Πριγκίπισσα Ελένη της Σερβίας

Ελένη της Σερβίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Јелена Карађорђевић (Σερβικά)
Γέννηση4  Νοεμβρίου 1884 ή 1884[1]
Τσέτινιε
Θάνατος16  Οκτωβρίου 1962[2][3] ή 1962[1]
Νίκαια
Τόπος ταφήςOplenac
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Σερβίας
Ρωσική Αυτοκρατορία
Σερβία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΣερβικά
Ρωσικά[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙβάν Κωνσταντίνοβιτς της Ρωσίας (από 1911)[5]
ΤέκναΒσέβολοντ Ιβάνοβιτς της Ρωσίας[6]
Αικατερίνη Ιβάνοβνα της Ρωσίας (1915-2007)[6]
ΓονείςΠέτρος Α' της Σερβίας και Πριγκίπισσα Ζάρκα του Μαυροβουνίου
ΑδέλφιαΓεώργιος, Πρίγκιπας της Σερβίας
Αλέξανδρος Α' της Γιουγκοσλαβίας
Milena Кarađorđević
ΟικογένειαΔυναστεία των Καρατζόρτζεβιτς
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα της Αγίας Αικατερίνης
Medal of St. George
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Ελένη της Σερβίας (σερβικά: Јелена Карађорђевић, ελλ. Γέλενα Καρατζόρτζεβιτς, 4 Νοεμβρίου 1884 – 16 Οκτωβρίου 1962) του Οίκου των Καραγεώργεβιτς ήταν πριγκίπισσα της Σερβίας και μετέπειτα πριγκίπισσα της Ρωσίας.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ελένη της Σερβίας γεννήθηκε στο Τσέτινιε, του Πριγκιπάτου του Μαυροβουνίου. Ήταν το πρώτο παιδί και η δεύτερη (μοναδική επιβιώσασα) κόρη του Πέτρου Α΄ της Σερβίας και της Ζόρκας των Πετρόβιτς-Νιέγκος, κόρης του Νικολάου Α΄ του Μαυροβουνίου. Ήταν η μεγάλη αδελφή του Γεωργίου της Σερβίας και του Αλεξάνδρου Α΄ της Γιουγκοσλαβίας. Θείες της από την πλευρά της μητέρας της ήταν: η Αναστασία του Μαυροβουνίου, σύζυγος του Μεγάλου Δούκα Νικολάου Νικολάγιεβιτς της Ρωσίας, η Μιλίτσα του Μαυροβουνίου, σύζυγος του Μεγάλου Δούκα Πέτρου Νικολάγιεβιτς της Ρωσίας, και η Ελένη του Μαυροβουνίου, σύζυγος του Βίκτωρος Εμμανουήλ Γ΄ της Ιταλίας.

Έχασε σε πολύ νεαρή ηλικία τη μητέρα της (1890) και ουσιαστικά τη μεγάλωσαν οι θείες της, Μεγάλες Δούκισσες Αναστασία Νικολάγιεβνα και Μιλίτσα Νικολάγιεβνα. Σπούδασε στη Ρωσία, στο Ινστιτούτο Σμόλνυ, ένα σχολείο θηλέων της υψηλής κοινωνίας, στην Αγία Πετρούπολη. Η Μαργκαρέτα Ίγκαρ, που ήταν νταντά των παιδιών του τσάρου Νικολάου Β΄, έγραψε ότι ήταν μία πολύ όμορφη κοπέλα, με ωραίο πρόσωπο και ωραία σκούρα μαλλιά, ενώ και οι τρόποι της ήταν κι αυτοί εξαίσιοι. Η Ίγκαρ έγραψε, επίσης, ότι η Ελένη, πήγε και συναντούσε τη θεία της, Βέρα, και τα ξαδέλφια της για τσάι. Η Μεγάλη Δούκισσα Μιλίτσα ήταν αυτή που είχε γνωρίσει στην τσαρίνα Αλεξάνδρα τον Γκριγκόρι Ρασπούτιν.[7] Η Μεγάλη Δούκισσα Όλγα Νικολάγιεβνα της Ρωσίας έτρεφε στην Ελένη μεγάλη συμπάθεια.[8]

Μία άλλη θεία της, η Ελένη, Βασίλισσα της Ιταλίας, την προσκάλεσε για να γνωρίσει τον Ιωάννη Κωνσταντίνοβιτς της Ρωσίας, γιο του Μεγάλου Δούκα Κωνσταντίνου Κωνσταντίνοβιτς, εγγονού του Νικολάου Α΄ της Ρωσίας. Ο Ιωάννης Κωνσταντίνοβιτς ήταν εσωστρεφής και σκεφτόταν να εισέλθει σε μοναστήρι· έτσι το ειδύλλιο που εξελίχθηκε μεταξύ τους και η γρήγορη πρόταση γάμου που της έκανε αποτέλεσαν έκπληξη για την οικογένειά του. Παντρεύτηκαν στις 21 Αυγούστου 1911, στο Παλάτι Πέτερχοφ στην Αγία Πετρούπολη. Μετά το γάμο της ήταν γνωστή ως πριγκίπισσα Ελένη Πετρόβνα. Αργότερα, η Ελένη, σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης. Μετά τη γέννηση του πρώτου παιδιού της, όμως, αναγκάστηκε να αφήσει την ιατρική καριέρα.[9] Τελικά, το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά.

Μετά τη Ρωσική Επανάσταση ακολούθησε τον άντρα της στην εξορία. Προσπάθησε να εξασφαλίσει την ελευθερία του, αλλά μάταια. Τον Ιούνιο του 1918 προσπάθησε να επισκεφθεί τη φυλακισμένη οικογένεια του Τσάρου στην Οικία Ιπάτιεφ στο Γεκατερίνμπουργκ, αλλά δεν της επετράπη η είσοδος και συνελήφθη από την Τσεκά. Μία ημέρα μετά την εκτέλεση της αυτοκρατορικής οικογένειας, ο σύζυγός της εκτελέστηκε από τους Μπολσεβίκους μαζί με δύο αδελφούς του και άλλους συγγενείς του, στις 18 Ιουλίου 1918. Κατά τη διαμονή της στη φυλακή, οι φρουροί της παρουσίασαν ένα κορίτσι και τη ρώτησαν εάν είναι η Μεγάλη Δούκισσα Αναστασία Νικολάγιεβνα, αλλά η Ελένη τους είπε ότι δεν αναγνώρισε την κοπέλα, και οι φρουροί την απομάκρυναν.

Αφού πέρασε κάποιο καιρό στη φυλακή στο Περμ και αργότερα στο Κρεμλίνο, κατάφερε να αφεθεί ελεύθερη χάρη σε Σουηδούς και Νορβηγούς πρεσβευτές και να σμίξει με τα παιδιά της που ήταν στη Σουηδία μαζί με τη γιαγιά τους, Ελισάβετ Μαυρικίεβνα.[10] Αργότερα, επέστρεψε στη Γιουγκοσλαβία, αλλά μετά από διαφωνία με τον αδελφό της, Αλέξανδρο, σχετικά με τον ψυχικά ασθενή αδελφό τους, Γεώργιο, εγκαταστάθηκε στη Νίκαια της Γαλλίας, μέχρι και τη μέρα που πέθανε το 1962, σε ηλικία 77 ετών. Δεν ξαναπαντρεύτηκε ποτέ.

Οικογένεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε τον πρίγκηπα Ιωάννη Κωνσταντίνοβιτς της Ρωσίας και απέκτησαν δύο παιδιά:

  • Βσέβολοντ (1914 - 1973), παντρεύτηκε τρεις φορές.
  • Εκατερίνα (1915 - 2007), παντρεύτηκε το μαρκήσιο Ρουτζέρο Φαράτσε ντι Βιλλαφορέστα, απέκτησαν τρία παιδιά.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20241221506. Ανακτήθηκε στις 10  Απριλίου 2024.
  2. ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10333.htm#i103326. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00006875.
  4. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20241221506. Ανακτήθηκε στις 11  Απριλίου 2024.
  5. ↑ p10333.htm#i103326. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  6. ↑ 6,0 6,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  7. ↑ Robert K. Massie, Nicholas and Alexandra, 1967, p. 198
  8. ↑ Eagar, Margaret (1906). «Six Years at the Russian Court». alexanderpalace.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2007. 
  9. ↑ Zeepvat, p. 56.
  10. ↑ Charlotte Zeepvat: The Camera and the Tsars: A Romanov Family Album, 2004, p. 213

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Margaret Eagar: Six Years at the Russian Court,, alexanderpalace.org
  • Peter Kurth: Anastasia: The Riddle of Anna Anderson, 1983.
  • Robert K. Massie: Nicholas and Alexandra, 1967
  • Paul Theroff, An Online Gotha
  • Rappaport, H. (2008): Ekaterinburg: The Last Days of the Romanovs, St. Martin's Press: New York. (ISBN 978-0-099-52009-2).
  • Zeepvat, C. (2000) Romanov Autumn: Sutton Publishing: Stroud, UK. (ISBN 0750944188).
  • Zeepvat, C. (2004) The Camera and the Tsars: A Romanov Family Album, Sutton Publishing: Stroud, UK. (ISBN 075094210X).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]