Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|22|12|2024}}
Γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου1863 στην πόλη Όμπερνκιρχεν, κοντά στο Αννόβερο και ήταν γιος του εφημέριου Γιούλιους Σέερ και της Μαρία Ράινχαρντ. Φοίτησε στην Αυτοκρατορική Ναυτική σχολή του Κιέλου ως δόκιμος το 1879, φτάνοντας μέχρι το βαθμό του ναυάρχου. Διακρίθηκε για τη φιλομάθειά του την εργατικότητα και τη προσήλωση στο καθήκον.
Υπήρξε από τους σημαντικότερους συνεργάτες του αρχιναυάρχου Τίρπιτς, του δημιουργού του Αυτοκρατορικού γερμανικού Ναυτικού. Ο Σέερ προήχθη σε αντιναύαρχο λίγο πριν το ξέσπασμα του μεγάλου πολέμου.
Τον Ιανουάριο του 1916, κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, διορίστηκε διοικητής της Γ' μοίρας θωρηκτών του Στόλου Ανοικτής Θάλασσας του Γερμανικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού. Στα τέλη Μαΐου του ίδιου έτους ανέλαβε Αρχηγός του Στόλου όπου εμφυσώντας θάρρος και τόλμη στα πληρώματα των πλοίων του οδήγησε το στόλο στην έξοδό του στη Βόρεια Θάλασσα και σε σύγκρουση, στις 31 Μαΐου1916, με τον μητροπολιτικό στόλο του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία έμεινε γνωστή ως ναυμαχία της Γιουτλάνδης.
Στη σύγκρουση αυτή, οι Γερμανοί κατάφεραν να επιφέρουν σοβαρές απώλειες στους Βρετανούς, σχεδόν διπλάσιες απ΄ όσες υπέστησαν αυτοί, πλην όμως βρέθηκαν πολύ κοντά στην κύκλωση και την ολοκληρωτική καταστροφή. Η αριστοτεχνική όμως εκτέλεση του ελιγμού της "διαδοχικής υποστροφής", της λεγόμενης ες (S), σε συνδυασμό με την άριστη οργάνωση του ναυτικού πυροβολικού των πλοίων του και της "συνεννόησης" που τηρούσε με αυτά, κατάφερε ο Σέερ και ξέφυγε δύο φορές από τη "λαβίδα" που εφάρμοζε ο αγγλικός Μεγάλος Στόλος.
Αν και αυτή η καθαυτή η επιτυχία ελιγμού δεν αποτέλεσε νίκη, η γερμανική πλευρά προπαγάνδιζε και διασάλπιζε το γεγονός ως σπουδαία γερμανική νίκη, ενώ ο ίδιος συμπέρανε οριστικά ότι ήταν αδύνατη η επικράτηση του στόλου επιφανείας στη Βόρεια Θάλασσα έναντι των Βρετανών χωρίς υποβρυχιακή κάλυψη. Έγινε έτσι θερμός υποστηρικτής του ολοκληρωτικού υποβρυχιακού πολέμου.
Τον Αύγουστο του 1918 προήχθη σε αρχηγό Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, θέση την οποία και διατήρησε μέχρι την ανακωχή στις 11 Νοεμβρίου1918 όπου στη συνέχεια και αποστρατεύθηκε.
Ήταν παντρεμένος με την Έμιλι Μορ, με την οποία απέκτησε δύο κόρες, την Μαριάννε και την Έλζε. Η σύζυγός του δολοφονήθηκε το 1920 στη διάρκεια απόπειρας ληστείας στην κατοικία τους, στη Βαϊμάρη.
Απεβίωσε στις 26 Νοεμβρίου1928 στην πόλη Μάρκτρεντβιτς της Βαυαρίας αφού συνέγραψε τα απομνημονεύματά του υπό τον τίτλο Ο Στόλος ανοικτής θαλάσσης της Γερμανίας στον Παγκόσμιο Πόλεμο". Ενταφιάστηκε με τιμές στη Βαϊμάρη.
Το 1933, στη διάρκεια του μεσοπολέμου, το όνομά του δόθηκε προς τιμή στο δεύτερο ναυπηγούμενο τότε γερμανικό θωρηκτό τσέπης, που συμμετείχε στον Β΄ Παγκόσμιο ΠόλεμοΝαύαρχος Σέερ. Το πρώτο ήταν το "Ντόυτσλαντ" (=Γερμανία).