Karolina od Braunschweiga | |
---|---|
Kraljica Ujedinjenog Kraljevstva i Hanovera | |
Supružnik | George IV, kralj Ujedinjenog Kraljevstva |
Djeca | Šarlota Avgusta od Velsa |
Dinastija | Welf |
Otac | Karlo Vilim, vojvoda Braunschweiga |
Majka | Avgusta Fridrika od Velsa |
Rođenje | 17. maj 1768 |
Smrt | 7. august 1820 |
Karolina od Braunschweiga (Caroline Amalie Elisabeth; 17. maj 1768 - 7. august 1820) je bila njemačka princeza te druga supruga Georgea IV koja je brakom postala britansko-hanoverska kraljica.
Roditelji su joj bili Karlo Vilim, vojvoda Braunschweiga, i britanska princeza, Avgusta Fridrika od Velsa, najstarija sestra kralja Georgea III.
Za kraljevog najstarijeg sina i prijestolonasljednika, svoga prvog rođaka Georgea, udala se 8. aprila 1795. godine u Londonu. Udajom za njega postala je princeza od Velsa. Njen novi muž ju je smatrao neprivlačnom i prljavom, te je sumnjao da nije bila djevica kada su se vjenčali. On sam je već bio tajno oženjen Mariom Fitzherbert; međutim, taj brak je kršio Akt o kraljevskim brakovima iz 1772. što je brak činilo nevažećim i zakonski nepostojećim.[1]
Karolina je svog muža smatrala jednako neprivlačnim. George je kasnije običavao govoriti kako su imali snošaj samo tri puta tokom 26 godina dugog braka: dva puta prve bračne noći i jednom druge noći.[1] Zbog ovih prinčevih izjava trudnoća princeze od Velsa činila se čudom. Karolinino jedino dijete i Georgeovo jedino zakonito dijete, princeze Šarlota Avgusta od Velsa, rođena je 7. januara 1796. godine. Nakon njenog rođenja princ i princeza od Velsa su se razdvojili i prekinuli zajednički život, te su se čak i na ceremonijama pojavljivali odvojeno, i oboje su imali vanbračne veze.
George je Karolini onemogućio viđanje kćerke i na kraju je, 1799. godine, bila protjerana sa dvora u privatnu rezidenciju, gdje je ona nastavila afere sa nekoliko političara i admirala.
Godine 1806. proširili su se tračevi da je dijete koje je živjelo sa Karolinom njen sin, koji bi imao mjesto u nasljednom nizu ukoliko se Karolinin muž ne odrekne očinstva.[2] Tajna istraga je pokazala da to dijete nije Karolinino.
Godine 1814. Karolina je napustila Ujedinjeno Kraljevstvo i putovala Evropom, gomilajući svome mužu u Londonu dugove i nalazeći nove ljubavnike. U ovom periodu njena kćerka, koja je bila udata za princa Leopolda od Saskokoburga i Saalfelda, umrla je na porodu, rađajući mrtvorođenog sina. Karolinu je o gubitku pismom obavjestio zet.[1]
Smrt svekra, u trenutku koje je njen muž postao kralj kao George IV a ona kraljica, dovela je Karolinu nazad u Ujedinjeno Kraljevstvo. Odbila je Georgeove novčane ponude da ostane van njegovog kraljevstva. Došla je na ostrvo 6. juna i dočekala ju je podrška naroda, a George je tražio od svojih ministara da je se riješe. Parlamentu je predložen zakon kojim se poništava brak Georgea i Karoline i njoj oduzima titula kraljice, zbog toga što nije bila vjerna mužu. Zakon je prihvaćen u Domu lordova, ali nije ni predložen Donjem domu jer je George bio siguran da će tu biti odbijen. Karolina je izjavila da jeste bila nevjerna sa jednim muškarcem, mužem gospođe Fitzherbert - odnosno Georgem. Održano je suđenje nakon kojeg je prijedlog zakona odbačen.
George je kao datum svoje krunidbe postavio 21. juli 1821. godine. Običaj je da kraljeva žena bude krunisana zajedno sa svojim mužem, te se Karolina pojavila na ceremoniji, ali joj ulaz u Westminstersku opatiji nije bio dopušten. Uprkos Georgeovom nezadovoljstvu, Karolina je ostala veoma popularna u narodu.
U noći krunidbe Karolina se razboljela i povraćala. Umrla je tri sedmice poslije, 7. augusta 1820. godine. Tačan uzrok njene smrti nije nikada bio utvrđen, ali ona sama je bila uvjerena da je otrovana. Znajući da umire, zabranila je autopsiju. Kako njen brak nije nikada poništen, do kraja života je ostala kraljica Ujedinjenog Kraljevstva i Hanovera. Zatražila je da bude sahranjena u svojoj domovini, Braunschweigu.