Svjetska liga u odbojci

Svjetska liga u odbojci
Zamijenjen sa	Liga nacija Challenger Cup
Sport	Odbojka
Broj ekipa	12 u Grupi 1 12 u Grupi 2 12 u Grupi 3
Kontinent	Međunarodna
Ukinut	2017.
Posljednji šampion(i)	Francuska
Najviše titula	Brazil (9)
Službeni veb-sajt	Svjetska liga

Svjetska liga u odbojci bila je međunarodno takmičenje muških odbojkaških reprezentacija. Osnovana 1990, bila je najstarije i najbogatije od svih međunarodnih takmičenja koja organizira Svjetska odbojkaška federacija (FIVB). Održavala se jednom godišnje. Ženska verzija zvala se FIVB Svjetski Grand Prix. Godine 2006. 20 miliona dolara nagradnog fonda podijeljeno je između 16 reprezentacija učesnica s pet kontinenata. Ovo takmičenje ne treba pomiješati s ostalim međunarodnim odbojkaškim takmičenjima, poput Svjetskog prvenstva ili Svjetskog kupa.

Od 2018. Svjetska liga i Svjetski Grand Prix zamijenjeni su novim takmičenjima: Ligom nacija i Challenger Cupom.^[1][2]

Sistem takmičenja

FIVB stalno je prilagođavao sistem takmičenja u Svjetskoj ligi kako bi se povećala konkurentnost i kako bi utakmice bile privlačnije publici. Ipak, nekoliko osnovnih pravila i ograničenja bilo je stalno.

• Reprezentacije učesnice morale su osigurati televizijsko pokrivanje takmičenja na lokalnim medijima i direktan prijenos utakmica.
• Takmičenje je bilo podijeljeno u najmanje dvije faze: preliminarnu (koja se obično zove "Interkontinentalna"), u kojoj se domaćinstvo rotiralo između više gradova, te jednu ili više finalnih faza s jednom ili više država u ulozi domaćina.
• U preliminarnoj fazi ekipe su bile organizirane u grupe. Svaka ekipa igrala je ukupno četiri utakmice protiv svih ostalih ekipa u toj grupi, dvije kod kuće i dvije u gostima. Svaki par utakmica igrao se tokom vikenda.
• Kad su bile odigrane sve utakmice u preliminarnoj fazi, najboljih n ekipa iz svake grupe kvalificiralo se za finalnu fazu (ili faze), a preostale su napuštale takmičenje. Vrijednost n zavisila je od broja ekipa koje su učestvovale i formata primijenjenog na finalnom turniru.
• Zemlja domaćin automatski je bila kvalificirana za finalnu fazu ili faze.
• FIVB je isprobao više formata za završnu fazu / faze: Top 6, Top 4, četvrtfinale–polufinale (olimpijski format). Od 2004. najčešće je korišten mješoviti format: četvrtfinalisti su bili organizirani u dvije grupe i najbolje dvije ekipe iz svake grupe igrale su polufinale, po olimpijskom formatu.
• U preliminarnoj fazi ekipe su obično imale pravo raditi sa spiskom od 19 igrača, od kojih selektor izdvoji 14, uključujući dva libera (ako je neka ekipa imala samo jednog libera u sastavu, njen maksimalni broj igrača bio je ograničen na 12), koji su nastupali za određeni vikend. Za finalnu fazu / faze bilo je dozvoljeno samo 14 igrača, uključujući dva libera.

Broj nastupa

Brazil i Italija jedini su nastupili u svim izdanjima Svjetske lige.

  Posljednji put bili u Grupi 1

  Posljednji put bili u Grupi 2

  Posljednji put bili u Grupi 3

  Neaktivni u posljednjoj Svjetskoj ligi

Tim	Nastupi
	Broj	Prvi	Posljednji
Brazil	28	1990.	2017.
Italija	28	1990.	2017.
Kuba	26	1991.	2016.
Rusija^1	26	1990.	2017.
Japan	24	1990.	2017.
Francuska	22	1990.	2017.
Holandija	21	1990.	2017.
Bugarska	20	1994.	2017
Poljska	20	1998.	2017.
SAD	20	1990.	2017.
Srbija^2	20	1997.	2017.
Argentina	19	1996.	2017.
Južna Koreja	19	1991.	2017.
Kina	18	1990.	2017.
Španija	15	1995.	2017.
Portugal	14	1999.	2017.
Finska	13	1992.	2017.
Grčka	13	1993.	2017.
Njemačka	13	1993.	2017.
Kanada	11	1991.	2017.
Venecuela	9	2001.	2017.
Egipat	7	2006.	2017.
Australija	5	1999.	2017.
Češka	5	2003.	2017.
Iran	5	2013.	2017.
Belgija	4	2014.	2017.
Meksiko	4	2014.	2017.
Portoriko	4	2011.	2016.
Slovačka	4	2014.	2017.
Tunis	4	2014.	2017.
Turska	4	2014.	2017.
Crna Gora	3	2015.	2017.
Kazahstan	3	2015.	2017.
Katar	2	2016.	2017.
Kineski Taipei	2	2016.	2017.
Slovenija	2	2016.	2017.
Austrija	1	2017.	2017.
Estonija	1	2017.	2017.

¹ U ukupni broj nastupa Rusije uračunati su nastupi kao SSSR i ZND.
² U ukupni broj nastupa Srbije uračunati su nastupi kao SRJ i SCG.

Rezultati

Godina	Domaćin finala		Finale				Za 3. mjesto				Ekipe IR/FR
			Prvak	Rezultat	Finalist		3. mjesto	Rezultat	4. mjesto
1990. (detalji)	Osaka		Italija	3–0	Holandija		Brazil	3–1	SSSR		8/4
1991. (detalji)	Milano		Italija	3–0	Kuba		SSSR	3–1	Holandija		10/4
1992. (detalji)	Genova		Italija	3–1	Kuba		SAD	3–1	Holandija		12/4
1993. (detalji)	São Paulo		Brazil	3–0	Rusija		Italija	3–0	Kuba		12/4
1994. (detalji)	Milano		Italija	3–0	Kuba		Brazil	3–2	Bugarska		12/6
1995. (detalji)	Rio de Janeiro		Italija	3–1	Brazil		Kuba	3–2	Rusija		12/6
1996. (detalji)	Rotterdam		Holandija	3–2	Italija		Rusija	3–2	Kuba		11/6
1997. (detalji)	Moskva		Italija	3–0	Kuba		Rusija	3–0	Holandija		12/6
1998. (detalji)	Milano		Kuba	Grupni sistem	Rusija		Holandija	Grupni sistem	Italija		12/4
1999. (detalji)	Mar del Plata		Italija	3–1	Kuba		Brazil	3–1	Rusija		12/6
2000. (detalji)	Rotterdam		Italija	3–2	Rusija		Brazil	3–0	SRJ		12/6
2001. (detalji)	Katowice		Brazil	3–0	Italija		Rusija	3–0	SRJ		16/8
2002. (detalji)	Belo Horizonte		Rusija	3–1	Brazil		SRJ	3–1	Italija		16/8
2003. (detalji)	Madrid		Brazil	3–2	SCG		Italija	3–1	Češka		16/8
2004. (detalji)	Rim		Brazil	3–1	Italija		SCG	3–0	Bugarska		12/4
2005. (detalji)	Beograd		Brazil	3–1	SCG		Kuba	3–2	Poljska		12/4
2006. (detalji)	Moskva		Brazil	3–2	Francuska		Rusija	3–0	Bugarska		16/6
2007. (detalji)	Katowice		Brazil	3–1	Rusija		SAD	3–1	Poljska		16/6
2008. (detalji)	Rio de Janeiro		SAD	3–1	Srbija		Rusija	3–1	Brazil		16/6
2009. (detalji)	Beograd		Brazil	3–2	Srbija		Rusija	3–0	Kuba		16/6
2010. (detalji)	Córdoba		Brazil	3–1	Rusija		Srbija	3–2	Kuba		16/6
2011. (detalji)	Gdańsk		Rusija	3–2	Brazil		Poljska	3–0	Argentina		16/8
2012. (detalji)	Sofija		Poljska	3–0	SAD		Kuba	3–2	Bugarska		16/6
2013. (detalji)	Mar del Plata		Rusija	3–0	Brazil		Italija	3–2	Bugarska		18/6
2014. (detalji)	Firenca		SAD	3–1	Brazil		Italija	3–0	Iran		28/6
2015. (detalji)	Rio de Janeiro		Francuska	3–0	Srbija		SAD	3–0	Poljska		32/6
2016. (detalji)	Kraków		Srbija	3–0	Brazil		Francuska	3–0	Italija		36/6
2017. (detalji)	Curitiba		Francuska	3–2	Brazil		Kanada	3–1	SAD		36/6

Tabela medalja

#	Država	Zlato	Srebro	Bronza	Ukupno
1.	Brazil	9	7	4	20
2.	Italija	8	3	4	15
3.	Rusija*	3	5	7	15
4.	SAD	2	1	3	6
5.	Francuska	2	1	1	4
6.	Kuba	1	5	3	9
	Srbija**	1	5	3	9
8.	Holandija	1	1	1	3
9.	Poljska	1	0	1	2
10.	Kanada	0	0	1	1
Ukupno		28	28	28	84

* = FIVB smatra Rusiju (od 1993) nasljednicom rezultata Sovjetskog Saveza (1948–1991) i ZND-a (1992).

** = FIVB smatra Srbiju (od 2007) nasljednicom rezultata SFR Jugoslavije (1948–1991), SR Jugoslavije (1992–2002) i Srbije i Crne Gore (2003–2006).

Najkorisniji igrači

• 1990–1991: Andrea Zorzi
• 1992: Lorenzo Bernardi
• 1993: Giovane Gávio
• 1994: Andrea Giani
• 1995: Dmitrij Fomin
• 1996: Lorenzo Bernardi
• 1997: Guido Görtzen
• 1998–1999: Osvaldo Hernández
• 2000: Andrea Sartoretti
• 2001–2002–2003: Ivan Miljković
• 2004: Andrea Sartoretti
• 2005: Ivan Miljković
• 2006: Gilberto Godoy Filho
• 2007: Ricardo Garcia
• 2008: Lloy Ball
• 2009: Sérgio Santos
• 2010: Murilo Endres
• 2011: Maksim Mihajlov
• 2012: Bartosz Kurek
• 2013: Nikolaj Pavlov
• 2014: Taylor Sander
• 2015: Earvin N'Gapeth
• 2016: Marko Ivović
• 2017: Earvin N'Gapeth

Galerija

• 
  Finale: Brazil – SCG, 10. 7. 2005.
• 
  Ceremonija dodjele medalja 2011 (pobjednik: Rusija)
• 
  Poljski navijači 2013.
• 
  Napad Gibe
• 
  Pobjednik 2009: Brazil
• 
  Bacanje Bartosza Kureka
• 
  Reprezentacije Irana i SAD-a 2015.
• 
  Poljska u finalu 2011.
• 
  Italijanski odbojkaši 2012.
• 
  Napad bugarskog odbojkaša

Reference

1. "FIVB drastically changes format for 2018 World League and Grand Prix". World of Volley. 19. 6. 2017.
2. "FIVB announces the Volleyball Nations League". Arhivirano s originala, 20. 1. 2019. Pristupljeno 22. 3. 2019.

Vanjski linkovi

• Svjetska liga 2011.