Ksilem (grč. ξύλον - ksilon = drvo) je, uz floem, jedno od dva tipa transportnog tkiva kod vaskularnih biljaka. Najbolje poznato ksilemsko tkivo je drvo, iako ga imaju i druge biljke. Osnovna funkcija mu je transport vode i biljnih nutrijenata.[2]
Nekada se smatralo da se provodnim elementima ksilema isključivo transportira voda sa mineralnim tvarima, od korijena do svih dijelova biljke, a prems novijim saznanjim, u ksilemskom soku mogu naći
Zbog transpiracije u nadzemnim dijelovima biljke i apsorpcije vode u korijenu, javlja se razlika u pritisku, koja se naziva usisna sila, a koja omogućava kretanje vode naviše.
Ksilem je građen od mrtvih ćelija sa odrvenjelim zidovima, koje se nazivaju:
Obje ove vrste ćelija su mrtve, bez protoplasta, sa zadebljalim, lignificiranim zidovima koji mogu izdržati i snažniji pritisak. Traheje su cijevi, duge do 10 cm, a nastaju uzdužnim spajanjem ćelija. Uzdužni zidovi ćelija koje će obrazovati traheju odrvenjavaju, a njihovi poprečni zidovi djelimično ili potpuno nestanu.
Prema obliku zadebljanja zidova, traheje mogu biti:
Traheide su izdužene ćelije najčešće sa šiljatim vrhovima. Transport materija odvija se kroz dvostruko opšančene jamice na radijalnim i poprečnim zidovima. Ove jamice se nalaze na mjestima odvajanja primarnog od sekundarnog zida. One su filogenetski stariji elementi od traheja, prisutni kod Pteridophyta i golosjemenjača gdje, zbog odrvenjelih zidova, pored provodne, imaju i značajnu mehaničku ulogu.
Primarni ksilem sastoji se od dva elementa ksilema:
Promjer sudova metaksilema veći je od onih u protoksilemu.
Sekundarni ksilem nastaje iz kambija, a čine ga: