| Πασκάλ Ρακοτομάβο | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1 Απριλίου 1934 Ανταναναρίβο |
| Θάνατος | 14 Δεκεμβρίου 2010[1] Σαιν-Πιερ[2] |
| Αιτία θανάτου | έμφραγμα του μυοκαρδίου |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Μαδαγασκάρη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | College of Saint Michael, Amparibe |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Malagasy Revolutionary Party |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρωθυπουργός της Μαδαγασκάρης |
Ο Πασκάλ Ρακοτομάβο (Pascal Joseph Rakotomavo, 1 Απριλίου 1934 - 14 Δεκεμβρίου 2010) ήταν πολιτικός από τη Μαδαγασκάρη. Διετέλεσε πρωθυπουργός του νησιού από το 1997 ως το 1998.
Γεννήθηκε την 1η Απριλίου του 1934[3].
Από το 1982 ως το 1989 υπηρέτησε ως υπουργός Οικονομικών και στη συνέχεια (1989-93) ειδικός σύμβουλος του προέδρου Ντιντιέ Ρατσιράκα.[3]
Μετά την ορκωμοσία του Ρατσιράκα στην προεδρία της χώρας, στις 9 Φεβρουαρίου του 1997, ο πρόεδρος διόρισε το Ρακοτομάβο στο αξίωμα του πρωθυπουργού, στις 21 Φεβρουαρίου του 1997.[4] Ο διορισμός του θεωρήθηκε έκπληξη.[4]
Ο Ρακοτομάβο παρέμεινε πρωθυπουργός μέχρι τις 23 Ιουλίου του 1998.[5] Τον διαδέχθηκε στο αξίωμα ο Ταντελί Αντριαναρίβο.
Τον Ιούνιο του 2001 ανέλαβε Κυβερνήτης της επαρχίας Ανταναναρίβο. Διηύθυνε την προεκλογική εκστρατεία του Ρατσιράκα για τις προεδρικές εκλογές του Δεκεμβρίου του 2001.[6][7] Ωστόσο, στην πολιτική κρίση που ακολούθησε μεταξύ του Ρατσιράκα και του αντιπάλου του, Μαρκ Ραβαλομανάνα τήρησε ουδέτερη στάση.[8] Στις 28 Φεβρουαρίου του 2002 ο Ρατσιράκα διόρισε το Στρατηγό Λεόν-Κλοντ Ραβελοαριζόν (Léon-Claude Raveloarison) ως στρατιωτικό κυβερνήτη της επαρχίας Ανταναναρίβο, υπό στρατιωτικό νόμο. Ο Ρακοτομάβο ήταν ο μοναδικός από τους 6 επαρχιακούς κυβερνήτες που αρνήθηκε να υπογράψει τη διακήρυξη που όριζε την Τοαμασίνα, προπύργιο του Ρατσιράκα και των οπαδών του, ως προσωρινή πρωτεύουσα.[9] Στη διένεξη επικράτησε τελικά ο Ραβαλομανάνα, ο οποίος αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος και πέτυχε την επικράτησή του. Σε αντίθεση με τους άλλους κυβερνήτες επαρχιών, ο Ρακοτομάβο δε διώχθηκε ποινικά από τη νέα κυβέρνηση[10]