Ως οδηγός μορφοποίησης εννοείται εγχειρίδιο που υποδεικνύει την αποδεκτή μορφοποίηση για την παράθεση της τεκμηρίωσης σε δημοσιεύσεις, θέσεις, άρθρα και βιβλία.[1] Οι οδηγοί μορφοποίησης είτε είναι γενικής χρήσης ή αφορούν σε εξειδικευμένες εκδόσεις, οργανισμούς ή γνωστικά πεδία. Η χρήση ενός οδηγoύ μορφοποίησης παρέχει ικανή ομοιομορφία κειμένου σε ένα έγγραφο ή σε σειρά εγγράφων. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα σύνολο εκδοτικών και μορφοποιητικών προτύπων τα οποία χρησιμοποιούν σπουδαστές, ερευνητές, δημοσιογράφοι και άλλοι συγγραφείς. Οι οδηγοί μορφοποίησης απαντώνται και ως εγχειρίδια στυλ ή οδηγοί τεκμηρίωσης και είναι έργα αναφοράς για όσους επιθυμούν να παραθέσουν τεκμηρίωση και βιβλιογραφία.[2]
Υπάρχουν αρκετοί οδηγοί βασικής μορφοποίησης για τεχνολογική και επιστημονική επικοινωνία από διεθνείς οργανισμούς προτυποποίησης. Αυτοί οι οδηγοί συμπεριλαμβάνονται σε πλέον εξειδικευμένους οδηγούς από θεματικής άποψης, περιοχής ή οργανισμού. Ένα παράδειγμα είναι το ISO 215 Τεκμηρίωση — Παρουσίαση συνεισφορών σε περιοδικές εκδόσεις.[3]
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δημοσίευσε τον Διαθεσμικό Οδηγό Μορφοποίησης—περιλαμβάνοντας όλες τις 23 επίσημες γλώσσες της ΄Ένωσης. Το εγχειρίδιο μορφοποίησης είναι "υποχρεωτικό" για όλους όσους εργάζονται σε θεσμικά ιδρύματα της ΕΕ και εμπλέκονται στην προετοιμασία και δημοσίευση εγγράφων και έργων της ΕΕ.[4]
Το Γενική Διεύθυνση Μετάφρασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δημοσιεύει τον δικό του Οδηγό μορφοποίησης της Αγγλικής, προορισμένο καταρχήν για αγγλόφωνους συγγραφείς και μεταφραστές, αλλά στοχεύοντας, επίσης, σε ένα ευρύτερο αναγνωστικό κοινό.[5]
- Η Καναδική Μορφοποίηση: Οδηγός Συγγραφής και Επεξεργασίας: από Dundurn Press σε συμεργασία Public Works and the Government Services Canada Translation Bureau. ISBN 1-55002-276-8.
- CP Stylebook: Οδηγός μορφοποίησης εφημερίδας στον Καναδά που διαχειρίζεται το Canadian Press. ISBN 0-920009-38-7.
- Λεξικογραφικό Κέντρο για την Καναδική Αγγλική Dictionary of Canadianisms on Historical Principles Walter Spencer Avis (εκδ.) Toronto: W.J. Gage (1967) OCLC 301088035[6]
- Copy-editing: The Cambridge Handbook for Editors, Authors and Publishers Judith Butcher. 3rd ed. 1992 Cambridge: Cambridge University Press ISBN 0-521-40074-0
- Fowler's Modern English Usage. Ed. R. W. Burchfield. Rev. 3rd ed. London: Clarendon Press, 2004. ISBN 0-19-861021-1 (hardcover). Βασισμένο στο Fowler's Modern English Usage, από τον Χένρι Γουότσον Φόουλερ (Henry Watson Fowler).
- The King's English, από Henry Watson Fowler and Φράνσις Τζορτζ Φόουλερ (Francis George Fowler).
- New Hart's Rules (εκδ. 2005).
- The Complete Plain Words, από τον Έρνεστ Γκάουερς (Ernest Gowers)
- Χρήση και Κατάχρηση, από τον Έρικ Πάρτριντζ (Eric Partridge)
Στις ΗΠΑ είναι αρκετοί οργανισμοί εκείνοι που ακολουθούν το The Chicago Manual of Style.[12] Οι δημοσιογράφοι γενικά ακολουθούν το Associated Press Stylebook. Η φιλολογική έρευνα ακολουθεί συνήθως το MLA Style Manual and Guide to Scholarly Publishing.[13] Κλασικός οδηγός μορφοποίησης για το γενικό κοινό θεωρείται το The Elements of Style.
Οι συγγραφείς νομικών κειμένων στις περισσότεες νομικές σχολές των ΗΠΑ εκπαιδεύονται στη χρήση του Bluebook, ενοποιημένου συστήματπος τεκμηρίωσης, που αναπτύχθηκε κοινά από τη νομική σχολή του Χάρβαρντ και τη νομική σχολή του Κολούμπια. Παρά την ομοιόμορφη εκπαίδευση που παρέχει το BlueBook, σχεδόν κάθε πολιτεία έχει τους δικούς της κανόνες κανόνες σε ό,τι αφορά σε κανόνες τεκμηρίωσης και το στυλ γραφής, ενώ το Ανώτατο Δικαστήριο στις ΗΠΑ έχει τη δική του μέθοδο τεκμηρίωσης. Οι περισσότερες μέθοδοι των πολιτειών και του Ανώτατου Δικαστηρίου, ωστόσο, προέρχονται από το Bluebook. Υπάρχουν επίσης αρκετά άλλα εγχειρίδια τεκμηρίωσης σε ευρεία χρήση στις ΗΠΑ. Σχεδόν όλες οι μεγάλες νομικές εταιρείες έχουν το δικό τους εγχειρίδιο τεκμηρίωσης, όπως επίσης και αρκετοί μεγαλοεκδότες νομικών κειμένων (West, Lexis-Nexis, Hein, et al.).
- The Yahoo! Style Guide: The Ultimate Sourcebook for Writing, Editing and Creating Content for the Web, από Chris Barr and the Yahoo! Editorial Staff.
- ↑ «Style Manuals & Writing Guides». California State University. 9 Ιουλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Richard Nordquist (2014). «Style guide». Grammar & Composition. About.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ «ISO 215:1986 - Documentation - Presentation of contributions to periodicals and other serials». Iso.org. 19 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2013.
- ↑ Publications Office of the European Union (24 Ιουλίου 2008). «Interinstitutional Style Guide». Europa. European Union12 May 2010.
- ↑ Directorate-General for Translation (European Commission). «English Style Guide» (PDF). European Union.
- ↑ Catherine Craig, επιμ. (2000). Editing Canadian English (2η έκδοση). Toronto, ON: McClelland & Stewart Ltd. σελ. 258. ISBN 978-1-55199-045-3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ BBC News Styleguide, http://www2.media.uoa.gr/lectures/linguistic_archives/academic_papers0506/notes/stylesheets_3.pdf, ανακτήθηκε στις 2012-04-18
- ↑ The Economist Style Guide, 10th edition (2010), ISBN 1-84668-175-8. Online version Μάιος 2012.
- ↑ The Guardian Style Guide, London, 19 Δεκεμβρίου 2008, http://www.guardian.co.uk/styleguide, ανακτήθηκε στις 2011-04-13
- ↑ The Times Style and Usage Guide (2003) ISBN 0-00-714505-5. Online version Μάιος 2011 via archive.org
- ↑ The Associated Press Stylebook, http://www.apstylebook.com/?do=product&pid=978-0-917360-54-1, ανακτήθηκε στις 2011-04-13
- ↑ June Casagrande, Grammar Snobs Are Great Big Meanies: A Guide to Language for Fun and Spite (New York: Penguin, 2006).
- ↑ "What Is MLA Style?" Αρχειοθετήθηκε 2012-03-10 στο Wayback Machine., mla.org, Modern Language Association, 2011, Web, 31 January 2011.