Reizh pe jener | paotr ![]() |
---|---|
Bro ar geodedouriezh | Bro-C'hall ![]() |
Anv ganedigezh | Xavier Jules Joseph Marie de Langlais ![]() |
Anv-bihan | Xavier ![]() |
Anv-familh | de Langlais ![]() |
Deiziad ganedigezh | 27 Ebr 1906 ![]() |
Lec'h ganedigezh | Sarzhav ![]() |
Deiziad ar marv | 14 Mez 1975 ![]() |
Lec'h ar marv | Roazhon ![]() |
Pried | Annick Gazet du Chatelier ![]() |
Yezh vamm | galleg ![]() |
Yezhoù komzet pe skrivet | galleg, brezhoneg ![]() |
Micher | engraverien, livour, skrivagner, barzh ![]() |
Implijer | School of Fine Arts of Rennes ![]() |
Bet war ar studi e | Nantes School of Art, Beaux-Arts de Paris ![]() |
Diellaouet gant | Levraoueg Vroadel Kembre ![]() |
Luskad | Unvaniez ar Seiz Breur ![]() |
Prizioù resevet | Prix Breizh, Lange Prize ![]() |
Oberennoù zo en dastumad | Mirdi arz hag istor Sant-Brieg, Mirdi Breizh ![]() |
Statud e wirioù aozer | Oberennoù dezhe gwirioù aozer ![]() |
Ul livour hg ur skilter e voe Zavier Langleiz (Xavier de Langlais e marilh an ti-kêr), ganet d'ar 27 a viz Ebrel 1906 ha marvet d'ar 14 a viz Mezheven 1975, hag ur skrivagner brezhonek hag un Emsaver, difenner ar feiz ha Breiz ken e c’heller gwelout meur a iliz ha chapel klinket gantañ. Sinañ a rae Xavier de Langlais da gentañ ha Langleiz hepmuiket goude se, tra ma sine e levrioù gallek X. de Langlais.
Ganet eo en ur familh a dudjentiled, mab da Roje Langleiz ha da Varc'harig Huchet du Guermeur anezhañ. Unan eus e dad-kuñv a voe Amédée de Francheville[1], livour, skrivagner ha brezhoneger[2]. Dre vreur e dad, Élie, e reas anaoudegezh gant Loeiz Herrieu pa voe krennard hag e voe dedennet gant ar brezhoneg. Edo e familh o chom e Surzur (Kohanno), Gwenvenez-Penfaou (Ar Frigel) hag Argelès-Gazost ha ne c'hellas mont d'ar skol, met kelennerien-ti ha personed a rae war-dro e zeskadurezh.
Da Skol an Arzoù-kaer Naoned ez eas e-pad daou vloaz pa grogas da labourat gant « Unvaniez ar Seiz Breur » (1924). War un dro e studie gwenedeg o komz gant tud ar vro.
E 1926-27 ez eas da Bariz da studiañ e Skol an Arzoù-kaer ha d'ar Sorbonne e-pad daou vloaz. E Pariz eo e teskas brezhoneg al levrioù hag e tarempredas gant Roparz Hemon. Gant familh Xavier Haas e voe degemeret e Pariz ha diouzh-se e tiwanas ur vignoniezh vras ha ur c'henlabour gant e genvreur.
Deuet da Vreizh endro e 1930 e klaskas da vezañ tresour-livour a-vicher gant un engouestladur kreñv e luskad ar Seiz Breur. Rener ar gevredigezh-se e voe betek 1953. E 1931 e timezas Langleiz gant Annaig Du Chatelier, e Kohanno, ha pevar bugel a voe dezho : Mikaël, Gaëtan, Tugdual ha Rozenn.
E miz Eost 1936 e klaskas ma vo tizhet un emglev evit peurunvaniñ reizhskrivadur ar brezhoneg en ur aozañ un emvod e Ti-kêr Gwened, met sac’het a chomas an traoù betek 1941. Diouzhtu e reas gant ar reizhskrivadur nevez, pa voe embannet Ene al linennoù gant Skridoù Breizh e 1942.
E 1941, pa ne voe ket urzhiet labourioù dezhañ mui ez eas da chom e Roazhon hag e skrivas pennadoù evit ar pemdezieg La Bretagne[3].
Kelenner e voe e Skol an Arzoù-kaer e Roazhon adalek 1948 hag ec'h aozas neuze livadurioù pe boltredoù hag ivez traoù brav-meurbet e pri-poazh. E hañv 1948 e tiazezas Kamp Etrekeltiek ar Vrezhonegerion asamblez gant Vefa de Bellaing ha Ronan Huon.
E 1962, e voe priziet gant priz New York evit ul livadur.
Er bloavezioù 1950-1960 e talc’has da kinnig mojennoù an Daol Grenn adskrivet ken e gallek hag e brezhoneg hag e lakaas emban Le roman du Roi Arthur hag an droidigezh vrezhonek, Romant ar Roue Arzhur'’ ha, Tristan et Iseult, lakaet e brezhoneg da-c’houde ivez dindan an titl « Tristan hag Izold ». Pep levr, bras awalc’h ar ment, a zeue gant skeudennoù savet gantañ.
E dibenn ar bloavezhioù 1950 e tivizas skrivañ pep tra e galleg, ar pezh a reas betek e varv.
Ur Breizhad kristen e oa Langleiz, tost a-walc'h e-keñver mennozhioù ouzh an Emsav kentañ, hini "Feiz ha Breiz". An div vammenn-se o deus awenet e arz,e daolennoù koulz hag e skridoù, en defe dizoloet pe donaet an anaoudegezh anezho pa oa e Kanbo, o welout e oa eno ur yezh ha na oa ket galleg hag oc'h ober anaoudegezh gant ur beleg okitan, an Aotrou Tarrazé, person Argelès, a vo bras e levezon warnañ.
A-du e oa evit unvaniñ ar brezhoneg hag e aozas un emvod evit-se e Ti-kêr Gwened e 1936. Sinet en deus e 1941, gant meur a skrivagner all, evit an doare-skrivañ brezhoneg peurunvan a zo deuet ar reolad ofisiel hiziv. Bep bloaz e vez roet priz lennegel, «Priz Langleiz» d'ul levr e brezhoneg.
Pal an arzour eo klask tizhout ar vraventez, ar gened, tec'hout diouzh ar vilder, pe enebiñ en eil ouzh eben. Ar rebech bet graet dezhañ a-wechoù eo bezañ bet taolennet re vrav ar re vat (e varzhonegoù, «sukr roz» gouez da lod) ha re deñval ar re fall, pa n'eo ket ken eeun an traoù.
Kinklañ a reas bolzioù ha mogerioù un nebeud ilizoù (Ar Baol, Plañvour, Kerricharzh-an-Arvor, Sarzhav).
Ur mestr war an engraverezh-koad e voe ha meur a levr a voe skeudennet gantañ, e re da gentañ.
* Yvon Mauffret, La Presqu'île de Rhuys. Introduction de Xavier de Langlais.. S.l., le Bateau qui vire, 79 p.,
Pennadoù kazetennerezh a zeuas dindan e bluenn ivez, er pemdezieg La Bretagne etre 1941 ha 1944. Dindan dalbenn « Ar seizh avel » (ur pennad e brezhoneg pemdeziek) e teuas er-maez, gantañ peurvuiañ, met gant skrivagnerien all evel : Abeozen, ar Berr, Aodig, Arzel Even, Erwan Tranvouez, Loeiz Herrieu, an aotrou Yann-Vari Perrot,...).