Μαρσέλ Αλαίν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Marcel Allain (Γαλλικά) |
Γέννηση | 15 Σεπτεμβρίου 1885[1][2][3] Παρίσι[2] |
Θάνατος | 25 Αυγούστου 1969[1][2][3] Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι[2] |
Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ[4] |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[2] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Γαλλικά[2] |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1][2][5] |
Σπουδές | Lycée Janson de Sailly[4] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | συγγραφέας[2] δημοσιογράφος[4] θεατρικός συγγραφέας μυθιστοριογράφος[2] |
Περίοδος ακμής | 1906 |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής[4] |
Συνεργάτης | Πιέρ Σουβέστρ |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μαρσέλ Αλαίν (γαλλ. Marcel Allain, 15 Σεπτεμβρίου 1885 – 25 Αυγούστου 1969) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, γνωστός ως ένας από τους δημιουργούς (ο άλλος ήταν ο Πιερ Σουβέστρ) του φανταστικού χαρακτήρα εγκληματία που έμεινε στην ιστορία του αστυνομικού μυθιστορήματος ως ο Φαντομάς (Fantômas).
Ο Αλαίν ήταν γόνος μιας παρισινής αστικής οικογένειας και σπούδασε νομικά προτού απασχοληθεί ως δημοσιογράφος. Στη συνέχεια έγινε ο βοηθός του Σουβέστρ, ο οποίος ήταν ήδη μια γνωστή μορφή στους συγγραφικούς κύκλους. Το 1909 οι δυο τους δημοσίευσαν το πρώτο μυθιστόρημά τους, το Le Rour. Σε αυτό εμφανίζεται ο ερευνητής των δικαστικών αρχών Ζερμαίν Φυζελιέ, που αργότερα θα γινόταν χαρακτηριστικό πρόσωπο σε πολλά από τα βιβλία με τον Φαντομά.
Τον Φεβρουάριο του 1911 οι Αλαίν και Σουβέστρ ξεκίνησαν τη σειρά βιβλίων του Φαντομά, με προτροπή του εκδότη Αρτέμ Φαγιάρ (Arthème Fayard), που ήθελε να δημιουργήσει ένα νέο μηνιαίο φθηνό λαϊκό («pulp») περιοδικό. Η επιτυχία ήταν άμεση και διαρκής.
Μετά τον πρόωρο θάνατο του Σουβέστρ τον Φεβρουάριο του 1914, ο Αλαίν συνέχισε τη σειρά του Φαντομά μόνος του και αργότερα άρχισε και αρκετές άλλες σειρές, όπως τις Tigric/Tigris, Fatala, Miss Téria και Férocias, αλλά καμιά από αυτές δεν πλησίασε τη δημοτικότητα του Φαντομά.[6] Συνολικά ο Αλαίν, μόνος του ή μαζί με τον Σουβέστρ, συνέγραψε περισσότερα από 400 μυθιστορήματα. Εκτός από αυτά
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1926 ο Αλαίν πήρε ως σύζυγό του την πρώην φιλενάδα του Σουβέστρ, την Ενριέτ Κιστλέρ (Henriette Kistler). Η Ενριέτ πέθανε 13 χρόνια πριν τον Αλαίν, το 1956. Ο Αλαίν έζησε πάνω από τα διπλάσια χρόνια από τον Σουβέστρ και απεβίωσε σε ηλικία 83 ετών στο Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι. Κηδεύθηκε κατόπιν επιθυμίας του στον στενότερο δυνατό οικογενειακό κύκλο και τάφηκε στο Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ στο Παρίσι