Κλόβις Γ΄
| Κλόβις Γ΄ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Clovis (Γαλλικά) και Chlodowech (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 670 |
| Θάνατος | 676 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης[1] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Χλωτάριος Γ΄ |
| Συγγενείς | Χλωτάριος Γ΄ (ίσως είναι πατέρας) |
| Οικογένεια | Μεροβίγγειοι[1] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βασιλέας των Φράγκων |
 Σχετικά πολυμέσα | |
O Κλόβις Γ΄, (Clovis III, 670 - 676) μέλος του Οίκου των Μεροβιγγείων ήταν για σύντομο χρόνο Βασιλιάς της Αυστρασίας (675 - 676). Ήταν ίσως (ο πρώτος) γιος του Θευδέριχου Γ΄ της Νευστρίας & Αυστρασίας (τρίτου γιου τού Κλόβις Β΄ της Νευστρίας & Βουργουνδίας), μερικοί τον θεωρούν γιο του Κλόβις Β΄. Την εποχή που ανέβηκε στον θρόνο ήταν ακόμα μικρό παιδί, βασίλευσε τόσο λίγο που πολλοί τον θεωρούν απλά έναν διεκδικητή.[2] Μερικές φορές απαριθμείται ως Κλόβις Δ΄ αντί για Κλόβις Γ΄.[3] Οι μόνες πληροφορίες που σχετίζονται με την βασιλεία του προέρχονται από τα "Βασανιστήρια του Λεοντεγκάρ" που γράφτηκαν την ίδια εποχή.[4]
Διεκδικητές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι μεγιστάνες υποστηρικτές του στην Αυστρασία τον περιγράφουν ως νόθο γιο του Χλωτάριου Γ΄ της Αυστρασίας (μεγαλύτερου αδελφού τού Θευδέριχου Γ΄). Όταν δολοφονήθηκε ο θείος του Χιλδέριχος Β΄ (675) τα βασίλεια της Αυστρασίας και της Νευστρίας δέχτηκαν διαφορετικούς διεκδικητές. Στην Νευστρία τοποθετήθηκε διάδοχος ο Θευδέριχος Γ΄ με την στήριξη του Λεοντεγκάρ, επισκόπου του Αουτάν. Την εποχή εκείνη ο Εμπρόιν πρώην Μαγιορδόμος της Νευστρίας, δραπέτευσε από την φυλακή σε μονή και ενώθηκε με τους πατριώτες του Κλόβις Γ΄ στην Αυστρασία.[5] Οι μεγιστάνες ισχυρίστηκαν ότι σαν γιος του μεγαλύτερου αδελφού Χλωτάριου Γ΄ έχει περισσότερα δικαιώματα στον θρόνο.[5] Τα "Βασανιστήρια του Λεοντεγκάρ" ισχυρίζονται ότι αυτό ήταν ένα ψέμα αφού ο Χλωτάριος Γ΄ είχε πεθάνει πολύ πρόωρα 21-23 ετών πριν προλάβει να παντρευτεί. Οι υποστηρικτές του ισχυρίστηκαν ότι είχε το όνομα του παππού του Κλόβις Β΄, το όνομα ωστόσο ήταν πολύ διαδεδομένο στην κοινωνία των Μεροβιγγείων. Ο Θευδέριχος Γ΄ απέκτησε ωστόσο έναν γιο μετά τον θάνατο του Κλόβις Γ΄ (677) που τον ονόμασε επίσης Κλόβις τον μελλοντικό Κλόβις Δ΄, αυτό δείχνει ότι οι ισχυρισμοί που γράφουν τα "Βασανιστήρια του Λεοντεγκάρ" είναι σωστοί, ήταν γιος του Θευδέριχου Γ΄.[4]
Άνοδος στον θρόνο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον τοποθέτησαν στον θρόνο σε αντίθεση με τον Δαγοβέρτο Β΄ (εξάδελφο τού Θευδέριχου Γ΄), που τον προωθούσε ο Βούλφοαλντ Μαγιορδόμος της Αυστρασίας. Πιθανώς ήλπιζε να χρησιμοποιήσει τον διεκδικητή για να αντιπαρατεθεί στον Θευδέριχο Γ΄ και στον Πεπίνο τού Χέρσταλ μαγιορδόμο της Νευστρίας-Βουργουνδίας. Παρ' όλη την πρόθεσή του, δεν μπόρεσε να εκτοπίσει τον Θευδέριχο Γ΄ ούτε τον Πεπίνο, έλαβε όμως την παλιά θέση του ως Μαγιορδόμου της Νευστρίας. Ο Εμπροίν χρειαζόταν έναν νόμιμο Μεροβίγγειο διεκδικητή για να μπορέσει ο ίδιος ως Μαγιορδόμος να συγκροτήσει τον στρατό και να εκδώσει βασιλικά διατάγματα.[4][6] Ο γιος του Πεπίνου του Χέρσταλ Κάρολος Μαρτέλος θα ακολουθήσει την ίδια διαδικασία με άλλον έναν Μεροβίγγειο διεκδικητή τον Χλωτάριο Δ΄ (717).[4] Ο Εμπροίν προχώρησε με τον στρατό του στα βορειοδυτικά του βασιλείου και έκανε κατάσχεση του βασιλικού θησαυρού (675), όταν τον απέκτησε δεν είχε ανάγκη περισσότερο τον μικρό Κλόβις Γ΄ και υποστήριξε τον Θευδέριχο Γ΄. Οι ευγενείς στην Νευστρία που ήταν αντίπαλοι με τον Εμπροίν δεν υποστήριξαν τον Θευδέριχο Γ΄ και ανέβασαν στον θρόνο τον πρώτο του ξάδελφο Δαγοβέρτο Β΄ (2 Απριλίου 676 - 30 Ιουνίου 676).[2]
Νομίσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έχουν βρεθεί μερικά νομίσματα που χρονολογούνται την περίοδο της βασιλείας του Κλόβις Γ΄, το έχουν πιστοποιήσει ιστορικοί του 20ου αιώνα όπως ο Φίλιπ Γκριέρσον.[7] Ένα χρυσό νόμισμα με την επιγραφή "CHLODOVIO RIX" και το όνομα του νομισματοκόπου χρεώνεται στην βασιλεία του. Άν και εξακολουθούσαν να κόβονται χρυσά νομίσματα την εποχή του Κλόβις Δ΄ δεν είναι βέβαιο ότι υπήρχε η ίδια πρακτική την δεκαετία του 670.[8] Τα τελευταία χρυσά νομίσματα που έχουν κοπεί στην Μασσαλία με το όνομα "Κλόβις" ανήκουν πιθανότατα στον Κλόβις Γ΄. Ο Δαγοβέρτος Β΄ εξακολούθησε την ίδια τακτική τοποθετώντας στην όπισθεν πλευρά του νομίσματος τον Βυζαντινό σταυρό.[9] Η μετέπειτα τύχη του Κλόβις Γ΄ είναι άγνωστη.[10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 116-118. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ 2,0 2,1 Gerberding (1987), σ. 71
- ↑ Grierson & Blackburn (2007), σ. 84
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Fouracre & Gerberding (1996), σ. 236
- ↑ 5,0 5,1 Wood (1994), σ. 230
- ↑ Gerberding (1987), σ. 83
- ↑ Blet-Lemarquand, Bompaire & Morrisson (2010), σ. 183
- ↑ Grierson & Blackburn (2007), σ. 93
- ↑ Grierson & Blackburn (2007), σσ. 130–31
- ↑ Fouracre & Gerberding (1996), σ. 243
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- The Oxford Merovingian Page.
- Blet-Lemarquand, Maryse; Bompaire, Marc; Morrisson, Cecile (2010). "Platine et plomb dans les monnaies d'or merovingiennes: nouvelles perspectives analytiques". Revue Numismatique (166): 175–198.
- Fouracre, Paul J.; Gerberding, Richard A., eds. (1996). Late Merovingian France: History and Hagiography, 640–720. Manchester University Press.
- Gerberding, Richard A. (1987). The Rise of the Carolingians and the Liber Historiae Francorum. Oxford: Oxford University Press.
- Grierson, Philip; Blackburn, Mark (2007). Medieval European Coinage, Volume 1: The Early Middle Ages (5th–10th Centuries). Cambridge: Cambridge University Press.
- Wood, Ian N. (1994). The Merovingian Kingdoms, 450–751. Harlow: Longman.
