Ριχάρδος Αβενάριος | |
---|---|
Πραγματικό όνομα | Ριχάρδος Ερρίκος Λουδοβίκος Αβενάριος |
Γέννηση | 19 Νοεμβρίου 1843 Παρίσι |
Θάνατος | 18 Αυγούστου 1896 (52 ετών) Ζυρίχη |
Περίοδος | 19ος αιώνας |
Περιοχή | Δυτική Φιλοσοφία |
Σχολή | Εμπειριοκριτικισμός |
Κύρια Ενδιαφέροντα | Καθαρή εμπειρία Φιλοσοφία της επιστήμης |
Αξιοσημείωτες Ιδέες | Εμπειρισμός Κριτικισμός |
Επιδράσεις | Καντ, Χιουμ |
Επηρέασε | Ερνστ Μαχ, Ανατόλι Λουνατσάρσκι, Αλεξάντερ Μπογκντάνοφ, Γουίλιαμ Τζέιμς |
Σχετικά πολυμέσα |
Ο Ριχάρδος Ερρίκος Λουδοβίκος Αβενάριος (Richard Heinrich Ludwig Avenarius, Παρίσι 19 Νοεμβρίου 1843 - Ζυρίχη 18 Αυγούστου 1896) ήταν Γερμανο-Ελβετός φιλόσοφος και φυσικός, πιο γνωστός ως θεωρητικός της «καθαρής εμπειρίας».
Ο Αβενάριος υπήρξε καθηγητής της φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης,[1] επίσης υπήρξε συνδιευθυντής με τον Βίλχελμ Βουντ της Τρίμηνης Επιθεώρησης Επιστημονικής Φιλοσοφίας και πιστεύεται πως είναι ένας από τους θεμελιωτές εμπειριοκριτικισμού.[2]
Ο Αβενάριος στα εξής έργα: Κριτική της καθαράς εμπειρίας (Kritik der reinen Erfahrung, 1888), Η ανθρώπινη σύλληψη του κόσμου (Der menschliche Weltbrgriff, 1891) κ.λπ., δοκιμάζει να εξαλείψει από τα θεμέλια τον ιδεαλισμό. Μέσα από τα έργα του δείχνει ότι ο στοχασμός δεν αποτελεί a priori σεβασμό προς την εμπειρία, αλλά ακριβώς το αντίθετο, ήτοι ότι προέρχεται από αυτήν.[2]
Ο Αβενάριος ήταν ανιψιός του γνωστού συνθέτη Ρίχαρντ Βάγκνερ, ενώ ο αδελφός του Φερδινάνδος, ασχολήθηκε με την κριτική τέχνης.[3]
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Φιλοσοφία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |