24 reprezentacije učesnice SP-a podijeljene su u 6 grupa (A, B, C, D, E i F) sa po 4 ekipe.
U prvom krugu, koji je trajao od 19. do 22. januara, igralo se po 3 kola u svakoj grupi, a sljedeću fazu takmičenja izborile su se dvije prvoplasirane ekipe. Nakon prvog kruga slijedi dan odmora.
U drugi krug, trajao je od 24. do 28. januara, a u kojem se nastavlja borba za medalje, dvije najbolje plasirane ekipe iz svake grupe idu u dvije novoformirane grupe, M1 (iz grupa A, B i C) i M2 (iz grupa D, E i F), u kojima će tako biti po 6 ekipa.
Bodovi se prenose iz prvog kruga, ali samo oni koju je ekipa osvojila protiv ekipe iz svoje grupe koja se plasirala u drugi krug.
U svakoj od tih ekipa igraju se još 4 kola, a 4 prvoplasirane ekipe su izborile četvrtfinale.
Parovi za četvrtfinale (igralo se 30. januara) se sastavljaju po načelu:
prvi iz grupe M1 - četvrti iz grupe M2 (1)
drugi iz grupe M1 - treći iz grupe M2 (2)
treći iz grupe M1 - drugi iz grupe M2 (3)
četvrti iz grupe M1 - prvi iz grupe M2 (4)
Ovakav sistem daje na dramatičnosti, daje mogućnost ekipama sa više poraza za doći do medalje, a teoretski daje mogućnost da ekipa sa 7 pobjeda i porazom u četvrtfinalu ostane bez medalja.
Pobjednici susreta 1 i 2, te pobjednici susreta 3 i 4 igraju jedni protiv drugih u polufinalu, koja je bila na programu 1. ferbruara.
Pobjednici u polufinalu takmiče se za zlatnu medalju, a poraženi igraju susret za bronzanu medalju. Oba susreta su se su odigrala 4. februara.
Sveamerička predtakmičenja su se trebala održati u Brazilu u aprilu 2006. godine [1]Arhivirano 9. 7. 2011. na Wayback Machine (podatak sa IHF-a, od 19. januara 2006). Međutim, zbog igračkih obaveza u evropskim klubovima, dogovoreno je odgađanje kvalifikacijskih takmičenja sve do juna, i na kraju se odigralo od 6. do 10. juna u Aracajuu. [2]Arhivirano 9. 7. 2011. na Wayback Machine (sa IHF-a, podatak od 5. aprila 2006).
Učestvovalo je osam ekipa, Brazil i Argentina su prošle kroz fazu sa grupama nepobijeđene i jedine sa pozitivnom razlikom pogodaka. Prve dvije ekipe iz svake grupe su otišle u polufinale: Grenland se pridružio Brazilu nakon dvije pobjede nad Čileom i Urugvajem sa 32:30, dok su se iz grupe "B" plasirale SAD nakon neriješenog susreta sa Meksikom i pobjede nad Portorikom.
U polufinalu, Brazil i Argentina su pobijedile svoje protivnike sa više od 10 razlike, osiguravši tako nastup na SP-u, a u susretu za treće mjesto, Grenland je pobijedio SAD sa gol razlikom [3]Arhivirano 9. 7. 2011. na Wayback Machine (sa IHF-a, podatak od 18. juna '06.).
Kvalifikacijsko takmičenje je bilo Azijsko rukometno prvenstvo 2006., održano u Tajlandu od 12. do 21. februara. [4] (podatak od 27. februara 2006). Kuvajt i Južna Koreja su se kvalifikovali nakon ulaska u finale [5] (podatak od 27. februara 2006), a Katar je pobjedom nad Iranom od 21:20 u susretu za bronzu izborio učestvovanje na SP [6] (podatak od 27. februara 2006).
Izborile su ga prve tri ekipe sa Evropskog prvenstva 2006. u Švicarskoj, održanog u januaru i februaru 2006. godine. Budući da je direktni učesnik Španija bila među njima, ostali učesnici polufinala su otišli na SP - Hrvatska, Danska i Francuska.
Ostalih 11 učesnika evropskog prvenstva je igralo doigravanje sa petoricom pobjednika predkvalifikacijskih takmičenja.
11 mjesta je bilo namijenjeno evropskim učesnicima. Njemačka kao domaćin i Španija, kao svjetski prvak, već su osigurali mjesto na prvenstvu, kao i troje prvoplasiranih sa rukometnog EP-a 2006. u Švicarskoj, odigranog u januaru i februaru 2006. godine. Budući da je kasniji svjetski prvak Španija ušao u polufinale tog takmičenja, preostali učesnici, Hrvatska, Danska i Francuska su izborile učešće na SP-u. Preostalih 11 ekipa sa EP-a su igrale doigravanje sa petoro najboljih predstavnika, pobjednika predkvalifikacijskih grupa.
Izvlačenja za doigravanje je obavljeno u Zürichu5. februara. Odmjeravanja[2] se igraju u dvije utakmice, a igraju se druge i treće sedmice u junu. Ekipe čija imena su podebljana, izborila su nastup na SP.[3]
Okeanijsko kvalifikacijsko takmičenje je održano u Duralu kod Sydneya od 22. do 24. maja 2006. godine, neposredno prije Tihookeanskog kupa.
Kvalifikovala se Australija, pobijedivši Novi Zeland sa 41:14 i Kukova Ostrva sa 63:5 [7]Arhivirano 9. 7. 2011. na Wayback Machine (sa IHF-a, podatak od 24. maja 2006).
U ovom takmičenju učestvuju trećeplasirana i četvrtoplasirana reprezentacija iz grupa u 1. krugu.
Trećeplasirani iz 1. kruga igraju od 24. do 27. januara u dvije grupe od po tri učesnika, u kojima se igra po sistemu "svako protiv svakog". 28. januara, pobjednici obje grupe igraju za 13. i 14. mjesto. Drugoplasirani iz tih grupa igraju za 15. i 16. mjesto. Treći iz grupa igraju za 17. i 18. mjesto.
Zadnjeplasirani iz 1. kruga igraju po istom sistemu, s tim što pobjednici grupa igraju za 19. i 20. mjesto, drugi za 21. i 22. mjesto, a treći u grupi za 23. i 24. mjesto.
U polufinale su prošle ekipe Njemačke, Francuske, Poljske i Danske.
Ekipe Španija, Hrvatske, Rusije i Islanda su ispale iz borbe za medalje. Ispalim ekipama ostala je borba za 5. do 7. mjesto, koja direktno vode u kvalifikacije za Olimpijske igre 2008. godine.
Prvih 7 reprezentacija ulazi u igru za Olimpijske igre 2008. godine, svjetski prvak direktno, a ostalih 6 time su izborile učestvovanje na kvalifikacionom turniru za Olimpijske igre.
Njemačka
Španija
Francuska
Danska
Hrvatska
Slovenija
Island
Ukrajina
Poljska
Češka
Norveška
Mađarska
Rusija
Grenland
Tunis
Kuvajt
Australija
Francuska
Njemačka
Brazil
Argentina
Katar
Španija
Egipat
Angola
Danska
Hrvatska
Maroko
J. KorejaArgentina 3 1 0 1 50:48 2 3.
Kuvajt 3 0 0 2 48:61 0
J.Koreja 3 1 0 1 68:64 2 3.
Egipat 3 0 0 2 48:63 0
Brazil 3 2 0 0 63:53 4 2.
Grenland 3 1 0 1 64:58 2 3.
Australija 3 0 0 2 48:64 0
Maroko 3 2 0 0 76:55 4 2.
Angola 3 1 0 1 61:59 2 3.
Katar 3 0 0 2 54:77 0
Tunis
