Π.Α.Ο. Ατρόμητος Πειραιώς

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Ατρόμητος.
Π.Α.Ο. Ατρόμητος Πειραιώς
Επίσημη ονομασίαΠοδοσφαιρικός Αθλητικός Όμιλος Ατρόμητος Πειραιώς
Σύντομο όνομαΑτρόμητος Πειραιώς
ΠροσωνύμιοΚυανόλευκοι
Ίδρυση1926
ΈδραΠειραιάς, Ελλάδα
ΣτάδιοΔημοτικό Γήπεδο Ρέντη «Σταύρος Μελισσουργός»
Χρώματαμπλε και λευκό
ΠρόεδροςΚώστας Σαρρής
ΠροπονητήςΔημήτρης Γιαννούλης
ΠρωτάθλημαΑ΄ Ε.Π.Σ. Πειραιά
Πρώτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook
wikidata (π • σ • ε )

Ο Ποδοσφαιρικός Αθλητικός Όμιλος Ατρόμητος Πειραιώς[1] είναι ελληνικό ποδοσφαιρικό σωματείο το οποίο εδρεύει στα Καμίνια, συνοικία του Πειραιά. Ιδρύθηκε το 1926 με χρώματα το μπλε και λευκό.[2]

Αποτελεί ένας από τους πιο ιστορικούς αθλητικούς συλλόγους του Πειραιά, με πιο διακεκριμένο τμήμα του, αυτό του ποδοσφαίρου.[3] Από το 1985 διέθετε επίσης τμήματα μπάσκετ ανδρών και γυναικών, τα οποία από το 1990 δρουν ανεξάρτητα από τον σύλλογο, με την ονομασία Ε.Σ.Η. Ατρόμητος Πειραιά.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ατρόμητος Πειραιώς μετέχει σε διοργανώσεις της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων (Ε.Π.Σ.) Πειραιά από την αγωνιστική περίοδο 1929-30, όταν εντάχθηκε στη Γ΄ τοπική κατηγορία. Έπειτα από τέσσερις συνεχόμενες χρονιές στη Γ΄ κατηγορία, την τελευταία 1933-34, κατέκτησε την πρώτη θέση και προβιβάστηκε απευθείας στην Β΄ κατηγορία. Την περίοδο της Κατοχής ή μετά την Απελευθέρωση, συγχωνεύτηκε με τον «Κεραμεικό Καμινίων», ο οποίος έλαβε μέρος στο πρωτάθλημα Α΄ κατηγορίας της ΕΠΣΠ 1940-41, το οποίο διακόπηκε εξαιτίας του ελληνοϊταλικού πολέμου.

Μεταπολεμικά και έπειτα πλέον από τη συγχώνευση, ο σύλλογος συνέχισε ως «Ατρόμητος» στην Α΄ κατηγορία, στην οποία συχνά ήταν πρωταγωνιστής μαζί με τους Εθνικό, Ολυμπιακό και Προοδευτική. Την περίοδο 1946-47 αναδείχθηκε δευτεραθλητής Πειραιά πίσω από τον Ολυμπιακό με τον οποίο ήρθε ισόπαλος 2–2 και κέρδισε τη συμμετοχή του στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα, στο οποίο τερμάτισε προτελευταίος στην 5η θέση, μπροστά από τον Μακεδονικό, με σημαντικότερα αποτελέσματα: νίκη (1–0), ισοπαλία (2–2) εκτός έδρας με την ΑΕΚ και δυο νίκες με τον Μακεδονικό (2–0, 4–2).[4] Την επόμενη, 1947-48 τερμάτισε ξανά στη 2η θέση υποχρεώνοντας τον ΟΣΦΠ στην μοναδική του ήττα (0–1) και μέχρι το 1958 τερμάτιζε σταθερά στην 4η θέση. Μάλιστα το 1949–50 έρχεται ισόπαλος 3–3 με τον πρωταθλητή Ολυμπιακό, το 1950–51 και το 1953–54 είναι ξανά ο μόνος που τον κερδίζει (1–0[5][6] και 3–1) Την περίοδο 1957-58 ισοβάθμησε αρχικά με τον Εθνικό στην 3η θέση, αλλά στη συνέχεια ο αγώνας κατάταξης έληξε ισόπαλος 1–1 και ευνοήθηκε ο Εθνικός, που είχε καλύτερη διαφορά τερμάτων στο πρωτάθλημα και κατεγάγη τελικά 4ος, στερώντας έτσι την πρόκριση του στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα.

Κόντρα στον ΠΟ Ατσαλένιου (0-0) για το Ειδικό Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα της σεζόν 2022/23.

Την περίοδο 1959-60 αναδείχθηκε πρωταθλητής Πειραιά και προκρίθηκε στην άτυπη τότε Β΄ Εθνική. Εκεί, ισοβάθμισε στην πρώτη θέση με τον Πανελευσινιακό και επικρατώντας σε αγώνα κατάταξης με 1-0, αναδείχθηκε πρωταθλητής ομίλου και κέρδισε την πρόκριση του στην Α΄ Εθνική.[7] Την ομάδα αποτελούσαν οι: Κοψαχείλης (τερμ.), Μπελούκας, Τσιαμάκος, Ιωνάς, Στριμπέλης, Τσατσαρίδης, Ζουγανέλης, Νίκος Αλέφαντος, Χόβρης, Δροσόπουλος, Τουλτσινάκης, Ανασόπουλος, Μάμαλης και Πατρινός. Οι Αλέφαντος, Δροσόπουλος, Μάμαλης, Τσιαμάκος και Τσατσαρίδης ήρθαν το καλοκαίρι του 1959 ως αντάλλαγμα για τη μεταγραφή του Γιώργου Σιδέρη στον Ολυμπιακό.

Έλαβε μέρος στο δεύτερο κατά σειρά πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής κατηγορίας, για πρώτη και μοναδική φορά στην ιστορία του, την περίοδο 1960-61, οπού τερμάτισε τελευταίος και υποβιβάστηκε.[8] Την ομάδα εκείνη αποτελούσαν οι: Νίκος Αλέφαντος, Γιάννης Αμπατζόγλου, Αναγνωστόπουλος, Παναγιώτης Ανασόπουλος, Χρήστος Αναστασιάδης, Θεόδωρος Αργουδέλης, Γιάννης Γαβαλάς, Ευγένιος Γεωργακόπουλος, Βαγγέλης Δημόπουλος, Χρήστος Ζουγανέλης, Μιχάλης Ιωνάς, Κόρμπος, Παναγιώτης Κοψαχείλης, Μάμαλης, Κώστας Μπελούκας, Νομικός (από τον Α.Ο. Ποντίων Νίκαιας), Δημήτρης Σκαραμαγκάς, Νίκος Στριμπέλης, Κώστας Τουλτσινάκης, Νίκος Τσαμάκος, Άριστείδης Τσατσαρίδης και ο Σταύρος Χόβρης.

Στη συνέχεια, είχε σταθερή παρουσία για 16 χρονιές στη Β΄ Εθνική, όποτε και την περίοδο 1977-78 υποβιβάστηκε[9] στην αμέσως κατώτερη κατηγορία, Εθνική Ερασιτεχνική κατηγορία, την μετέπειτα Γ΄ Εθνική. Στην Εθνική Ερασιτεχνική αγωνίστηκε τρεις συνεχόμενες χρονιές και τη σεζόν 1980-81 κατέκτησε το πρωτάθλημα και επέστρεψε στην Β΄ Εθνική, στην οποία έδωσε την παρουσία του για τελευταία φορά έως σήμερα τις χρονιές 1981-82 και 1982-83, όταν την τελευταία υποβιβάστηκε εκ νέου,[10] για να γνωρίσει νέο υποβιβασμό τη χρονιά 1983-84 από την Γ΄ Εθνική στο Εθνικό Ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, τη μετέπειτα Δ΄ Εθνική.

Τα επόμενα χρόνια αγωνίστηκε μεταξύ τοπικού πρωταθλήματος και Δ΄ Εθνικής, για να επιστρέψει στην Γ΄ Εθνική το 2013 ύστερα από 29 χρόνια απουσίας. Στην Γ΄ Εθνική αγωνίστηκε από τη σεζόν 2013-14 έως και τη σεζόν 2015-16 που υποβιβάστηκε. Τη σεζόν 2017-18 κατέκτησε το πρωτάθλημα 1ου ομίλου της Α΄ ΕΠΣΠ και κέρδισε την επάνοδο στην Γ΄ Εθνική. Τη σεζόν 2018-19 αγωνίστηκε στην Γ΄ Εθνική, γνωρίζοντας ωστόσο τον υποβιβασμό. Μεταξύ 2019 και 2023 αγωνίστηκε στην Α' ΕΠΣΠ για να αναδειχθεί πρωταθλητής την περίοδο 2022-23 και να κερδίσει την άνοδο στην Γ΄ Εθνική στο ειδικό πρωτάθλημα. Την επόμενη σεζόν (2023-24) γνώρισε ξανά τον υποβιβασμό τερματίζοντας στην τελευταία θέση του 4ου ομίλου της Γ΄ Εθνική, κάνοντας κακή πορεία.

Έδρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο παρελθόν έδρα του Ατρομήτου Πειραιώς αποτέλεσαν επί χρόνια το Στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» και το Γήπεδο Νίκαιας.[11] Στα πιο σύγχρονα χρόνια του συλλόγου έδρα του, μέχρι και σήμερα, αποτέλεσαν το Δημοτικό Γήπεδο Καμινίων[12] και το Δημοτικό Γήπεδο Ρέντη «Σταύρος Μελισσουργός».[13]

Ποδοσφαιριστές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τον Ατρόμητο Πειραιώς ξεκίνησαν την καριέρα τους ο διεθνής στράικερ του Ολυμπιακού Γιώργος Σιδέρης το 1958 και ο επίσης διεθνής, μετέπειτα επιθετικός της ΑΕΚ, Ηλίας Παπαγεωργίου.

Από τον Ατρόμητο αναδείχθηκαν ακόμη αρκετοί καταξιωμένοι ποδοσφαιριστές. Τρεις από αυτούς, οι κυνηγοί Χρήστος Χατζησκουλίδης, Γιώργος Δουρδουνάς και ο αμυντικός Ιωάννης Κοντογιώργος, οι οποίοι έκαναν πολυετή καριέρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ιδιαίτερα ταλαντούχος ήταν και ο επιθετικός Παναγιώτης Κατσαρός, σύγχρονος των Χατζησκουλίδη - Δουρδουνά, που όμως είχε πιο σύντομη καριέρα.

Με τον Ατρόμητο Πειραιώς αγωνίσθηκαν και οι μετέπειτα προπονητές, Νίκος Αλέφαντος και Νίκος Στριμπέλης.

Τίτλοι και διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τίτλοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα μπάσκετ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Ατρόμητος Ε.Σ. Ηρακλής Πειραιά

Ο Π.Α.Ο. Ατρόμητος Πειραιώς ίδρυσε τμήμα καλαθοσφαίρισης από το 1985.

Το 1990 το τμήμα διαχωρίστηκε τυπικά από το σύλλογο, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του συλλόγου και μετονομάστηκε σε «Σύνδεσμος Φίλων Ατρόμητος Πειραιά», συντμημένα «Σ.Φ. Ατρόμητος Πειραιά», συνεχίζοντας έτσι αυτόνομα.

Το 2000 ο Σ.Φ. Ατρόμητος Πειραιά ενώθηκε με τη σειρά του, με τον αθλητικό σύλλογο Ηρακλή Πειραιά (που καλλιεργεί τμήματα βόλεϊ και στίβου) και δημιούργησε το μεγαλύτερο σωματείο στην ευρύτερη περιοχή, ακολούθως μετονομαζόμενο σε «Ένωση Συλλόγων Ηρακλής-Ατρόμητος Πειραιά», συντμημένα «Ε.Σ. Ηρακλής-Ατρόμητος Πειραιά» και «Ε.Σ.Η. Ατρόμητος Πειραιά», όπου συνεχίζει ως σήμερα.[14]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Εγγεγραμμένα σωματεία | Ηλεκτρονικό Μητρώο Αθλητικών Σωματείων με Ειδική Αθλητική Αναγνώριση». somateia2023.gga.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2024. 
  2. ↑ Για θυμήσου... tanea.gr
  3. ↑ ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ: Ένας δοξασμένος σύλλογος! koinoniki.gr
  4. ↑ Greece - Final Tables 1906-1959, rsssf.com
  5. ↑ «Έθνος, 6/11/1950, Σελίδα: 4». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2024. 
  6. ↑ «Ελευθερία, 9/11/1950, Σελίδα: 4». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2024. 
  7. ↑ Greece - List of Second Level Final Tables, rsssf.com
  8. ↑ Greece - Final Tables 1959-1999, rsssf.com
  9. ↑ Greece - List of Second Level Final Tables, rsssf.com
  10. ↑ Greece - List of Second Level Final Tables, rsssf.com
  11. ↑ Ο ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΚΑΜΙΝΙΩΝ, mlp-blo-g-spot.blogspot.gr
  12. ↑ ΛΑΜΠΡΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΜΕΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΓΗΠΕΔΟ ΚΑΜΙΝΙΩΝ[νεκρός σύνδεσμος], pitsounicity.gr
  13. ↑ Γήπεδο ΡΕΝΤΗ - ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΕΛΙΣΟΥΡΓΟΣ Αρχειοθετήθηκε 2016-11-22 στο Wayback Machine., epspeir.gr
  14. ↑ Ιστορική αναδρομή Αρχειοθετήθηκε 2016-11-11 στο Wayback Machine., atromitosbc.gr

Πηγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 40 χρόνια ελληνικό ποδόσφαιρο και ΠΡΟΠΟ, έκδοση ΠΡΟΠΟΡΑΜΑ, 1999