Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Ampicilin | ||
---|---|---|
Naziv lijeka | Ampicilin | |
Trgovačka imena | Principen | |
| ||
ATC kodovi | J01CA01 S01AA19 QJ51CA01 | |
CAS registarski broj | 69-53-4 | |
Stručne informacije | ||
| ||
Ime po IUPAC (2S,5R,6R)-6-([(2R)-2-amino-2-fenilacetil]amino)-3,3-dimetil-7-okso-4-tia-1-azabiciklo[3.2.0]heptan-2-karboksilna kiselina | ||
Sumarna formula | C16H19N3O4S | |
Molarna masa | 349,41 g/mol | |
| ||
Biološka raspoloživost | 40 % (oralno) | |
Metabolizam | 12-50 % | |
Poluvrijeme eliminacije | približno 1 sat | |
Izlučivanje | 75-85 % putem bubrega |
Ampicilin pripada porodici aminopenicilina i kao takav ima dejstvo širokog spektra. U komercijalnoj je upotrebi protiv velikog broja infekcija od 1961. godine. Ponekad kod pojedinaca može da bude uzrok alergijskih reakcija, koje mogu biti minimalnog inteziteta u vidu svraba do visokog inteziteta u obliku anafilaktičkog šoka.
Ampicilin negativno djeluje na gram negativne bakterije tako što degradira ćelijski zid. Degradiranje ćelijskog zida i sprječavanje u sintezi istog dovodi do umiranja ćelije, pri čemu je potpuno omogućen ulazak tečnosti u samu ćeliju.
Ampicilin je veoma blizak rođak Amoksicilina, koji je još jedan oblik penicilina, i oba se koriste u borbi protiv urinarnih infekcija, pneumonije, influence izazvane organizmom Haemophilus influenzae, kao i blažih oblika meningitisa.