Якаў Рыгоравіч Крэйзер

Якаў Рыгоравіч Крэйзер
Дата нараджэння 22 кастрычніка (4 лістапада) 1905
Месца нараджэння
Дата смерці 29 лістапада 1969(1969-11-29)[2][3] (64 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць СССР
Род войскаў Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія
Званне генерал арміі
Камандаваў 3-я армія (СССР), 2nd Guards Army[d], 51st Army[d], 45th Army[d], 7th Guards Army[d], 38th Army[d], South Ural Military District[d], Забайкальская ваенная акруга[d], Уральская ваенная акруга[d], Далёкаўсходняя вайсковая акруга і курсы «Выстрал»[d]
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Герой Савецкага Саюза медаль «Залатая Зорка»
ордэн Леніна ордэн Леніна ордэн Леніна ордэн Леніна ордэн Леніна Ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Чырвонага Сцяга ордэн Суворава I ступені ордэн Кутузава I ступені ордэн Багдана Хмяльніцкага I ступені ордэн Суворава II ступені медаль «За абарону Масквы» медаль «За абарону Сталінграда» медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» юбілейны медаль «Дваццаць гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» юбілейны медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі» юбілейны медаль «30 гадоў Савецкай Арміі і Флоту» юбілейны медаль «40 гадоў Узброеных Сіл СССР» юбілейны медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Якаў Рыгоравіч Крэйзер (4 лістапада 1905, Варонеж — 29 лістапада 1969, Масква) — савецкі военачальнік, генерал арміі (1962), Герой Савецкага Саюза.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Якаў Рыгоравіч Крэйзер нарадзіўся 4 лістапада 1905 года ў яўрэйскай сям’і ў Варонежы. У Чырвонай Арміі з 1921 года. Добраахвотнікам уступіў у 22-ю пяхотную школу. Пасля яе заканчэння быў прызначаны камандзірам узвода ў адну з частак Маскоўскага гарнізона. З 1928 года — у 1-й Маскоўскай Пралетарскай стралковай дывізіі, у якой прайшоў па ўсіх прыступках каманднай лесвіцы ад камандзіра роты да камандзіра палка. У 1939—1940 гг. спачатку намеснік камандзіра, затым камандзір 172-й стралковай дывізіі. У 1941 годзе пасля заканчэння курсаў удасканалення каманднага складу пры Ваеннай акадэміі імя М. В. Фрунзэ прызначаны камандзірам 1-й Маскоўскай пралетарскай дывізіі 7-га механізаванага корпуса.

У пачатку ліпеня 1941 года ў раёне горада Барысава 1-я мотастралковая заступіла шлях 18-й танкавай дывізіі вермахта і больш за дзесяць дзён стрымлівала яе прасоўванне ўздоўж аўтастрады Мінск — Масква. За гэты час войскі 2-га стратэгічнага эшалона РСЧА паспелі заняць абарону па Дняпры.

11 ліпеня прыйшоў загад вывесці 1-ю мотастралковую дывізію з бою, аднак ужо на наступны дзень дывізію накіравалі на ліквідацыю нямецкага плацдарму, захопленага на Дняпры. 12 ліпеня Крэйзер быў паранены і эвакуіраваны.

Узнагароды

[правіць | правіць зыходнік]
  • медаль «Залатая Зорка» Героя Савецкага Саюза № 561[4]
  • 5 ордэнаў Леніна
  • 4 ордэны Чырвонага сцяга
  • ордэн Суворава I-й ступені
  • ордэн Суворава II-й ступені
  • ордэн Кутузава I-й ступені
  • ордэн Багдана Хмяльніцкага I-й ступені

Зноскі

  1. ↑ а б Крейзер Яков Григорьевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  2. ↑ Крейзер Яков Григорьевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
  3. ↑ Yakov Grigoryevich Kreizer // TracesOfWar
  4. ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза начальствующему составу Красной Армии» от 22 июля 1941 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1941. — 26 июля (№ 33 (108)). — С. 1.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]