Spisak jerusalemskih kraljeva

Grb Kraljevine Jeruzalem

Kraljevina Jeruzalem osnovana je nakon Prvog križarskog rata 1099. godine. Gotfrid Bulonjski je zavladao kraljevinom kao "čuvar Svetog groba" (latinski: Advocatus Sancti Sepulchri). Nakon njegove smrti, njegov brat, Baldovin I, proglasio se kraljem Jeruzalema (latinski: rex Hierosolymae), koju su nasljeđivali njegovi potomci.

Kruna Jeruzalema bila je djelimično nasljedna, budući da je Visoki sud Jeruzalema imao djelimično pravo birati kralja.

Godine 1187. sam grad Jeruzalem je osvojio Salahudin. Glavni grad Kraljevine Jeruzalem premješten je u Akru.

Kraljevi

[uredi | uredi izvor]

Pretendenti

[uredi | uredi izvor]

Godine 1264. pravo na krunu Jeruzalema polagao je Hugo, grof Briennea, kao primogenituralni nasljednik Izabele I. Međutim, za kralja je izabran budući kiparski kralj Hugo III, iako je majka grofa Briennea bila starija sestra majke kiparskog kralja. Grofovi Briennea i njihovi nasljednici su nastavili sebe smatrati de iure kraljevima. Kiparski kraljevi su izgubili posljednji djelić Kraljevine Jeruzalem 1324. godine, a njihovi nasljednici su nastavili sebe smatrati de iure kraljevima. Kada je 1672. umro poljski kralj Ivan II Kazimir, njegovo briensko pravo na jeruzalemsku krunu naslijedio je njegov daleki (ali ipak najbliži) srodnik Henri de La Trémoille, koji je od svog oca bio naslijedio kiparsko pravo na krunu. Time su se dvije rivalske linije ujedinile, a njihov predstavnik danas je belgijski plemić, princ Charles-Antoine Lamoral de Ligne-La Trémoïlle. On je de iure nasljednik nepostojeće jeruzalemske krune.

Danas titulu kralja Jeruzalema, uz različita opravdanja, koriste španski kralj, nasljednici italijanskih kraljeva i nasljednik austrijskih careva.