Martin du Bellay
Ur pennad Du Bellay zo ivez..jpg)
Martin du Bellay (1495–1559), Priñs Yvetot dre e eured, a oa un istorour gall a skrivas diwar-benn Brezelioù Italia en e amzer.
Trede mab Louis du Bellay ha Marguerite de La Tour-Landry e oa, hag evel e zaou vreur all, Jean ha Guillaume du Bellay, e voe un diplomat ampart.
E 1525 e voe kaset gant dugez Alençon, c'hoar d'ar roue, davet Frañsez Iañ a oa prizoniet e Madrid, da-heul emgann Pavia (1525) .
Eured ha bugale
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]Dimeziñ a reas da Élisabeth Chenu (1518-1589), ha div verc'h o doe :
- Marie du Bellay († 1611), Priñsez Yvetot, itron Langey ha Glatigny, a zimezas e 1558 da René II du Bellay († 1606)
- Catherine du Bellay, dimezet da Charles de Beaumanoir-Lavardin (1522 – lazhet e-kerzh ar St-Barthélemy e 1572)
Oberennoù
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]- Les mémoires de messire Martin Du Bellay, seigneur de Langey. Contenans le discours de plusieurs choses advenues au Royaume de France, depuis l'an M.D.XIII. jusques au trespas du Roy François premier, auxquels l'Autheur a inséré trois livres, & quelques fragmens des Ogdoades de Messire Guillaume du Bellay, Seigneur de Langey, son frère. Paris, Abel l'Angelier, 1585[1].