Σίλβια Πάνκχερστ

Σύλβια Πάνκχερστ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Estelle Sylvia Pankhurst (Αγγλικά)
Γέννηση5  Μαΐου 1882[1][2][3]
Μάντσεστερ[4]
Θάνατος27  Σεπτεμβρίου 1960[1][2][3]
Αντίς Αμπέμπα[4]
Τόπος ταφήςκαθεδρικός ναός της Αγίας Τριάδας στην Αντίς Αμπέμπα[5]
ΚατοικίαΜάντσεστερ[6]
Bow[7]
Woodford Green (από 1924)[6]
Αιθιοπική Αυτοκρατορία (από 1956)[6]
Τσέλσι[8]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο[4]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[1]
ΣπουδέςManchester High School for Girls[9]
Manchester School of Art (1898–1903)[9]
Βασιλικό Κολέγιο Καλών Τεχνών (1904–1906)[9][6]
Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταanti-imperialist
δημοσιογράφος
ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών
επιμελήτρια[10]
oil painter[11]
σουφραζέτα
καλλιτέχνιδα[4]
συγγραφέας[4]
φεμινίστρια[4]
ΕργοδότηςNew times & Ethiopia news (από 1936)[5]
Workers' Dreadnought[5]
Αξιοσημείωτο έργοHolloway brooch[12]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα της Μεγάλης Βρετανίας
Οικογένεια
ΣύντροφοςSilvio Corio[6]
ΤέκναRichard Pankhurst[6]
ΓονείςRichard Pankhurst[6] και Έμελιν Πάνκχερστ[6][4]
ΑδέλφιαAdela Pankhurst[6]
Christabel Pankhurst[6][4]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςHunger Strike Medal
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Εστέλ Σύλβια Πάνκχερστ (Estelle Sylvia Pankhurst, 5 Μαΐου 1882 – 27 Σεπτεμβρίου 1960) ήταν πρωτοπόρος και ηγετική μορφή του κινήματος των σουφραζέτων για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και διακεκριμένη κομμουνίστρια και αντι-φασίστρια.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Μάντσεστερ, πρωτότοκη κόρη του Δρ. Ρίτσαρντ Πάνκχερστ και της Έμμελιν Πάνκχερστ, μελών του «Ανεξάρτητου Εργατικού Κόμματος» ("Independent Labour Party") και υπέρμαχοι των γυναικείων δικαιωμάτων και κυρίως του δικαιώματος της ψήφου. Η αδερφή της Κρίσταμπελ Πάνκχερστ ήταν επίσης ακτιβίστρια.

Το 1906 άρχισε να δουλεύει για την «Κοινωνική και Πολιτική Ένωση Γυναικών» (Women's Social and Political Union, "WSPU") με την αδελφή και τη μητέρα της. Σε αντίθεση με αυτές διατήρησε το ενδιαφέρον της και για το εργατικό κίνημα.

Το 1914 ήρθε σε ρήξη με την WSPU, αφού θεωρούσε ότι η Ένωση έπρεπε να στοιχιστεί με το Εργατικό κόμμα και τον σοσιαλισμό.[13] Η Σύλβια ίδρυσε την «Ομοσπονδία των Σουφραζετών Ανατολικού Λονδίνου» η οποία με τα χρόνια εξελίχθηκε πολιτικά και άλλαξε ανάλογα το όνομά της, αρχικά ως «Ομοσπονδία Ψήφου Γυναικών» και έπειτα ως «Σοσιαλιστική Ομοσπονδία Εργατών» ("Workers' Socialist Federation"). Ίδρυσε την εφημερίδα "Women's Dreadnought" που αργότερα άλλαξε τίτλο σε "Workers Dreadnought" [14].

Η ομάδα συνέχισε να κινείται αριστερά και υιοθέτησε για λίγο το όνομα "Κομμουνιστικό Κόμμα (Βρετανικό Τμήμα της Τρίτης Διεθνούς)"(CP(BSTI)), αν και η δράση του δεν αντιστοιχούσε στο όνομα. To CP(BSTI) αντιτίθετο στον κοινοβουλευτισμό, σε αντίθεση με τις απόψεις του νεοϊδρυθέντος Κομμουνιστικού Κόμματος της Μεγάλης Βρετανίας (CPGB). Με το πέρασμα του χρόνου όμως το CP(BSTI) συγχωνεύτηκε με το μεγαλύτερο, επίσημο Κομμουνιστικό Κόμμα. Η Πάνκχερστ αντέδρασε όταν η ηγεσία του CPGB της πρότεινε να παραδώσει την "Workers Dreanought" στο κόμμα. Συνέπεια αυτού εκδιώχθηκε από το CPGB και ίδρυσε το βραχύβιο «Κόμμα Κομμουνιστών Εργατών».

Η Σύλβια Πάνκχερστ την εποχή εκείνη ήταν σημαντική μορφή του κομμουνιστικού κινήματος και συμμετείχε σε συναντήσεις της Διεθνούς στη Ρωσία και το Άμστερνταμ καθώς και σε συναντήσεις του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Διαφώνησε με τον Λένιν και υποστήριξε αριστερούς κομμουνιστές όπως τον Αμαντέο Μπορντίγκα και τον Άντον Πάννεκουκ.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1920 η Πάνκχερστ περισσότερο με τον αντιφασισμό και την αντι-αποικιοκρατία. Αντέδρασε στην ιταλική εισβολή στην Αιθιοπία εκδίδοντας από το 1936 το The New Times and Ethiopia News, και έγινε υποστηρίκτρια του Χαϊλέ Σελασιέ. Συνέλεξε δωρεές για το πρώτο εκπαιδευτικό νοσοκομείο της Αιθιοπίας και έγραψε εκτενώς για την Αιθιοπική τέχνη και πολιτισμό. Η έρευνά της εκδόθηκε σε βιβλίο "Ethiopia, a Cultural History" (London: Lalibela House, 1955). Μετακόμισε στην Αντίς Αμπέμπα μετά από πρόσκληση του Χαϊλέ Σελασιέ, το 1956, μαζί με τον γιό της Ρίτσαρντ Πάνκχερστ (ο οποίος ζει ακόμα εκεί). Εκεί ίδρυσε την μηνιαία εφημερίδα "Ethiopia Observer", η οποία κάλυπτε δημοσιογραφικά την Αιθιοπική ζωή και ανάπτυξη.

Το μνήμα της Σύλβια Πάνκχερστ μπροστά από τον Ορθόδοξο Καθεδρικό ναό της Αντίς Αμπέμπα.

Πέθανε το 1960 στην Αντίς Αμπέμπα και κηδεύθηκε με δημόσια δαπάνη. Στην κηδεία ο Χαϊλέ Σελασιέ την ονόμασε τιμητικά «Αιθίοπα». Είναι η μοναδική ξένη που είναι θαμμένη μπροστά από τον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδας στην Αντίς Αμπέμπα, περιοχή που είναι αφιερωμένη στους πατριώτες του ιταλικού πολέμου.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • "The Home Front" (πρώτη έκδοση 1932) ISBN 0-09-172911-4
  • "Soviet Russia as I saw it", Λονδίνο, 1921
  • "The Suffragette Movement: An Intimate Account of Persons and Ideals", επανεκδόθηκε το 1984 από τους Chatto & Windus
  • "A Sylvia Pankhurst Reader", ed. by Kathryn Dodd, Manchester University Press 1993
  • "Non-Leninist Marxism: Writings on the Workers Councils" (περιλαμβάνει το δοκίμιο της Πάνκχερστ "Communism and its Tactics"), Red and Black Publishers, St Petersburg, Florida, 2007. ISBN 978-0-9791813-6-8
  • Barbara Castle, "Sylvia and Christabel Pankhurst" (Penguin Books, 1987) ISBN 0-14-008761-3
  • Mary Davis, "Sylvia Pankhurst" (Pluto Press, 1999) ISBN 0-7453-1518-6
  • Richard Pankhurst, "Sylvia Pankhurst: Artist and Crusader, An Intimate Portrait" (Virago Ltd, 1979) ISBN 0-448-22840-8
  • Richard Pankhurst, "Sylvia Pankhurst: Counsel for Ethiopia", Hollywood, Calif. : (Tsehai, 2003)
  • Martin Pugh, "The Pankhursts" (Penguin Books 2002)
  • Patricia W. Romero, "E. Sylvia Pankhurst. Portrait of a Radical" (New Haven and London: Yale University Press 1987)
  • Barbara Winslow, "Sylvia Pankhurst: Sexual Politics and Political Activism" (Νέα Υόρκη: St. Martin's Press, 1996), ISBN 0-312-16268-5

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12174360q. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6dn46bk. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p64293.htm#i642926. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 118874675. Ανακτήθηκε στις 6  Μαΐου 2024.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 www.wcml.org.uk/our-collections/activists/sylvia-pankhurst/. Ανακτήθηκε στις 17  Αυγούστου 2023.
  6. ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 www.sylviapankhurst.com/about. Ανακτήθηκε στις 17  Αυγούστου 2023.
  7. ↑ romanroadlondon.com/bows-suffragette-secrets-sylvia-pankhurst-east-end-suffrage/. Ανακτήθηκε στις 17  Αυγούστου 2023.
  8. ↑ www.english-heritage.org.uk/visit/blue-plaques/sylvia-pankhurst/. Ανακτήθηκε στις 17  Αυγούστου 2023.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004.
  10. ↑ WeChangEd. www.wechanged.ugent.be/wechanged-database/.
  11. ↑ (Αγγλικά) CLARA. 13145. Ανακτήθηκε στις 21  Απριλίου 2022.
  12. ↑ www.parliament.uk/about/living-heritage/transformingsociety/electionsvoting/womenvote/parliamentary-collections/collections-suffragettes/brooch/. Ανακτήθηκε στις 17  Αυγούστου 2023.
  13. ↑ Bell Geoffrey: "Sylvia Pankhurst and the Irish revolution", 2016
  14. ↑ http://spartacus-educational.com/Jdreadnought.htm