Μίλοβαν Μιλοβάνοβιτς

Μίλοβαν Μιλοβάνοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Милован Миловановић (Σερβικά)
Γέννηση	17  Φεβρουαρίου 1863 Βελιγράδι
Θάνατος	18  Ιουνίου 1912 Βελιγράδι
Χώρα πολιτογράφησης	Σερβία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Σερβικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Σερβικά[1] Γαλλικά
Εκπαίδευση	διδακτορικό δίπλωμα
Σπουδές	Paris Law Faculty
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	διπλωμάτης δικηγόρος[2] νομικός[3] πολιτικός[3] Υπουργός Εξωτερικών[4]
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Λαϊκό Ριζοσπαστικό κόμμα Σερβίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Τάγμα του Λευκού Αετού (Ρωσική Αυτοκρατορία)
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Δρ Μίλοβαν Μιλοβάνοβιτς (σερβικά, κυριλλικά: Милован Ђ Миловановић), (1863 - 1912) ήταν Σέρβος δικηγόρος, διπλωμάτης και πολιτικός, έχοντας διατελέσει υπουργός εξωτερικών και πρωθυπουργός της Σερβίας.

Πρόωρη ζωή και εκπαίδευση

Ο Μίλοβαν Τζ. Μιλοβάνοβιτς γεννήθηκε στο Βελιγράδι στις 17 Φεβρουαρίου 1863, ως δευτερότοκος γιος του Τζόρτζε Μιλοβάνοβιτς, που υπήρξε διάσημος δικαστής, πρώην υπουργός Δικαιοσύνης και μέλος του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ο Μιλοβάνοβιτς μετά τις γυμνασιακές του σπουδές στο Βελιγράδι μετέβη στο Παρίσι στη Νομική Σχολή του εκεί Πανεπιστημίου το 1881, με κρατική υποτροφία από το οποίο και αποφοίτησε το 1884 λαμβάνοντας διδακτορικό δίπλωμα από το ίδιο πανεπιστήμιο το 1888, με τη διατριβή "Les Traités de garantie au siècle XIXe". Η διατριβή του βραβεύτηκε με το χρυσό μετάλλιο το ίδιο έτος. Ήταν ο πρώτος Σέρβος που έλαβε διδακτορικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Παρισιού.

Πανεπιστημιακή σταδιοδρομία

Τον Φεβρουάριο του 1888, ο Δρ Μιλοβάνοβιτς διορίστηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου της Νομικής Σχολής, που τότε έφερε το όνομα "Ανώτατη Σχολή Βελιγραδίου", όπου και δίδαξε Δημόσιο Δίκαιο. Αν και νεαρός, μόλις 25 ετών, ορίστηκε από τον βασιλιά Μίλαν Ομπρένοβιτς το 1888 ως γραμματέας της Σερβίας της Συνταγματικής Επιτροπής, όπου και ταξίδεψε στη Δανία, το Βέλγιο και τη Γαλλία για να μελετήσουν τη συνταγματική νομοθεσία των χωρών αυτών για την εκπόνηση συντάγματος της Σερβίας. Ο Μιλοβάνοβιτς αναδείχθηκε το πιο ενεργό μέλος της επιτροπής και έγινε διάσημος για την εκπόνηση της πιο φιλελεύθερου συντάγματος εξ όλων των συνταγμάτων της Σερβίας, το Δεκέμβριο του 1888, καθώς και διαφόρων άλλων νόμων που σχετίζονταν με το νέο σύνταγμα.

Ο Μ. Μιλοβάνοβιτς έγραψε πολυάριθμα άρθρα σε θέματα εξωτερικής πολιτικής ως και για το εθνικό ζήτημα, (εθνικής συσπείρωσης), σε διάφορα Ριζοσπαστικά έντυπα^{[ασαφές]}, εφημερίδες και περιοδικά, όπως την "Ηχώ" ( Odjek ) και "Αυτοδιοίκηση" (Samouprava), συμπεριλαμβανομένης της επιρροής της δεκαπενθήμερης "Επιθεώρησης Εργασίας" (Delo), που ίδρυσε μαζί με άλλους επαναστάτες διανοούμενους το 1892. Ο Μ. Μιλοβάνοβιτς υποστήριξε μια στενότερη συνεργασία με τους Κροάτες και τους Βουλγάρους με το σύνθημα "Τα Βαλκάνια στους Βαλκάνιους", ενώ υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της γαλλο-ρωσικής συμμαχίας.
Ο Μ. Μιλοβάνοβιτς υπήρξε ο πρωτεργάτης της ιδέας για μια προσέγγιση μεταξύ των βαλκανικών εθνών για συμμαχία (μεταξύ Σερβίας, Μαυροβουνίου, Ελλάδας, Ρουμανίας και Βουλγαρίας), που θα συνδέονται με τις Δυνάμεις της Αντάντ, προκειμένου να σταθεί σταθερά ενάντια στη γερμανική πολιτική "Drang nach Osten" που επεδίωκε η Αυστροουγγαρία και η Γερμανία.^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Πολιτική σταδιοδρομία

Από τη αρχή της δεκαετίας του 1890 ο Μ. Μιλοβάνοβιτς ασχολήθηκε με την πολιτική ακολουθώντας τον γαλλικό ριζοσπαστισμό, όπου και προσχώρησε στο Εθνικό Ριζοσπαστικό Κόμμα της Σερβίας. Το 1893 εξελέγη μέλος του σερβικού κοινοβουλίου όπου και διορίστηκε στο υπουργείο Εξωτερικών για ένα έτος. Το 1896 ανέλαβε υπουργός Δικαιοσύνης για ένα περίπου χρόνο. Την περίοδο αυτή εργάστηκε ιδιαίτερα στη προσέγγιση με τους Βουλγάρους και στη δημιουργία των πρώτων διμερών σχέσεων.
To 1899 ο M. Μιλοβάνοβιτς υπήρξε θύμα των διώξεων που άσκησε η τότε σερβική κυβέρνηση εναντίον των μελών του Ριζοσπαστικού Κόμματος με την κατηγορία ότι είχε προβεί στο εξωτερικό σε εκστρατεία για την απολυταρχική διακυβέρνηση του Βασιλέως Αλέξανδρου Ομπρένοβιτς, όπου και καταδικάστηκε, ερήμην, σε δύο χρόνια φυλακή. Τον επόμενο όμως χρόνο ανακλήθηκε και το 1901 ανέλαβε υπουργός Εθνικής Οικονομίας, όπου ήταν ένας από τους βασικούς συντάκτες του νέου συντάγματος. Το 1908 ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών, ενώ τον Ιούλιο του 1911 διορίστηκε πρωθυπουργός διατηρώντας και τη θέση του υπουργού Εξωτερικών.

Κατά την κρίση που ξέσπασε το 1908 όταν η Αυστροουγγαρία προσάρτησε τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη ο Μ. Μιλοβάνοβιτς κατόρθωσε με μεγάλη επιδεξιότητα να υποστηρίξει την ανάγκη, που ανήγαγε σε εθνική υπόθεση, της ενοποίησης της Σερβίας χωρίς αυτό να προκαλέσει επιμέρους πόλεμο με την Αυστροουγγαρία. Με την επιτυχία του αυτή ως πρωθυπουργός στη συνέχεια διαπραγματεύτηκε με τους Βουλγάρους την πρώτη Σερβο-Βουλγαρική συμμαχία, που ήταν αυτή που αποτέλεσε στη συνέχεια τη βάση της μεγάλης συμμαχίας των χριστιανικών χωρών της Βαλκανικής κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον Α' Βαλκανικό Πόλεμο.

Τέλος

Ο Μ. Μιλοβάνοβιτς πέθανε στις 18 Ιουνίου του 1912, μόλις μερικούς μήνες πριν ξεσπάσει ο Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που άρχισε τον Οκτώβριο του 1912 και οδήγησε στην απελευθέρωση των βαλκανικών λαών από την οθωμανική κυριαρχία.

Συγγραφικό έργο

• Les Traités de garantie au siècle XIXe, Παρίσι 1888.
• Nasa ustavna Reforma (Συνταγματικής Μεταρρύθμισης μας), Begrad 1888.
• Srbi θ Hrvati (Σέρβοι και Κροάτες), Βελιγράδι 1895.
• Srbi θ Bugari (Σέρβοι και Βούλγαροι), Βελιγράδι 1898.

Παραπομπές

1. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20020812190. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
2. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.
3. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20020812190. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
4. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20020812190. Ανακτήθηκε στις 5  Δεκεμβρίου 2023.

Πηγές

• "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.42ος, σελ.199.
• Dušan T. Bataković (dir), Histoire du peuple serbe, Lausanne, L'Age d'Homme 2005.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Milovan Milovanović στο Wikimedia Commons