Gödelove teoreme nepotpunosti
Gödelove teoreme nepotpunosti su dvije teoreme matematičke logike[1] koje uspostavljaju inherentno ograničenje svih trivialnih aksiomatičnih sistema koji dozvoljavaju aritmetiku. Ove teoreme, koje je dokazao Kurt Gödel 1931. godine, su obje važne u matematičkoj logici i u filozofiji matematike. Ove teoreme su široko prihvaćene, doduše ne i univerzalno, interpretirane kao pokaz da je Hilbertov program pronalaska kompletnog i konzistentog seta aksioma za cijelu matematiku, nemoguć.
Ove teoreme predstavljaju jedan od vrhunaca matematičke i logičke misli dvadesetog vijeka, a Gödel se smatra jednim od najvećih mislilaca čovječanstva.
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Raduka, Marko. "Gˆdelovi teoremi nepotpunosti" (PDF). pazishkola.tripod.com. Pristupljeno 5. 6. 2018.
Nedovršeni članak Gödelove teoreme nepotpunosti koji govori o matematici treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.