Σύσκεψη της μαφίας στο Γκραντ Χοτέλ του Παλέρμο (1957)

Σύσκεψη της μαφίας στο Γκραντ Χοτέλ του Παλέρμο
Το ξενοδοχείο Γκραντ Χοτέλ στο Παλέρμο, όπου φέρεται να πραγματοποιήθηκε η διάσκεψη
Ημερομηνία12 Οκτωβρίου 1957, πριν 67 έτη (1957-10-12)
Διάρκεια4 ήμερες
ΤοποθεσίαΠαλέρμο, Σικελία
Συντεταγμένες38°07′26″N 13°21′33″E / 38.123889°N 13.35922°E / 38.123889; 13.35922Συντεταγμένες: 38°07′26″N 13°21′33″E / 38.123889°N 13.35922°E / 38.123889; 13.35922
ΤύποςΔιάσκεψη μαφίας
ΟργανωτέςΤζο Μπονάνο
ΣυμμετέχοντεςΚαρμίν Γκαλάντε, Τζον Μπονβέντρε, Φρανκ Γκαροφάλο, Λάκι Λουτσιάνο, Σάντο Σορτζ, Τζον Ντι Μπέλα, Βίτο Βιτάλε, Γκασπάρε Μαγκαντίνο, Σαλβατόρε Γκρέκο, Τζιουσέπε Τζένκο Ρούσο, Αντζέλο Λα Μπαρμπέρα, Γκαετάνο Μπανταλαμέντι, Καλτσεντόνιο Ντι Πίζα, Τσεζάρε Μαντζέλα και Τομάζο Μπουσκέτα.

Η Σύσκεψη της μαφίας στο Γκραντ Χοτέλ του Παλέρμο (αγγλικά: Mafia summit in Grant hotel des Palmes‎‎) φέρεται να πραγματοποιήθηκε μεταξύ 12 και 16 Οκτωβρίου 1957 στο Παλέρμο της Σικελίας. Η σύσκεψη αυτή αποτελεί ένα θρυλικό ορόσημο στο διεθνές παράνομο εμπόριο ηρωίνης στη λαϊκή κουλτούρα της Μαφίας. Το ερώτημα είναι αν έλαβε ποτέ χώρα. Οι λεπτομέρειες παραμένουν ακόμη ένα πέπλο μυστηρίου. Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, ένα από τα κύρια θέματα της ημερήσιας διάταξης ήταν η οργάνωση του εμπορίου ηρωίνης σε διεθνή βάση. Το FBI πίστευε ότι η συνάντηση αυτή οργανώθηκε από τον Αμερικανό γκάνγκστερ Τζο Μπονάνο με την συμμετοχή πολλών αφεντικών της Αμερικανικής και της Σικελικής μαφίας.[1]

Σύσκεψη ηρωίνης?

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πρωταγωνιστής αυτής της «φερομένης σύσκεψης» της μαφίας είναι ο δημοσιογράφος Κλερ Στέρλινγκ, που όπως ισχυρίζεται:

«Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη από πρώτο χέρι για το τι συζητήθηκε στην τετραήμερη σύσκεψη, αυτό που ακολούθησε τα επόμενα τριάντα χρόνια έχει γίνει κατανοήτο πια στις αρχές και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, ότι η Αμερικανική αντιπροσωπεία των μαφιόζων ρώτησε τους Σικελούς να αναλάβουν την εισαγωγή και διανομή ηρωίνης στις Ηνωμένες Πολιτείες και οι Σικελοί συμφώνησαν».[2]

Ωστόσο, ο Στέρλινγκ απέτυχε να υποστηρίξει αυτόν τον ισχυρισμό με αδιάσειστα στοιχεία και ο οποίος έχει ακόμα τις ημερομηνίες της υποτιθέμενης σύσκεψης λάθος. Εκείνη την εποχή, αν και η σικελική μαφία είχε εμπλακεί σε κάποιο βαθμό στο εμπόριο ηρωίνης καθ' όλη τη διάρκεια των δεκαετίων του 1950 και 1960, δεν είχε ποτέ τίποτα περισσότερο από ένα δευτερεύοντα ρόλο στην παγκόσμια διακίνηση των ναρκωτικών. Σύμφωνα με τις ακροάσεις της Επιτροπής ΜακΚλίλαν, η Σικελία δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια στάση των μετέπειτα αποστολών διακίνησης ηρωίνης στις ΗΠΑ. Μέχρι τη δεκαετία του 1970 οι Σικελοί μαφιόζοι εμποδίστηκαν από το να αποκτήσουν κάθε ολιγοπώλιο στην αγορά ηρωίνης, επειδή δεν ήταν ανταγωνιστικοί σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές εγκληματικές οργανώσεις, ιδίως ο Γαλλικός Σύνδεσμος και η Κορσικανή μαφία στη Μασσαλία.

Η πρώτη αναφορά για αυτήν την σύσκεψη έγινε στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά την διάρκεια των Ακροάσεων Βαλάτσι της Επιτροπής Μακλίλαν μεταξύ 10 έως 16 Οκτωβρίου του 1963. Μεταξύ των Αμερικανών μαφιόζων παρόντες ήταν ο Τζο Μπονάνο, και οι σύμβουλοί του Καρμίν Γκαλάντε, Τζον Μπονβέντρε, Φρανκ Γκαροφάλο, καθώς και ο Λάκι Λουτσιάνο, Σάντο Σορτζ, Τζον Ντι Μπέλα, Βίτο Βιτάλε Γκασπάρε Μαγκαντίνο. Ενώ από την πλευρά της Σικελίας παρόντες οι Σαλβατόρε Γκρέκο, Τζιουσέπε Τζένκο Ρούσο, Αντζέλο Λα Μπαρμπέρα, Γκαετάνο Μπανταλαμέντι, Τσεζάρε Μαντζέλα, Καλτσεντόνιο Ντι Πίζα και ο Τομάζο Μπουσκέτα.[3][4]

Αποδείξεις και μαρτυρίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεν υπάρχει κάποια αδιάσειστη απόδειξη για το αν πραγματικά υπήρξε αυτή η σύσκεψη της μαφίας. Ακόμα και ο μετέπειτα πεντίτο (πληροφοριοδότης) Τομάσο Μπουσκέτα είχε αρνηθεί ότι υπήρξε ποτέ αυτήν η σύσκεψη. Σύμφωνα με τον Μπουσκέτα, ο Τζο Μπονάνο είχε μείνει στο Γκραντ Χοτέλ του Παλέρμο και είχε πολλούς επισκέπτες όλο το διάστημα της παραμονής του, αλλά τέτοια σύσκεψη ουδεπότε πραγματοποιήθηκε.[5] Στα απομνημονεύματά του ο Τζο Μπονάνο αναφέρει το ταξίδι του στο Παλέρμο, αλλά δεν λέει τίποτα για την σύσκεψη κορυφής.[6] Σύμφωνα με τον Μπουσκέτα είχε πραγματοποιηθεί μια συνάντηση σε ένα ιδιωτικό δωμάτιο στο εστιατόριο ΣΠΑΝΟ το βράδυ της 12ης Οκτωβρίου, του 1957, όπου ο Μπονάνο ήταν το τιμώμενο πρόσωπο από τον παλιό του φίλο Λάκι Λουτσιάνο. Σε αυτή την συνάντηση παρευρέθησαν επίσης αρκετοί ακόμη Αμερικανοί και Σικελοί μαφιόζοι. Στο δείπνο αυτό, σύμφωνα πάντα με τον Μπουσκέτα, ο Μπονάνο πρότεινε να δημιουργήθει μια Σικελική Επιτροπή της μαφίας για την αποφυγή αιματηρών συγκρούσεων, ακολουθώντας το παράδειγμα της Αμερικανικής μαφίας που είχε δημιουργήσει την διαβόητη Επιτροπή στη δεκαετία του 1930.

Η ιταλική αστυνομία είχε παρακολουθήσει τον Λουτσιάνο και με αυτό τον τρόπο έμαθε για τις συναντήσεις που είχαν οι μαφιόζοι. Ωστόσο, οι έκθεσεις από τις παρακολουθήσεις είχαν θαφτεί σε κάποιο ντουλάπι στο Παλέρμο, και ένα αντίγραφο τους είχε σταλεί στο Ομοσπονδιακό Γραφείο Ναρκωτικών στην Ουάσιγκτον. Μόνο οκτώ χρόνια αργότερα, το 1965 οι έκθεσεις χρησιμοποιήθηκαν για να κατηγορηθούν οι συμμετέχοντες και μερικοί από τους συνεργάτες τους στο Παλέρμο.[7]

Βιβλιογραφικές πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Arlacchi, Pino (1988). Mafia Business. The Mafia Ethic and the Spirit of Capitalism, Oxford: Oxford University Press (ISBN 0-19-285197-7)
  • Dickie, John (2004). Cosa Nostra. A history of the Sicilian Mafia, London: Coronet (ISBN 0-340-82435-2)
  • Gambetta, Diego (1993).The Sicilian Mafia: The Business of Private Protection, London: Harvard University Press, (ISBN 0-674-80742-1)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Shawcross, Tim· Young, Martin (1987). Men Of Honour: The Confessions of Tommaso Buscetta (στα Αγγλικά). New York: Collins. ISBN 0-00-217589-4. 
  2. ↑ Sterling, Claire (1990). Octopus. How the long reach of the Sicilian Mafia controls the global narcotics trade (στα Αγγλικά). New York: Simon & Schuster. σελίδες 85. ISBN 0-671-73402-4. 
  3. ↑ Sterling, σελ. 83.
  4. ↑ Servadio, Mafioso, p. 189
  5. ↑ Arlacchi, Pino (1994). Addio Cosa nostra: La vita di Tommaso Buscetta (στα Ιταλικά). Milan: Rizzoli. σελίδες 60–63. ISBN 88-17-84299-0. 
  6. ↑ Bonanno, Joseph· Lalli, Sergio (1983). A Man of Honour. The Autobiography of a Godfather (στα Αγγλικά). London: André Deutsch Ltd. 
  7. ↑ Police in Sicily Say U. S. Mafia Attended '57 Parley, The New York Times, January 2, 1968