановера, George FitzErnest[d][6], Frederica Hanover[d][6] і stillborn daughter Hanover[d][6] | ||||||
Член у | |||||||
Адукацыя | |||||||
Аўтограф | |||||||
Род войскаў | Брытанская армія[d] | ||||||
Званне | фельдмаршал[d] | ||||||
Бітвы | |||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Эрнст Аўгуст I (ням.: Ernst August I.; 5 чэрвеня 1771 — 18 лістапада 1851) — кароль Гановера з 1837 года. Меў брытанскі тытул герцаг Камберлендскі (англ.: Ernest Augustus Duke of Cumberland).
Пяты сын караля Вялікабрытаніі і Гановера Георга III.
Удзельнік рэвалюцыйных і напалеонаўскіх войнаў, быў паранены, аслеп на левае вока. У 1793—1795 гадах удзельнічаў у нідэрландскіх паходах; у 1799 годзе з тытулам герцага Кумберланда ўвайшоў у палату лордаў. У палаце лордаў ён стаяў на баку торы і быў праціўнікам эмансіпацыі каталікоў.
У 1813 годзе ўдзельнічаў у Кульмскай бітве. Фельдмаршал з 1813 года.
Пасля скону старэйшых братоў Георга IV і Вільгельма IV, якія таксама кіравалі абодвумі каралеўствамі, герцаг Камберлендскі ў 1837 годзе ўзышоў па салічнаму закону на гановерскі прастол. Брытанскі прастол, спадчынны па жаночай лініі, пры гэтым заняла яго пляменніца Вікторыя, дачка Эдуарда, герцага Кенцкага, які памёр у 1820 годзе і быў старэйшы за Эрнста Аўгуста.
Да нараджэння ў Вікторыі першага дзіцяці (дачкі Вікторыі ў 1840 годзе) быў спадчыннікам брытанскага прастола. Існаваў акт аб рэгенцтве на выпадак, калі Вікторыя памрэ, не пакінуўшы спадчыннікаў, а Эрнст будзе тым часам у Гановеры.
У Вялікабрытаніі ён быў вельмі непапулярны; хадзілі чуткі пра тое, што ён забіў уласнага лакея і жыў сумесна з сястрой Сафіяй. У Гановеры, насупраць, ён карыстаўся любоўю падданых, з прычыны таго, што ўпершыню за сто гадоў з лішнім у краіны апынуўся кароль, увесь час які жыў у Гановеры. Знаходзячы, што дзяржаўны лад краіны не адпавядае яго перакананням, ён у чэрвені 1837 года адмяніў канстытуцыю і з жалезнай паслядоўнасцю пераследваў усякую апазіцыю. У 1840 годзе быў уведзены новы дзяржаўны парадак.
У 1843 годзе Эрнст Аўгуст наведаў Англію, дзе прысягнуўся, як падданы, каралеве Вікторыі і прыняў удзел у пасяджэннях палаты лордаў. Сакавіцкія падзеі 1848 гады прымусілі Эрнста-Аўгуста ўнесці некаторыя ліберальныя змены ў канстытуцыю. Калі пачалася рэакцыя, ён пярэчыў аб'яднанню Германіі і хоць і ўступіў у так званы саюз трох каралёў, але хутка з яго выйшаў.
У горадзе перад галоўным вакзалам пастаўлены яму конны помнік; гановерцы прызначаюць сустрэчы «пад хвастом».
У 1815 годзе ўзяў шлюб з кузінай, прынцэсай Фрыдэрыкай Мекленбург-Стрэліцкай, сястрой прускай каралевы Луізы; Толькі адно дзіця ад гэтага шлюбу выжыла — будучы кароль Георг V Гановерскі (1819—1878).