Το Πυραυλικό σύστημα πολλαπλής εκτόξευσης Μ270 ή (Πολλαπλός Εκτοξευτής Πυραύλων - ΠΕΠ) είναι ερπυστριοφόρος εκτοξευτής ρουκετών το οποίο κινείται με τη βοήθεια ενός πετρελαιοκινητήρα και είναι Αμερικάνικης κατασκευής. Η παραγωγή του ξεκίνησε το 1980 και τερματίστηκε το 2003. Εταιρείες-κατασκευαστές ήταν οι Lockheed-Martin, Diehl BGT Defence, Aerospatiale και σχεδιασμός του έγινε το 1977 από την Vought Corporation. Τα πυραυλικά συστήματα τοποθετούνται σε Μοίρες Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων ή αλλιώς ΜΠΕΠ.
Το πυραυλικό σύστημα M270 είναι αποτελούμενο απο τον ερπυστριοφόρο φορέα Μ-993,που βασίζεται στο σασί του ΤΟΜΑ M2 Bradley και απο το σύστημα πολλαπλής εκτόξευσης Μ-269 (LLM). Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για τη διεξαγωγή βόλής, ρουκέτες και πυραύλους ATACMS (Army Tactical Missiles Systems), τα οποία δίνουν τη δυνατότητα αποτελεσματικότητας του μέγιστου βεληνεκούς έως και 165.000 μ. (165 χλμ). Επίσης είναι ενας ευέλικτος εκτοξευτής, ο οποίος έχει και μεγάλη ταχύτητα η οποία φτάνει εως και τα 64 χλμ/ώ. Το σύστημα εκτόξευσης και επαναγέμισης Μ-269 είναι κατασκευασμένο για τη σκόπευση και προσβολή του στόχου, ενώ παράλληλα μπορεί να προστατέψει το πλήρωμα που εκτοξευτή. Το πλήρωμα του, είναι αποτελούμενο απο τρία άτομα: τον Αρχηγό Στοιχείου, τον Πυροβολιτή και τον Οδηγό.
Το ΠΕΠ μπορεί να εκτοξεύσει ρουκέτες διάμετρου 227 χιλ., οι οποίες είναι ήδη συναρμολογημένες και συσκευασμένες σε εξαπλό φορέα(pod),πλήν του πυραύλου ATACMS που ειναι ένας σε καθε φορέα. Η κάθε ρουκέτα είναι συσκευασμένη σε σωλήνα φτιαγμένο απο ενα υλικο που ονομάζεται fiberglass που παίζει σημαντικό ρόλο στην προστασία της ρουκέτας κατα τη βολή (καιρικές συνθήκες) και αποτελεί τον "σωλήνα εκτόξευσης" της [1].
M270A1: Το 2005 ο Αμερικάνικος Στρατός αναβάθμισε το πυραυλικό σύστημα, στο σύστημα ελέγχου εκτόξευσης (ΙFCS) και στο σύστημα μηχανισμού πυραύλων (ILMS).
Μ270B1: Πρόκειται για μια αποκλειστική αναβάθμιση του Βρετανικού Στρατού, παρόμοια με αυτήν του Αμερικάνικου αλλά και με ενσχυμένη θωράκιση για μεγαλύτερη προστασία του πληρώματος.
M142 HIMARS: Είναι η τροχοφόρος έκδοση. Εκτοξεύει τα ίδια πυρομαχικά όπως το MLRS και εισήλθε στον Αμερικάνικο Στρατό το 2005[3].
Τα πυρομαχικά του συστήματος που αναλύονται παρακάτω είναι πολυάριθμα και σε αναβαθμισμένες εκδόσεις, που έχουν υποστεί απο διάφορους εγχώριους Στρατούς.:
Μ26: είναι η απλή ρουκέτα που χρησιμοποιήθηκε ως πυρομαχικό για το Μ270. Έχει αποτελεσματικότητα μέγιστου βεληνεκούς έως και 32.000 μέτρα (32 χλμ).
Μ26Α1: είναι η πρώτη αναβαθμισμένη έκδοση της πρώτης, με την προσθήκη 518 βομβιδίων Μ185 και με αύξηση του βεληνεκούς στα 45.000 μέτρα (45 χλμ).
Μ26Α2: η δεύτερη έκδοση είχε ενσωματωμένα βομβίδια Μ77, και ακολούθησε η προσθήκη βομβιδίων Μ185.
M27-M28: είναι εκπαιδευτικά πυρομαχικά.
M28A1: η αναβαθμισμένη έκδοση του Μ28, με τη μόνη διαφορά την προσθήκη αμβλύοντος μύτης στο επάνω τμήμα της ρουκέτας.
ΧΜ29
Μ30: άλλη μια έκδοση που έχει ενσωματωμένα 404 βομβίδια Μ185. Είναι η πρώτη καθοδηγούμενη ρουκέτα με μέγιστο βεληνεκές 60.000 μ. (60 χλμ).
Μ31: η έκδοση αυτή είναι επίσης καθοδηγούμενη και η χρήση της είναι ευνοική σε αστικές και ορεινές περιοχές.
Μ39 (MGM-140 ATACMS): η έκδοση εδάφους-εδάφους, η οποία είναι εξελιγμένη σε πολλά σημεία και συνεχίζει την παραγωγή της ακόμη και σήμερα.
ΧΜ135: η πιο αναβαθμισμένη έκδοση, ιδανική για ραδιοβιοχημικό πόλεμο.
Μπαχρέιν !Μπαχρέιν: 9. Eίναι εξοπλισμένη με ATACMS.
Φινλανδία !Φινλανδία: 22, τα οποία μπορούν να εκτοξεύσουν και GMLRS - ATACMS. Τα υπόλοιπα που αγοράστηκαν απο τη Δανία, είναι για εκπαίδευση των Οδηγών.